Age of Conan: Rise of the Godslayer
Terug naar de wereld van The Governator.
Een MMO levendig houden is niet makkelijk, dat weet Funcom ondertussen maar al te goed. De initiële lancering van Age of Conan: Hyborian Adventures verliep goed, maar al gauw bleek dat er een stevige discrepantie was tussen wat gamers verwachtten en wat Conan aanbood. Met hun nieuwe uitbreiding hopen de makers tegemoet te komen aan de verwachtingen alsook nieuwe spelers aan te spreken.
In Age of Conan: Rise of the Godslayer trekken we met zijn allen naar het verre Oosten. De beschaving van de Khitai ligt aan duigen en het is allemaal Conan’s fout. In een ver verleden had hij namelijk de laatste wens van een gevangen genomen god vervuld, de dood. De lokale clerus in Kithai was echter niet al te opgezet met Conan’s daad en wenst hem nu een spoedige, pijnlijke dood toe. En nu is het is aan de spelers om ambassadeur te spelen!
Het Verre Oosten klinkt best leuk, maar jammer genoeg is het land der Kithai in verval geraakt. Sinds de dood van hun god is de bescherming over het land weggevallen en verkeren veel tribale groepen in een staat van oorlog. Hoog tijd dus om je te gaan bemoeien. Eén van de pijnpunten uit de originele Conan game was het complete gebrek aan immersie in het verhaal en in de spelwereld. De makers willen dit deze keer tegengaan door je meer keuzes aan te bieden, je zal de wereld intrekken en de consequenties van jouw daden en die van anderen moeten beoordelen…en zelf ernaar handelen.
De wereld bevat vijf nieuwe zones, om het belang van elke regio te onderstrepen zal je deze maal geen instant travelsysteem meer tegenkomen. Dit helpt ook meteen om de speler meer bij het verhaal en het belang van de stammen te betrekken. Welke stammen? Wel, elke regio in deze expansie bevat twee tribale gemeenschappen die een strijd voeren tegen elkaar. Je wordt betrokken bij het conflict, dus zal je keuzes moeten maken…onder meer welke stam jouw voorkeur uitdraagt.
Het concept is zeker niet nieuw, in World of Warcraft had je een leuke vete tussen twee centaurrassen in Desolace en later werd dit aspect uitgebreid met de Scryers en de Aldor. Waarom hoopt men dan echt met deze feature het verschil te maken? Wel, Conan is geen typische MMO met een rustige gemeenschap spelers. Integendeel, het spel zit vol bloederige combat en grote gevechten tussen spelers zijn eerder regel dan uitzondering.
Door spelers duidelijk kamp te laten kiezen en door aan iedere zijde mooie beloningen vast te hangen, krijg je dus volgens de makers een betere spelervaring. De missies en quests worden ook met dit doel ontworpen. In één dorp wordt er gevraagd bepaalde resources te gaan verzamelen, de andere factie wil net de boerderij aanvallen waarin alles verzameld wordt…Spelers met tegengestelde doelen komen elkaar makkelijker tegen op deze manier. Door de quests zo op elkaar af te stemmen wordt iedereen geconfronteerd met de nieuwe gameplay-mechanismen.
Dit aspect is kritiek in de nieuwe titel die de devs lanceren. Age of Conan heeft veel werk nodig en de makers wilden eerst de gameplay fun maken en dan pas het spel uitdiepen. Hierdoor lijkt het alsof Rise of the Godslayer relatief weinig te bieden heeft als je naar de features kijkt. Geen hogere level-cap, slechts één nieuw ras, geen nieuwe classes, weinig nieuwe skills, maar dus wel meer mogelijkheden voor de huidige characters. Je zal je personage op alternatieve manieren zien verbeteren; met enkele unieke spreuken en abilities en nieuwe combo’s waarin je tijd moet investeren. De game zal bijvoorbeeld ook een training feature hanteren, vaag gelijkend op dat van EVE Online; des te meer tijd je focust op één ability des te beter zal deze worden.
De nieuwe wereld zal in elk geval mensen kunnen bekoren, de gebieden zien er leuker uit en de spelwereld is niet meer zo beperkt als in Hyboria. De regio’s waarin je reist zitten vol met herkenningspunten zodat je wederom een stap dichter bij de wereld staat als je rondloopt. Het terrein is volledig opgebouwd volgens de verschillende settings en facties waardoor je duidelijk een gevoel krijgt waar je belandt bent. Ook de steden zijn stuk voor stuk mooi afgewerkt met decors en constructies die ruimschoots geïnspireerd zijn door Chinese en Koreaanse stijlkenmerken.
Je personage moet uiteraard ook de nieuwste modetrends ondergaan en uitgedost worden met gloednieuwe uitrusting. Elk dorp heeft een eigen set aan items die je kan verkrijgen als je een heel aantal quests hebt volbracht. De eerste stukken maken niet meteen een impact, maar de gehele set ziet er telkens zeer indrukwekkend uit. Nog een vernieuwing zijn de mounts, je kan nu ook op een wolf en een tijger rondrijden en ten strijde trekken. Deze mounts kan je enkel verdienen via een zware rite zoals het er ten tijde van Conan aan toe ging. Eén van de quests houdt bijvoorbeeld in dat je ongewapend het nest van de broedmoeder van de tijgers verkent en haar tot pulp slaat. Daarna dien je uiteraard zelf je tijger op te voeden en zal je ook zijn/haar ontwikkeling kunnen bepalen. We hebben alvast gehoord dat de tijger ofwel een combat pet zou kunnen zijn ofwel een rijdier, maar er bestaan ook opties om in stealth rond te reizen wat uiteraard erg verrassende effecten zal hebben in de PvP-gevechten.
Conan heeft het nog steeds niet gemakkelijk, maar wij krijgen wel de indruk dat Funcom duidelijk weet waar ze naartoe willen gaan en welke punten ze moeten verbeteren. Het is jammer dat dit niet voor de lancering van de originele game kon gebeuren, maar wie weet…als deze expansie wordt wat we ervan hopen kan de wereld van Conan misschien eindelijk open vloeien en evolueren tot een volwaardige MMO.