Atomic Ninjas review
Van bonsaisnoeier naar zenmeester.
Adem in. Adem uit. Knijp je spleetoogjes nog wat dichter. Bereken je kansen. Hij ziet je niet, maar jij ziet hem wel. Nog één stapje ... KAPOW! Haha, daar vliegt hij, recht de vlammenzee in. Je merkt net iets te laat dat er achter je nog iemand staat. Je duikt weg voordat de regen van werpsterren je raakt. Verdorie, die sprong toch een beetje verkeerd geschat! Even lijkt het alsof je hetzelfde lot als je laatste slachtoffer tegemoet gaat. Gelukkig heb je nog die grote raket op je rug hangen, waarmee je de eeuwige rijstvelden net kan ontkomen.
"Al doende leert men," is de wijze les van Grip Games, en de indie-studio dropt je dan ook direct in zes arena's waarin je zijwaarts beweegt en vecht. Elk gebied is zo ontworpen dat een aanvaring met je tegenstander(s) onoverkomelijk is. Hoe stevig je mep, hoe hard je shuriken-worp of hoe groot de kist die je tegen de smoel van je rivaal smakt, sterven doet hij niet. De enige manier waarop je je tegenspeler onder de zoden krijgt, is door hem in vlammen, water of een laserstraal te stampen.
In Atomic Ninjas zijn er dus geen leeglopende levensbalkjes en er is geen redding vlak voor de levensteller nul bereikt. Dood is dood. Je respawnt vrijwel direct, maar dan zal je net zien dat je vlak naast een tegenspeler wordt geplaatst. Grote kans dat je snel weer het loodje legt.
De inventieve gameplay houd je op het puntje van je stoel. Atomic Ninjas bevat vier spelmodi: Deathmatch, Capture the Flag, Treasure Hunt en Domination. Capture the Flag en Deathmatch kan je ook in teamverband spelen. Wanneer je de modi apart speelt, geraak je ze door de kleine arena's en eentonigheid van de spelmodi echter snel beu. Daarom speel je het beste (team) objectives. Daarin worden alle spelmodi in vijf, tien of vijftien minuten speeltijd geperst. Eens je de bij vlagen lastige besturing van het spel onder de knie hebt, lijd je al snel aan de 'nog één spelletje'-ziekte.
Want Atomic Ninjas is verslavend. De korte duur van de wedstrijden en de snelle speelstijl zijn een geslaagde combinatie. Toch zit je niet snel uren na elkaar aan deze game gekluisterd. Door de weinige variatie in de gameplay speel je enkele wedstrijdjes tot je even genoeg gehad hebt. Na een tijdje beginnen je vingers weer te jeuken en start je het spel weer voor enkele potjes.
De verslavingsfactor schiet door het rangensysteem de hoogte in. Elk punt dat je tijdens het spelen verdient, wordt na de wedstrijd in ervaringspunten omgezet. Om de zoveel rangen speel je een nieuw personage vrij. Naast verschillende oneliners en andere beginwapens is er echter geen verschil tussen de acht vrij te spelen ninja's. De snel vrij te spelen samoerai verschilt dus amper van de laatst vrij te spelen zombie ninja. Toch wil je alle personages vrijspelen, want de verschillende figuren gaan gepaard met een status. Wanneer je tegenstander met de zombie speelt, weet je al dat die veel speelervaring heeft.
Naast nieuwe personages kun je ook vaardigheden vrijspelen, zoals extra werpsterren, een sterkere punch, onzichtbaarheid wanneer je stil staat en nog veel meer. Die vaardigheden speel je vrij door dertig ninja challenges te volbrengen. Voor je het strijdperk betreedt, kies je de vaardigheid die je wil gebruiken. Hoe meer je een bepaalde vaardigheid gebruikt, hoe sneller die in level stijgt. Het vaardighedensysteem is goed uitgewerkt: door de verschillende vaardigheden kan je je meer toeleggen op een snelle, subtiele of rechttoe rechtaan speelstijl. Toch blijken de vaardigheden in de online wedstrijden vaak een oneerlijk voordeel op te leveren.
Grip Games dwingt je namelijk bijna om online te spelen. Op een openingsfilmpje na is er geen verhaal aanwezig. En laat het online luik nu juist het zwakste punt zijn. Zo staat er geen filter op het spelersniveau. Het gebeurt vaak dat je het als sterke ninja van rang negen met ver ontwikkelde vaardigheden opneemt tegen een rang één speler zonder noemenswaardige abilities. Dit probleem doet zich niet voor wanneer je de lokale multiplayer speelt, want dan hebben alle spelers dezelfde rang en vaardigheden.
De singleplayer vertaalt zich eenvoudigweg in dezelfde spelmodi van de multiplayer, maar dan tegen bots. Wie niet te allen tijde drie vrienden ter beschikking heeft, heeft dus altijd de computer nog. De AI van de bots is echter zo wankel als een skateboard op twee wielen. Tegen de computer spelen is met momenten moeilijker dan tegen echte tegenspelers spelen en op andere momenten voeren de bots juist domme, voorgeprogrammeerde handelingen uit.
Speel je enkel online of tegen bots, dan loop je in Atomic Ninjas toch snel tegen irritaties aan. Heb je juist vaak vrienden over de vloer en stort je je voornamelijk op de geslaagde lokale multiplayerstand, dan wacht je een een snelle en verslavende game met innoverende gameplaymechanismen. De omstandigheden bepalen dus voor een groot deel of de game iets voor jou is: in je eentje raak je er snel op uitgekeken, met vrienden kun je je innerlijke ninja helemaal los laten gaan.
Atomic Ninjas is nu verkrijgbaar in de PlayStation Store. Wie het spel koopt krijgt zowel toegang tot de PS3- als de Vita-versie.