Onrush review - Adrenalinerush van een racegame
Haast en spoed is zeker goed.
In deze Onrush review neemt Carl de nieuwe arcade-racer van Codemasters onder de loep. Zit er onder de motorkap een indrukwekkende game, of bijt Onrush in het stof?
Evolution Studios is dood, lang leve Evolution Studios! Na de gloriedagen van de WRC-games en Motorstorm, beet de studio zijn tanden stuk op Driveclub. Vanwege de moeilijke ontwikkelingsperiode en dramatische launch van die game stelde Sony de studio te koop. Daar houdt het verhaal niet op, want onder de vleugels van race-experts Codemasters vormt Onrush de comeback van de studio. En wat voor een. Door terug te grijpen naar de kern van arcade-racers maar er tegelijk een creatieve moderne draai aan te geven, is Onrush een memorabele en opwindende racegame - hoewel het eigenlijk allesbehalve een racegame is.
Onrush draait namelijk niet om als eerste over de eindmeet geraken. In plaats daarvan scheuren twee teams van zes over circuits om opdrachten te voltooien. In de Overdrive-modus wint bijvoorbeeld het team dat de meeste 'boost' spendeert, die je krijgt door op andere spelers in te beuken en gigantische sprongen uit te voeren. Om in Lockdown te zegevieren, moet je dan weer als team een bewegende zone bezetten of het andere team eruit beuken. Elke modus is objective-based en in team, een beetje zoals Overwatch. Juist ja: niet bepaald typisch voor een racegame.
En dat vat Onrush in een notendop samen. Hoewel je aan een rotvaart in auto's of motorfietsen rond circuits rijdt, heeft de game meer weg van multiplayershooters dan van racegames. Je beukt 'fodder' (zwakke computergestuurde wagens; denk aan het kanonnenvlees uit Attrition in Titanfall) uit de weg, manoeuvreert vliegensvlug tussen de veelgelaagde parcoursen, en zoekt zo de ideale positie om je tegenstanders te verrassen en van de weg te rammen. Brokstukken vliegen in het rond en modder spat op tot je hele scherm gevuld is met prachtige chaos. Onrush imponeert simpelweg en kan evengoed als actiegame bestempeld worden.
De actie vindt plaats in bloedmooie omgevingen zoals duinen en uitgestrekte stranden, of idyllische heuvels en velden. De hand van Evolution Studios is duidelijk zichtbaar, want ze doen heel sterk denken aan het natuurschoon van Motorstorm. Net zo belangrijk en indrukwekkend als het uitzicht is de muziek. De geweldige soundtrack van Onrush verdient namelijk een speciale vermelding. Van trippy spacepop die je gigantische sprongen perfect ondersteunt, tot zware gitaren en euforisch gekrijs wanneer je je Rush activeert... De sfeerschepping is perfect en doet de adrenaline nog sneller door je aderen stromen.
De actie heeft bovendien steeds diepgang. De vele gevarieerde voertuigen hebben namelijk allemaal niet alleen een unieke handling, maar ook unieke vaardigheden. Zo verdient de buggy Vortex extra boost wanneer je er barrel rolls mee doet en schiet diens 'Rush' (je 'Ultimate', als het ware) een vernietigende straal uit je uitlaat. De Rush van muscle car Dynamo vult dan weer enorm snel de boost van je team aan. De voertuigen zijn op die manier gelijkaardig aan Heroes. Door hun geslaagde onderlinge verschillen ontwikkel je al gauw favorieten waarmee je specifieke strategieën begint uit te denken.
Op tactisch vlak zit het dus wel snor dankzij de Heroes, maar Onrush voegt nog extra lagen strategie toe. De vele sprongen op elk parcours geven je een grote dosis boost, maar het is wel sneller om gewoon over de grond te blijven scheuren. Zoek je toch het luchtruim op, dan kun je jezelf sneller naar beneden drukken door te boosten. Perfect om een tegenstander te verpletteren die net onder je rijdt. Omgekeerd geldt het ook: zweeft er een auto boven je, dan maak je maar beter dat je sprong zo ver mogelijk reikt.
Er zijn dus heel wat nuances om te leren. Singleplayermodus Superstar is daarvoor de perfecte leerschool. De events stijgen langzaam in moeilijkheidsgraad en schotelen je in het begin slechts mondjesmaat nieuwe voertuigen voor. Filmpjes leggen ook uit wat elke modus inhoudt en wat de sterktes zijn van elk voertuig. Zo wen je langzaam aan de unieke vaardigheden van de wagens en motorfietsen. Bovenal neemt Superstar zichzelf niet serieus, met heel vermakelijke tussenfilmpjes. Onrush toont zo met veel succes aan dat competitief leren spelen geen steile leercurve hoeft te hebben.
Uiteindelijk is tegen menselijke tegenstanders spelen het kloppende hart van de game. Een snelle en hypercompetitieve setting als die van Onrush vereist echter wel een vlotte online ervaring, en ook daar scoort Onrush hoge punten. De matchmaking is extreem snel en soepel, met als enige minpunt dat je geen specifieke modus kunt selecteren voor de matchmaking begint. De ervaring van het racen zelf is nog indrukwekkender. Zelfs met twaalf spelers, spectaculaire Rush-krachten en een imposante sneeuwstorm die duizenden vlokjes met bliksem doet oplichten, hapert de game geen seconde. De netcode is zo onvoorstelbaar stabiel dat je amper kunt geloven dat je online speelt. Is dit echt dezelfde studio die Driveclub in een erbarmelijke toestand lanceerde? Evolution Studios heeft zich met Onrush meesterlijk herpakt op vlak van multiplayer.
Eveneens in tegenstelling tot Driveclub biedt Onrush je wel goede redenen om op de lange termijn te blijven spelen. De twaalf personages zijn aan te passen met outfits, emotes en tricks, alle voertuigen hebben verschillende dozijnen unieke skins, en er zijn zelfs meer dan honderd Tombstones - icoontjes die je achterlaat bij het sterven. Daily Challenges en een vendor leveren speciale items op, maar de meeste gear krijg je door gear crates te openen: loot boxes dus. Tijdens het schrijven van de review was er echter geen mogelijkheid om die met echt geld aan te schaffen. Aangezien alle items bovendien enkel een cosmetische functie hebben, zit het dus snor met de economie van Onrush.
Onrush weet moeiteloos op te vallen met bloedstollende actie die tegelijk enorm veel diepgang biedt. De singleplayer is de perfecte, vermakelijke voorbereiding voor de hypercompetitieve multiplayer. Dat de overdonderende presentatie daar moeiteloos standhoudt, is simpelweg een technisch mirakel. Door op geslaagde wijze objective-based gameplay in de races te injecteren, speelt Onrush briljant met het idee van wat racegames kunnen zijn. Daardoor past het moeiteloos in het selecte clubje van andere legendarische experimenten als Blur en Split / Second. Onrush probeert niet om een racegame te zijn. Ironisch genoeg is het net daarom zo'n unieke en sterke racer.
De Onrush review werd gerecenseerd op een PlayStation 4 Slim.