Assassin's Creed Origins: Discovery Tour - passie en visie
Interactief museum zonder muren.
Waar het educatieve aspect van literatuur en films intussen wijdverbreid geaccepteerd is, hinken mainstreamvideogames nog steeds achterop. De Assassin's Creed-reeks kent een uitgebreid repertoire aan historische decors - gaande van de Derde Kruistocht tot de Franse Revolutie - en is dan ook sinds jaren het stokpaardje van lesgevende geschiedenisfanaten. Met Assassin's Creed Origins neemt Ubisoft Montréal een opvallende stap in die richting, in wat de ontwikkelaar zelf een 'interactief museum zonder muren' noemt. In Marcels Assassin's Creed Origins review lees je nog eens dat het Oude Egypte zeer overtuigend is neergezet.
Ubisofts levendige interpretatie van het Oude Egypte kwam tot stand door hopen opzoekwerk. De Discovery Tour-modus belicht die antieke bronnen en verwerkt ze tot virtuele rondleidingen, geschreven en ingesproken door historici. Weg zijn missies, vijanden en collectibles. Voor je ligt een goed gevulde zandbak, waarin je enige doel het opslorpen van informatie is. De 75 beschikbare gidstochten zijn onderverdeeld in vijf thema's (Egypte, piramides, Alexandrië, het dagelijkse leven en Romeinen) en duren vijf tot twintig minuten. “De modus rust in feite op drie pijlers: leren, toegankelijk maken en verkennen”, stelt Ubisoft.
Discovery Tour geeft een erg robuuste indruk. Het stemmenwerk is verzorgd en elke afbeelding is voorzien van een referentie naar de bron of museumcollectie in kwestie. Dichter bij academische voetnoten komen we niet in een game. Wie wil, kan de geel gekleurde route de rug toekeren en de piramide van Gizeh of de Bibliotheek van Alexandrië beklimmen. En laat dat nu net de aantrekkingskracht van Assassin's Creed zijn. Pas wanneer je op tientallen meters hoogte de omgeving in je opneemt, besef je ten volle de grandeur van de eeuwenoude bouwwerken. Misschien zelfs nog meer dan door het bekijken van een afbeelding of het lezen van een tekst.
Die interactiviteit sijpelt ook door in de nieuwe animaties die je kunt uitvoeren, zoals het bakken van brood, weven van tapijt en scheppen van hooi. Hoewel die niet altijd duidelijk zijn en soms nogal houterig verlopen, dragen ze wel bij aan de inleving. Spelen doe je overigens niet enkel als Bayek of Aya, maar ook historische figuren als Caesar, Cleopatra VII en Ptolemaeus XIII zijn van de partij. 'Gewone' inwoners van lage of hoge komaf zijn eveneens beschikbaar. Heen en weer schakelen tussen die personages gebeurt snel en simpel via het menu en dat geldt voor de besturing in het algemeen. Geen onbelangrijk punt bij het aantrekken van niet-gamers.
Als de grens tussen geschiedkundige correctheid en fictie vervaagt, wordt dat toegelicht en gemarkeerd met een 'behind the scenes'-opschrift. Veranderingen die het ontwikkelingsteam doorvoerde, zijn steevast in het belang van de gameplay. Hoe kun je immers de grafkamer van een farao plunderen als die in werkelijkheid afgesloten werd? De vele rondleidingen bieden dus ook een blik op gamedesign en de beslissingen die erbij komen kijken.
Of Discovery Tour zijn weg zal vinden in toekomstige Assassin's Creed-games hangt af van 'het succes' ervan. In welke mate implementeren onderwijzers de feature als bijkomstig lesonderdeel? Hoe bereid zijn spelers om de atypische modus een kans te geven? De educatieve werking bleek reeds uit een (zij het kleinschalige) test, maar de vraag is of andere studio's Ubisofts voorbeeld zullen volgen. Niet alleen Discovery Tour, maar ook de regelmatige updates voor Origins tonen hoe dan ook een blijk van passie en visie voor de game, en geschiedenis in bredere zin.