Skip to main content

Act of Aggression review

Daad van middelmaat.

Act of Aggression is een old school RTS die terug naar de basis gaat, maar daardoor te weinig creativiteit en innovatie brengt.

Hoewel Act of Aggression zich in de nabije toekomst afspeelt, is het een en al nostalgie. Drie facties strijden om werelddominantie en vechten hun geopolitieke spelletjes op het slagveld uit. Je zet een basis op, gaat op zoek naar schaarse grondstoffen en bouwt in de tussentijd een leger op... Om vervolgens met een peloton tanks genadeloos over je tegenstander heen te walsen. Het is de terugkeer naar het gouden tijdperk van real-time strategy games waarin Warcraft, Command & Conquer en Age of Empires de rangen aanvoerden.

Eugen Systems is met Act of War, R.U.S.E. en de Wargame-serie geen onbekende binnen het genre. Base building, resource gathering en unit building zijn de welbekende drie pilaren waar ook deze RTS op leunt. De gameplay voelt daardoor al snel vertrouwd aan, maar de voorspelbaarheid ervan is de keerzijde van de medaille. Bouw een basis, verzamel wat grondstoffen, train een leger en lanceer een kernwapen. En als het de eerste keer niet lukt, dan herhaal je de cyclus. Act of Aggression blinkt dan ook niet in originaliteit uit.

Bekijk op YouTube

Dat komt vooral tot uiting in de campagne. De wereldeconomie is na de Shanghai Crash geïmplodeerd waardoor de machtsverhoudingen verschuiven. De internationale strijdmacht Chimera en het louche huurlingenleger Cartel vechten het onderling uit, terwijl het uitgebluste US Army als derde factie zijn hegemonie in stand probeert te houden. De missies van dertien in een dozijn worden door middel van cheesy nieuwsberichten en beroerde voice-overs gepresenteerd. Het leidt uiteindelijk allemaal tot een vergeefse poging een Clancy-esque verhaal neer te zetten. Je marcheert dan ook snel door de campagne.

De kracht van Act of Aggression ligt dan ook in de andere modi. Voor het echte werk kun je het online strijdtoneel betreden. Op het moment van schrijven is er een kleine maar actieve gemeenschap die je de oorlog kunt verklaren. Hierin speel je vriendschappelijke of ranked matches. Er is echter nog geen goede balans tussen beginners en gevorderden, waardoor onervaren spelers al snel kanonnenvoer worden. Er is voor hen ook een offline variant om tegen computergestuurde tegenstanders met een vijftal moeilijkheidsniveaus en andere tweaks te oefenen. De klassieke Skirmish is dus een prima leerschool om de game te doorgronden.

Klinkt het tot dusver allemaal bekend in de oren? De vergelijking met Command & Conquer Generals is dan ook snel gemaakt. Toch probeert de Franse ontwikkelaar er zijn eigen twist aan te geven. Zo zijn er meerdere grondstoffen (olie, aluminium en zeldzame metalen) die elke match weer elders in de relatief grote mappen te vinden zijn. Ook is het mogelijk om krijgsgevangen te nemen. Het zijn echter kleine details die weinig aan de standaardformule toevoegen.

Als de kern dan maar goed zit, maar ook daarin dreigt Act of Aggression zich soms te verliezen. Alle gebouwen, units en wapens heb je in menig RTS al voorbij zien komen, wat in principe geen belemmering hoeft te zijn. Maar dat ze zowel binnen je eigen factie als tussen de verschillende partijen erg op elkaar lijken, werkt storend. Ook in de interface is het verschil niet in één oogopslag waarneembaar, om over de onduidelijke mini-map nog maar te zwijgen. Samen met een ruime hoeveelheid upgrades kost het dan ook de nodige uurtjes voordat je echt intuïtief kunt rushen.

Ondanks dit soort imperfecties blijft het toch heerlijk als de zware pantservoertuigen achter elkaar uit je wapenfabriek rollen en zich zo een buitenproportioneel welkomstcomité in je basis vormt. Of wanneer je onder het genot van scheurende gitaren de zorgvuldig opgebouwde basis van je tegenstander met paddenstoelenwolkjes versiert. Zeker op hoge specs ziet het er allemaal gelikt uit en is er veel oog voor detail. Daarnaast kun je moeiteloos in- en uitzoomen, waarbij een extra uitzoomniveau het meeste wegheeft van een drone met infraroodcamera.

Act of Aggression laat met zijn basiselementen oude tijden herleven en moet vooral de oude garde aanspreken. Toch overtreft het mede door gebrek aan originaliteit op geen enkel vlak de oude klassiekers binnen het genre. Voor beginners of meer ervaren spelers die hunkeren naar nieuw elan, biedt de game dan weer te weinig om zich aan vast te klampen. Eugen Systems levert uiteindelijk een degelijke old school RTS af. Niets meer en niets minder.

Act of Aggression is nu verkrijgbaar voor de pc.

Lees ook dit