Astro's Playroom review - Playstationland
Liefdesbrief van een robothart.
De Astro's Playroom review van Jasper Segers kijkt of deze launchtitel de DualSense controller eer aandoet.
Astro's Playroom is misschien wel dé verrassing bij uitstek bij de launch van de PlayStation 5. De game zit gratis bij Sony's nieuwe console maar is allesbehalve een goedkoop afdankertje. Met bakken creativiteit en een zeer indrukwekkend gebruik van de nieuwe features van de DualSense-controller is dit een van de fijnste launchgames in een lange tijd.
Alles begint bij je hoofdpersonage Astrobot, die simpelweg barst van de persoonlijkheid. Stap je even weg van het scherm voor een koffie, dan vind je Astrobot met een PlayStation Vita in de hand of een PS VR-bril op de neus. Met zijn levendige animaties en schattige uiterlijk hoort hij meteen thuis in het rijtje van klassieke console mascottes zoals Mario, Sonic en Crash Bandicoot.
Het is echter niet enkel Astrobot die weet te overtuigen, ook de wereld van Astro's Playground is een waar plezier. De geïnspireerde en charmante artdirection vormt een liefdesbrief aan de geschiedenis van PlayStation. Aan bloemen groeien de typische Playstation-symbolen in plaats van bloemblaadjes, achter elk hoekje spelen mede-Astrobotjes bekende scènes uit recente toppers en grote klassiekers na, en er zijn overal 'artefacten' te vinden: belangrijke stukken PlayStation-hardware om te verzamelen en bewonderen. Astrobot is zowel een viering van PlayStations verleden, als een aankondiging van de toekomst.
Astro's Playroom is namelijk bovenal een showcase voor de nieuwe DualSense-controller en is daar volledig rond gebouwd. Zo voel je via de haptic feedback meteen op welke oppervlaktes je loopt, schommelen er zaken heen en weer in je controller, en voel je zelfs individuele regendruppels in je handen alsof je een paraplu vasthoudt. Het blijft niet bij kleine gimmicks, want de haptic feedback en adaptive triggers worden ook tijdens de gameplay gebruikt. Astrobot verandert in verschillende vormen, zoals een bal en een veer, die je vervolgens met de nieuwe functies van de controller manipuleert.
Ben je een springveer, dan voel je ook echt spanning opbouwen in je trigger totdat je loslaat om te springen. Wanneer je een hendel overhaalt, is de weerstand dan weer soms zo sterk dat je vreest dat de trigger stuk is. Het zijn stuk voor stuk kleine maar heel creatieve scenario's die je zelf eens moet ervaren om de impact volledig te begrijpen. Het blijft de vraag of ook third-partygames deze functies even effectief zullen gebruiken, maar indrukwekkend is de technologie zeker.
Met vier werelden die elk ongeveer een uur duren, heeft Astro's Playroom de ideale lengte. Je wordt moeiteloos van feature naar feature geloodst en de game kent op het perfecte moment zijn crescendo. Oneindig speelbaar is de game uiteraard niet. Je kunt altijd terugkeren naar de verschillende levels om gemiste collectables te zoeken. Doordat de game echter vooral op de indrukwekkende features van de DualSense leunt, heb je na één playthrough wel min of meer alles gezien dat Astrobot te bieden heeft. Desondanks zijn het vier erg fijne en memorabele uren, zeker voor een game die je als extraatje bij de console krijgt.
Astro's Playroom valt zo nog het best te vergelijken met Nintendoland voor Wii U: dit is een showcase voor de nieuwe DualSense-controller en tegelijk een liefdesbrief aan PlayStation. Het valt echter te betwijfelen of er nog snel een game zal verschijnen die de DualSense even goed gebruikt als deze. Desalniettemin stijgt Astro's Playroom ver boven het gemiddelde niveau van een pack-ingame uit. Met een overvloed aan charme en gameplaymechanics die de functies van de controller ook echt op een nuttige manier gebruiken, is dit een heel aangename korte ervaring. Eentje die je meermaals zal bovenhalen om aan vrienden te demonstreren.
Voor de Astro's Playroom review speelde Jasper op de PlayStation 5.