Battlefield 5 is een evolutie, geen revolutie
Hands-onsessie met de gesloten alfa.
De onthulling van Battlefield 5 heeft heel wat controverse teweeggebracht. De centrale rol voor vrouwelijke personages wordt niet door iedereen gewaardeerd en de alternatieve kijk op de Tweede Wereldoorlog doet menige wenkbrauw fronsen. Een vrouw met een mechanische arm, een soldaat met een katana op zijn rug, kleurrijke uniformen en schmink zorgen in de overdreven bombastische trailer voor meer verwarring dan hype. Hoog tijd voor een uitgebreide hands-onsessie met de gesloten alfa om echt te achterhalen wat Battlefield 5 te bieden heeft.
De alfa vindt plaats op de Arctic Fjord-map. Daarin kun je zowel Conquest als de nieuwe Grand Operation-modus spelen. Die laatste modus draait om meerdere gevechten, die verspreid over enkele dagen in-game op dezelfde map worden beslecht. De uitkomst van ieder gevecht bepaalt hoeveel middelen jouw team meeneemt naar de volgende dag. Dat klinkt niet veel anders dan Operations uit Battlefield 1, maar het grote verschil is dat je hier een ander scenario speelt en niet alleen vlaggen verovert. Zo verdedig je aan de Duitse zijde met artillerie terwijl je met de geallieerden 's nachts met een parachute uit een vliegtuig springt om het geschut op de grond uit te schakelen. Het valt te bezien of het geheel even gevarieerd blijft, maar het voorproefje smaakt in ieder geval nu al naar meer.
Grafisch gooit ontwikkelaar DICE al jaren hoge ogen dankzij de prachtige plaatjes die de krachtige Frostbite-engine oplevert. Battlefield 5 is dan ook opnieuw een lust voor oog, hoewel er geen grote grafische sprong vooruit is. DICE bouwt namelijk verder op het fundament dat in Battlefield 1 is gelegd en voegt daar vooral veel kleine grafische verbeteringen aan toe. Omgevingen zijn gedetailleerder, de belichting is realistischer, gebouwen storten geloofwaardiger in en vooral de sneeuw maakt indruk. Niet alleen oogt hij natuurlijk, je ziet hem ook door wind over de grond geblazen worden, voetstappen zijn gemakkelijk terug te vinden en het zonlicht reflecteert op het witte oppervlak. Op de immersie valt weinig aan te merken.
Op het vlak van gameplay hanteert DICE dezelfde aanpak: subtiele verbeteringen die de formule evolueren, maar nergens een revolutie teweeg brengen. De optie om vijanden voor je team te spotten is verwijderd. Je dient nu zelf vriend en vijand van elkaar te onderscheiden. In de chaos van een gevecht is dat een behoorlijke uitdaging, maar zorgt het tegelijkertijd voor meer diepgang in de formule. Daarnaast is je munitie beperkt, waardoor er komaf wordt gemaakt met Rambo's en eenzame sluipschutters die de hele tijd in een hoek van de map verstopt liggen te wachten. De game dwingt je daardoor voorzichtiger te spelen en vooral zorgvuldig te kiezen wanneer je een gevecht aangaat. Tactisch inzicht speelt een grote rol.
Hetzelfde geldt voor samenwerken. Doordat je munitie beperkt is, ben je afhankelijk van de Support-klasse om je van kogels te voorzien (al kun je op specifieke plekken op de map munitie inslaan). Gezondheid regenereert ook niet meer volledig, waardoor Medics je grootste vrienden zijn. Het Revive-systeem is ook op de schop gegaan. Iemand genezen duurt nu langer, waardoor je tijdelijk een gemakkelijk doelwit bent. Gewonde soldaten kunnen om een Medic roepen. Doe je niets, dan bloed je sneller dood, maar als je om verzorging blijft vragen, rek je tijd. Iemand wel of niet redden is een tactische keuze geworden. Het kost meer tijd, maar dat wordt gecompenseerd door een automatische respawn in je squad zonder eerst een teamlid te selecteren. Een in-gamecamera laat je ook zien wat een bepaald teamlid op dat moment aan het doen is, zodat je alsnog kunt opteren om zelf een spawnplek te kiezen.
Er zijn ook een tweetal features die wat minder uit de verf komen. Op een gegeven moment kun je versterkingen oproepen. Voor de geallieerden is dat een Churchill Crocodile-tank en voor de Duitsers een V1-raket. Het wordt niet echt duidelijk aan welke voorwaarden je dient te voldoen en na het oproepen is er tot viermaal toe niets gebeurd. Zowel de tank als de V1-raket verschenen niet. Daarnaast kun je nu fortificaties bouwen om delen van de map bijvoorbeeld te blokkeren. De game legt je niet uit dat dat mogelijk is en er wordt ook niet goed aangegeven waar het dan precies toepasbaar is, waardoor de voordelen niet duidelijk zijn. Als er dan toch kritiek wordt gegeven, moet ook het geluid nog even aangestipt worden. Niet dat het slecht is, maar het is minder aanwezig en daardoor ook niet zo indrukwekkend als in Battlefield 1.
Al met al maakt Battlefield 5 in zijn gesloten alfa een sterke indruk. Van die verwarrende onthulling merk je weinig, behalve dan dat er een grote nadruk op cosmetische items komt te liggen. Visueel is het weer verbluffend en de gameplay gaat er dankzij subtiele wijzigingen op vooruit. De extra animaties en nadruk op samenwerken schrikken mogelijk mensen af, maar de nieuw gevonden diepgang zorgt voor een welkome evolutie van de Battlefield-formule.
Battlefield 5 komt op 19 oktober 2018 voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One uit.