Assassin's Creed Origins review - Waaghals in Egypte
Leap of faith.
Het besluit van Ubisoft om Assassin's Creed een welverdiende pauze te geven heeft de reeks geen windeieren gelegd. De fans krijgen even ademruimte en Ubisoft Montreal grijpt de kans om Assassin's Creed naar een nieuw niveau te tillen. Dat doet de ontwikkelaar dan ook op gepaste wijze door een grote open wereld te introduceren, die bij uitstek geschikt is voor een gewelddadige geschiedenisles. Assassin's Creed Origins gaat dan wel terug in de tijd, tegelijk zet de reeks een flinke stap voorwaarts.
Ditmaal maak je een leap of faith met de charismatische Egyptenaar Bayek of Siwa, die nog een appeltje te schillen heeft met de Order of the Ancients. Gedreven door wraak hakt, beukt en steekt hij zich een weg door het woestijnlandschap van het Oude Egypte. Met zijn trouwe ros bezoek je de mooiste plaatsen, vervallen ruïnen en mysterieuze bezienswaardigheden die de zandbak te bieden heeft. Ontwikkelaar Ubisoft Montreal heeft met Assassin's Creed Origins een gigantische open wereld gecreëerd, waarin je naar hartenlust kunt verdwalen.
Dat komt niet alleen door de goudkleurige locaties, maar ook door de beschikbare activiteiten. De spelwereld in Assassin's Creed Origins is namelijk goed gevuld met sidequests en andere opdrachten die je interesse wekken. In plaats van de welbekende repetitieve klusjes zijn de sidequests nu korte verhalen, waardoor je een daadwerkelijk doel hebt en daarmee de problemen van de regio's blootlegt. Zo kom je vrij snel een familielid tegen dat te maken heeft met politieke onderdrukking, waardoor je als redder in nood daar een stokje voor moet steken. Door de twist op de sidequests voelt de spelwereld een stuk levendiger aan en blijf je bewust wat langer in bepaalde gebieden plakken.
Je wilt dat dan ook doen, omdat alle randactiviteiten je goed belonen. Niet alleen krijg je nieuwe wapens, maar ook een hoop ervaringspunten die je nodig hebt om in level te stijgen. Voor ieder level krijg je weer een vaardigheidspunt, waarmee je nieuwe vaardigheden vrijspeelt. Assassin's Creed Origins haalt daarbij inspiratie uit voorganger Syndicate en andere RPG's door je uit drie richtingen te laten kiezen. Warrior laat je over extra mêlee-aanvallen beschikken, terwijl Hunter je boogschietkunsten versterkt. Tot slot richt Seer zich meer op de gadgets en ander ongein. Het geeft je in ieder geval een reden om op strategische wijze je punten in interessante vaardigheden te stoppen en je speelstijl te adapteren.
Je bent niet meer een eenmansleger, maar je moet echt bewust je gevechten uitzoeken. Vijanden die twee levels hoger zijn maken je met gemak van kant, waardoor je weer tijd in het laadscherm doorbrengt. Ook de ooit zo genadeloze Hidden Blade doet regelmatig te weinig schade om een vijand in een keer naar het hiernamaals te sturen. Daarnaast is er een wezenlijk verschil tussen menselijke vijanden en de Egyptische fauna. Krokodillen duiken onverwachts op, leeuwen vechten nooit alleen en nijlpaarden zijn taaie rakkers die je het best kunt mijden. Rotbeesten zijn het.
Om je tegen al die gevaren te beschermen, beschik je over een breed scala aan wapens en word je zelf de jager. Speren, knotsen, sikkelvormige zwaarden, strijdbijlen en bogen zijn een kleine greep uit de mogelijke strijdmiddelen, waardoor Assassin's Creed nu een diepgaand lootsysteem kent. Ieder wapen heeft specifieke affixen, zoals extra kansen op critical hits, de mogelijkheid om je tegenstander te laten bloeden of het terugverdienen van levenskracht. Je zoekt continu naar betere wapens, omdat je een specifieke attribuut nodig hebt of gewoon je huidige speelstijl zat bent. Elk wapen voelt anders aan en vereist een bepaalde manier van spelen. Mijn persoonlijke favoriet: de strijdbijl. Wellicht aan de trage kant, maar in dit geval is elke klap wel meteen een daalder waard.
In de game ben je namelijk niet meer continu aan het counteren, maar op actieve wijze aan het verdedigen en aan het wachten op een opening. Vijanden vallen ook niet meer om de beurt aan, maar vallen in de flank aan of bestoken je op een afstand met een pijlenregen. Als je gedachten afdwalen, dan straft de game je af. Een smet op het blazoen is echter de hoeveelheid aanvallen die je uitvoert. Je hebt een lichte en een zware aanval, waardoor de diepgang in de gevechten enigszins ontbreekt en je in sommige gevallen dus noodgedwongen overgaat tot button-bashing. De zogenaamde Overpower-meter loopt wel langzaam vol en geeft je de mogelijkheid om een genadeloze aanval uit te voeren, maar helaas voelt die nogal als een simpele gimmick aan.
Ook de gevederde metgezel van Bayek is eenvoudig van opzet. Met de arend Senu spot je doelwitten en schatten vanuit het luchtruim, maar je hebt haar uiteindelijk niet altijd nodig. Ze is vooral nuttig als je niet te lang wilt zoeken naar een schatkist of een kapitein in een vijandelijk kamp. Daarnaast stuurt de game je weer een laadscherm in als je met Senu te ver van Bayek wegvliegt, waardoor je haar niet al te vaak gebruikt. De game loopt ook af en toe kort vast, omdat de spelwereld niet snel genoeg laadt. Of de monden van NPC's blijven dichtgeplakt, terwijl ze toch echt aan het woord zijn. Het zijn enkele problemen die de positieve ervaring met Assassin's Creed Origins iets minder prettig maken.
Ubisoft Montreal heeft ontzettend zijn best gedaan om een frisse woestijnwind door de reeks te blazen. Niet alleen is de wereld groter dan tevoren, ook de wijze waarop je kennis maakt met de inwoners en de verhalen die ze vertellen is op de schop gegaan. Assassin's Creed Origins beloont je continu voor je acties, waardoor je iedere uithoek wilt verkennen. De poging om het gevechtssysteem te verbeteren is halfslachtig gedaan, maar biedt genoeg basis om er met toekomstige delen op verder te bouwen. Assassin's Creed Origins is een goed gevulde zandbak.
Assassin's Creed Origins is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.