Back to the Future Episode 2: Get Tannen!
Tijd brengt raad.
Het heeft langer geduurd dan verwacht, maar op 17 februari was het zover. De tweede episode van Telltale's nieuwste filmadaptatie 'Back to the Future: The Game'. Vorige maand beschreef ik al uitvoerig het eerste deel. Een ruw pareltje dat zich mogelijk tot een topper voor zowel fans van de film als voor Adventure game liefhebbers kon ontpoppen. Maar of het echt ten volle zou schitteren zou volledig afhankelijk zijn van de andere 4 delen. Dit is onze conclusie na deel twee.
Episode 2: Get Tannen start veelbelovend. Na de problemen waarbij Marty Doc wist te redden, ontstond de cliffhanger die ons ruim een maand op het tweede deel deed wachten. Door een bemoeienis in 1931 begint Marty langzaam te verdwijnen. Ergens tijdens de redding van Doc uit de gevangenis moet hij de tijdlijn van zijn grootvader gewijzigd hebben. Aan jou om dat recht te zetten.
Eigenlijk is het erg moeilijk om het spel behoorlijk te bespreken zonder het weggeven van enkele hints of zelfs volledige stukken. Ik probeer het echter tot een minimum te herleiden. Maar neem het mij vooral niet kwalijk als je toch enkele net iets te specifieke dingen zijn bijgebleven. Zoals het einde van deel 1 dat ik hierboven verklapte.
Het ding is, dat deze episode in twee delen kan opgesplitst worden. Enerzijds moet je de tijdlijn van jouw grootvader herstellen en jezelf redden van de verdwijning. Eens dat gebeurd is, is die verhaallijn schijnbaar afgewerkt. Anderzijds zul je merken dat er opnieuw iets is fout gegaan in 1931 en je opnieuw terug in de tijd moet om Kid Tannen achter tralies te krijgen. En daarmee weet je eigenlijk al de hoofdbrok van episode 2.
Is het dieper uitgewerkte verhaal slecht? Nee, als fan van de films mag er voor mij altijd een tijdsparadox of 5 extra bij, maar wat ze nu als verhaal vertellen is dik in orde. Alleen mis je de interactie. Het is en blijft een avonturenspel, maar je wordt zodanig bij de hand genomen dat het een kinderspel wordt. Soms lijkt het er eerder op dat je naar een 3D aflevering zit te kijken, dan dat je een spel aan het spelen bent.
We hadden na het korte eerste deel met niet al te moeilijke puzzels gehoopt dat deel 2 de lat iets hoger zou hebben gelegd. Ik verwachtte sowieso een langer avontuur, aangezien het toch ook tot ruim na de helft van februari duurde voor men deel 2 voor het publiek openstelde. Maar het lijkt net het omgekeerde te zijn geworden. Na slechts 2 à 3 uur heb je opnieuw het einde en de daarbijhorende aftiteling bereikt. En dit zonder niet eens echt veel denkwerk in de puzzels te hebben gestoken.
Er zijn bepaalde puzzelonderdelen die net iets te vaak hergebruikt worden. Terwijl diezelfde puzzelelementen ook al in het eerste deel voorkwamen. Als je dan ook ziet dat men de 'nieuwe' puzzels rechtstreeks uit andere reeksen zoals Sam & Max importeerde, dan krijg je wel het gevoel dat ze bij Telltale Games wat aan originaliteit tekort blijken te hebben.
Ook de grafische foutjes lijken nog niet te zijn opgelost. De lipsynchronisatie is nog steeds niet goed. Lichaamsdelen kunnen blijkbaar los door vaste materialen. En op een bepaald punt in het spel komt daar vanuit het niets een jonge Emmet opgedoken om iets te zeggen en dan plots terug te verdwijnen. Om maar te zwijgen over de nogal korrelige en geblokte schaduwen.
Misschien ligt de voornaamste fout in dit alles, dat wijzelf de lat wat te hoog gelegd hebben. Want hoe kort die goeie 2 uur ook mogen zijn, ook deze keer heb ik er best van genoten. De uitdagingen mochten iets moeilijker zijn, maar voor de rest is er nog steeds diezelfde sfeer als in episode 1. De muziek komt op de goeie momenten op om je diep mee in het verhaal te sleuren en het stemmenwerk is nog even subliem als in deel 1. Behalve de grafische imperfecties, mag Back to the future deel 2 er zeker zijn. Op volle grafische beeldcapaciteit en de boxen net niet luid genoeg om de buren de politie te laten bellen, is ook episode 2 opnieuw genieten. Om maar te zwijgen van de plottwist/cliffhanger die er ook nu weer op het einde van het verhaal zit aan te komen.
Ik besef dat de review overheersend positief is, maar daar hoort deze kanttekening bij. Het nadeel va een spel in episodes uitbrengen, is dat men sowieso verwachtingen zal hebben en dat er verwijzingen naar een eerder deel gemaakt zullen worden. Bij episode 2 Get Tannen, zien we dat voornamelijk de speelduur en moeilijkheidsgraad niet ten goede zijn veranderd. De vraag is in welke mate dit belangrijk is wanneer je bij de betaling van 1 bedrag, alle 5 de episodes krijgt? In totaal krijg je nu al een goeie 6 uur speelplezier en we zijn nog niet eens halfweg. De sfeer die deel 2 uitstraalt, is even sterk als in deel 1. Beeld, geluid, muziek, plot, ... zitten precies zoals het hoort. Alleen mag het allemaal ietsje pittiger en mag die moeilijkheidsgraad een stukje bijgepast worden. Omdat 7,5 niet mogelijk is, en ik het niet dezelfde score als deel 1 wil geven (Episode 1 kreeg 8/10), zal Episode 2 : Get Tannen het moeten stellen met 7/10.