Aliens vs Predator (hands-on)
We testen de multiplayer uit.
De mens, gameplay-gewijs het tegenovergestelde van de alien, is compleet afhankelijk van wapentuig en med-packs. De alien kan vliegensvlug langs muren glijden, de predator kan 24/7 onzichtbaar blijven en beide hebben ze een move om je stante pede naar de respawntafel te sturen. Jij ben een mens, een marinier, het laagste van het laagste binnen het universum van een horror scenario. Ben je gefuckt? Ja, je bent gefuckt. Tenminste, zo zou het zijn als je niet datgene had wat van een shooter, een shooter maakt! Konden we zelf al testen: pistool, vlammenwerper, sluipschuttergeweer, shotgun, smartgun en natuurlijk de iconische M41-A Pulse Rifle (machinegeweer + granaatlanceerder). Ten allen tijde kun je je pistool en twee andere glimmende schietijzers binnen handbereik houden. Op de smartgun na dan, dat is een monster van een auto-lock-on mitrailleur dat twee wapenslots inneemt en je de mogelijkheid om te sprinten wegneemt…
Net zoals de voorgaande wezens vervult de mens dezelfde rol als in de film, m.a.w. de van zijn troon gestoten heerser der evolutie. In deze game heb je echt het gevoel onderaan de voedselketen te staan. Bij het minste geluid kijk je om en van zodra je iets ziet bewegen, wil je in een hoekje kruipen, met je rug stevig tegen de muur gedrukt. Je voelt je als een prooi en dat ben je ook! Zelfs tijdens de korte speelsessie kon ik dat onweerlegbare gevoel van overmacht waarnemen, wanneer de camera niet meer beweegt zoals je wilt, zodat de computer je duidelijk kan tonen dat er een klauw doorheen je ruggengraat en borstkas geramd zit. Dat is dus een dikke drie op drie voor het correct en vooral speelbaar weergeven van de drie rassen. Maar wat voor bloederig vertier kunnen we hier nu van verwachten?
De drie rassen kunnen hun haat jegens elkander botvieren in vijf verschillende speelmodes. Dat zowel deathmatch als team deathmatch van de partij zijn, is waarschijnlijk overbodige info. Leuk is wel dat je in team deathmatch kan kiezen of je rasgebonden werkt of niet. Terwijl alien versus predator versus mens natuurlijk zijn authenticiteit heeft, is een team met meer etnische diversiteit een stuk beter voor de tactische planning. Verder is er ook nog Domination, Survival en Infestation. Uit deze modi kunnen we afleiden dat de persoonlijke voorkeur van de ontwikkelaars eerder naar de Alien-franchise neigt. In Domination krijgen we een mens vs. alien scenario voorgeschoteld waarin 3 controlepunten bezet moeten worden. Een niet onaardige, generieke mode die de meesten al kennen uit CoD (met dezelfde benaming, trouwens). In Survival word je samen met andere ongelukkige mariniers in een met aliens geïnfesteerd gebied gedropt. De uitkomst is altijd hetzelfde: je bent er geweest. De vraag is natuurlijk hoe lang je overlevingsinstinct de bovenhand neemt, vergelijkbaar met wat we al eerder zagen in Gears of War, Halo 3: ODST en -daar zelfs de naam identiek is- Left 4 Dead.
Als laatste mode, een persoonlijke favoriet, Infestation. Opnieuw mensen vs. aliens, meer bepaald: allemaal mensen en één alien. De perfecte ‘I have a bad feeling about this’-setting. Iedere mens die sterft, komt terug als alien, ik hoef waarschijnlijk niet te vertellen wat voor zenuwslopende situaties zoiets kan opleveren. Zelf konden we slechts met 6 personen aan de slag, maar men wist ons te zeggen dat de lat op 18 spelers lag. Toegegeven, als jij de persoon bent die als alien moet beginnen, zal je niet in één twee drie een goed georganiseerde, bewapende groep mariniers neerhalen. Maar beeld je eens in, zodra je de eerste neerhaalt, dat je het hele fatalistische proces in gang stelt. Als marinier is er maar één tactiek: samenblijven, cirkel vormen, rug naar het midden en ogen wijd open! Van alle modi die we mochten testen, bleek deze voorlopig het meest film-getrouwe gevoel neer te zetten, meer nog dan ‘Survival’.
Online heb je ook een verschil tussen custom en ranked matches, bij dat laatste valt er experience te verdienen die leidt naar het ontluiken van nieuwe skins voor elk ras. Nee, geen ‘perks’ deze keer, waarschijnlijk een verademing voor enkelen onder jullie. De game speelt sowieso een stuk anders dan het leeuwendeel van de schietfestijnen die momenteel aan de top van hun populariteit staan. Het rassensysteem spreekt een grotere gameplayvariatie aan dan wat we zien in TF2, KZ 2 of COD: MW 2. Er ligt ook een grotere focus op het mêlée gedeelte, met zelfs een blok- en counter-systeem. Het gaat zelfs zo ver dat je enkel met de sniper langs de loop kunt kijken, al de rest kun je enkel bedienen ‘from the hip’. Het lijkt er op dat AVP niet zomaar iedereen na-aapt en een speelervaring tracht af te leveren die in zekere mate uniek zal zijn. In ieder geval hebben ze al korte metten gemaakt met alle campers (nee echt, ik zie niet meteen in hoe je in een game als deze die route zou kunnen nemen).
Nu, als een franchise van één medium naar een ander wordt omgezet, moet er altijd de vraag gesteld worden: zullen de fans tevreden zijn? Des te meer dus bij een cross-over van twee franchises. Dus, doet AVP zijn bronmateriaal eer aan? Simpele vraag, simpel antwoord: o ja! De belichting zet het perfecte sfeertje neer, het wapentuig is zeer herkenbaar en ook het gegrom en gehis klinken zoals ze moeten. De driepuntslaser die al flikkerend het plekje tussen je ogen zoekt, de alien die zich van het plafond laat vallen om je kop af te bijten... In mijn ogen is het filmgevoel compleet, let wel, dan heb ik het dus over de originele films, niet de cross-over flutprentjes die in één klap bijna twee franchises verwoestten. Laten we ook vooral de bloederige horror niet vergeten: even grof als een nageboorte op een satanistisch offeringsritueel? Van hoofden afrukken met intacte ruggengraten tot het doorboren van vijanden met je alienstaart: de rug naar binnen, de mond naar buiten, zo en niet anders! Het blijft tenslotte een game met twee 16+ horrorfilmfranchises als inspiratie.
Echt veel negatieve punten kan ik (nog) niet aanhalen, misschien dat het ietwat beperktere arsenaal er voor zorgt dat de gameplay niet lang genoeg zal boeien? Misschien zijn de drie verschillende solo-campagnes niet goed genoeg? Of hebben we een aspect over het hoofd gezien dat de balans alsnog verstoord en één van de rassen een oneerlijk voordeel biedt? Wie weet, dat houden we voor de review, maar de hands-on zegt alvast: eentje om in de gaten te houden!
Ik ben aangenaam verrast door wat ik onder handen gekregen heb, de ontwikkelaars doen er overduidelijk alles aan om het succes van hun vorige AVP-titel tien jaar terug te evenaren. Dat de titel vermakelijk wordt, staat al zo goed als vast. Of het hier gaat om een doorsnee goede game of een echte topper, kunnen we pas zeggen rond 19 februari. Wie weet, als het succesvol genoeg is, krijgen we ook eens een comic-to-game van de cross-over ‘Aliens versus Predator versus The Terminator’. Of toch maar niet?