Skip to main content

Bastion

Het Syndroom van Indie.

Ergens verstopt in een hoekje van de Warner booth op de voorbije E3-beurs, stonden drie demopods met een klein spelletje genaamd Bastion. Het duurde opmerkelijk lang voor het aan mij was om met het spel aan de slag te gaan, en dat komt simpelweg doordat de spelers zich serieus aan het vermaken waren. Bastion lijdt zonder twijfel aan wat ik tot het "Syndroom van Indie" zou willen dopen: een heel kleine ontwikkelaar (Supergiant Games ironisch genoeg), een prachtige visuele stijl, een bijzonder originele game en veel te veel mensen die er nog niets over gehoord of gelezen hebben. Laten we daar snel verandering in brengen!

Het meest unieke aspect van Bastion is zeker en vast de vertelstem die je doorheen het spel gidst. Hij biedt niet alleen hulp, maar reageert ook op dingen die je aan het doen bent. Hij vertelt het verhaal dus eigenlijk terwijl je het beleeft. De rasperige stem kan het spel bij momenten bijzonder episch maken, maar op andere tijdstippen is het gewoon ronduit hilarisch om hem bezig te horen. Er zijn bijvoorbeeld heel wat voorwerpen die je kunt oprapen tijdens het spelen, en telkens wanneer je dat doet geeft de verteller er een beetje uitleg over. Als je er meer details over wilt kan je tevens de uitleg in tekstvorm lezen.

Een ander onderdeel van het spel dat onmiddellijk in het oog springt is de visuele stijl. Alles lijkt met de hand getekend te zijn en ziet er enorm kleurrijk uit, een beetje vergelijkbaar met de indiegame Braid. Ook de muziek draagt bij tot een sfeervolle ervaring. Toen ik aan de demo begon lag het witharig hoofdpersonage nog te slapen, dus ik moest hem wakker maken. Wanneer hij begon te lopen werd het pad voor hem ter plekke gevormd, zodat het steeds een verrassing was wat er zou volgen. De spelwereld bestaat uit een soort van zwevend platform, waarop allerlei vernietigbare gebouwen en voorwerpen neergepoot zijn. De spelcamera bevindt zich tientallen meters boven het personage, dus je hebt steeds een mooi overzicht van de omgeving.

Bastion wordt voorgesteld als een actie-RPG, maar focust toch voornamelijk op de actie. Ik beschikte reeds over een grote hamer waarmee ik alles wat mijn hartje begeerde aan gort kon slaan, maar er viel al snel een pijltjesgeweer uit de lucht waarmee ik aan een hoog tempo projectielen in het rond kon schieten. Net toen ik het beu begon te worden om marktkraampjes en muren te vernielen, doken er een aantal vijanden op. Een blauw wezentje met een rode kap en een hakbijl, en even later een kudde kleine monstertjes die qua vorm veel weg hadden van regendruppels.

Hoewel ik natuurlijk enorm goed was in het spel kon zelfs ik niet ontsnappen aan enkele oorlogswondjes, dus een fonteintje dat plots opdook kwam als geroepen. Hier kan je een aantal bekertjes water uitscheppen die vervolgens dienst doen als healthkits. Maar om te vermijden dat je die bekers nodig hebt in de eerste plaats, beschik je ook over een schild. Door de linker trigger ingedrukt te houden verscheen deze doeltreffende beschermer, die trouwens ook gebruikt kon worden om projectielen van immobiele vijanden terug te kaatsen.

Het ding kwam al meteen van pas, aangezien er plots een stuk of tien monsters tegelijk tevoorschijn kwamen. Het schild gebruiken of simpelweg van de tegenstanders weglopen terwijl je vecht is op zo'n moment onontbeerlijk om in leven te blijven. Wat verder in het spel kreeg ik een boog in handen. Dit wapen heeft de mogelijkheid om een extra krachtige pijl af te schieten wanneer je de aanvalsknop even ingedrukt houdt. Ik was het wapen nog maar net gewoon geworden, toen ik al de mogelijkheid kreeg om een heuse wervelwind op de vijand af te sturen met de rechter trigger. Aan manieren om te doden duidelijk geen gebrek in Bastion!

Na al dat vechten werd het dringend tijd om te gaan shoppen. Er is een drankhandel die allerlei toverdrankjes aanbiedt. Elk drankje zorgt voor unieke upgrades zoals de kracht om meer schade te berokkenen. Meestal zijn er echter ook bijwerkingen aan verbonden zoals het minder effectief worden van gezondheidsdrankjes, maar dat kan je dan weer counteren door het drinken van andere drankjes. Hoe hoger je level, hoe meer soorten vloeistoffen je kunt drinken.

Daarna kwam een wapenopslagplaats aan de beurt. Je kunt maximum twee wapens met je meedragen, samen met één wapenspecifieke upgrade. Hierbij kan je je dingen voorstellen als explosieve pijlen of kogels die van vijand naar vijand kaatsen. Later in het spel komen de iets destructievere wapens zoals mortierkanonnen en een machete waarmee je heel snel kunt uithalen. De vijanden die je tegenkomt zullen dan natuurlijk ook iets sterker zijn. Ik kreeg bijvoorbeeld al te maken met een groot blauw wezen dat heel taai bleek te zijn en een blauwe smurrie op me probeerde te spuiten. Gezellig!

Vlotte gameplay uit Bastion in beeld.

Toen de hierboven genoemde vijanden allemaal het loodje hadden gelegd, liep ik een tegenstander tegen het lijf die tegels uit de grond kon wegslaan zodat de spelwereld steeds kleiner werd. Als ik in de afgrond viel stierf ik niet direct, maar verloor ik wel een deel van mijn gezondheid. Daarna moest ik snel een aantal monsters doden terwijl de vloer achter me af aan het breken was. Iets zegt me dat dergelijke elementen nog vaak aan bod zullen komen in het uiteindelijke spel…

Bastion was een aangename verrassing op de E3-beurs, en niet alleen voor mij als ik afga op de demopods die bedekt waren met allerhande awards van de pers. De aantrekkelijke visuele stijl in combinatie met de geslaagde mix van allerlei actie-RPG elementen zorgen ervoor dat het plaatje gewoon klopt. Daarbovenop zorgen de heerlijke vertelstem en de zwevende wereld voor een unieke spelervaring. Hopelijk blijft het volledige spel evenveel variatie bevatten als de proloog waarmee ik aan de slag kon, want als dat het geval is wordt het ongetwijfeld een aanradertje.

Bastion wordt al vanaf 20 juli beschikbaar gesteld via Xbox Live Arcade voor 1200 Microsoft Points, en verschijnt in het najaar voor de PC.

Lees ook dit