Bayonetta 1 en 2 (Nintendo Switch) review - Bayonett-aardig
Bayonett-aardig.
Omdat Bayonetta 1 en 2 heruitgebracht worden op de Switch, duiken redacteurs Sander en Bruce in deze nieuwe ports. Sander gaat de eerste game te lijf, terwijl Bruce deel twee doet. Hoe houden de overzettingen van deze gevierde actiegames stand op Nintendo's nieuwste console?
Bayonetta review (Sander)
Bayonetta draait inmiddels bijna tien jaar mee en heeft het allemaal wel een keer meegemaakt: lange laadtijden en trage framerates op de PlayStation 3, maar ook screen tearing op de Xbox 360. Pas toen ze zich op de Wii U neervlijde, namen die problemen af. Nu Bayonetta haar kunstje opnieuw op de Nintendo Switch vertoont, is de vraag of ze nog altijd dezelfde Umbra Witch van weleer is, of dat ze intussen haar wilde haren heeft verloren.
Bayonetta heeft op de Nintendo Switch een resolutie van 720p en wijkt daarmee niet af van het origineel op de Wii U, waar deze versie op gebaseerd is. Verbeteringen zijn echter wel merkbaar in de framerate, die een consistente 60 frames per seconde haalt. De game weet dat kunstje niet alleen op de tv maar ook in handheldmodus zonder een visuele downgrade te presteren. Bayonetta danst, schiet en schopt rond met de souplesse die je van de charmante heks verwacht en zelfs tijdens de meest heftige actiescènes houdt de Switch het hoofd koel. Op technisch vlak mag deze uitgave er volledig zijn.
Er is trouwens ook helemaal niets mis met de gameplay. Dankzij de hoge prestaties tover je moeiteloos Bayonetta's vele combo's uit je Joy-Con. De Switch-versie bevat ook alle toevoegingen die PlatinumGames in de Wii U-versie heeft gestoken en dat betekent dat de speciale Nintendo-kostuums selecteerbaar zijn. Die kostuums veranderen het uiterlijk van Bayonetta maar voorzien haar ook van verschillende nieuwe vaardigheden. Zo kun je met het Bounty Hunter-kostuum de iconische mijnen van Samus plaatsen, of Links herkenbare draaiaanval uitvoeren wanneer je zijn tuniek aantrekt. Er is geen gebrek aan content in de Switch-versie, waardoor het samen met de sterke technische prestatie simpelweg de beste versie van Bayonetta tot nu toe is.
De touch controls zijn echter allesbehalve indrukwekkend. Het is mogelijk om Bayonetta te besturen met alleen de tablet van de Switch, maar daar is de nieuwigheid snel vanaf. Je hand zit constant in de weg van de actie, het is bijzonder lastig om Bayonetta in een rechte lijn naar haar doel te laten lopen, en bovendien kun je de game niet pauzeren zonder alsnog je controller erbij te pakken. Het maakt de actiegame nagenoeg onspeelbaar en al gauw klik je je Joy-Con weer aan het scherm vast.
Die besturing staat de game uiteindelijk niet in de weg, want ze blijft optioneel. Bayonetta op de Nintendo Switch is een uitstekende port die vlekkeloos draait en speelt. Er zijn geen compromissen gemaakt om de actiegame op Nintendo's nieuwste systeem te krijgen en bovendien bevat hij alle toeters en bellen die de Wii U-versie kreeg. Bayonetta is een sierlijke en actievolle game die niet in je Switch-collectie mag ontbreken.
Bayonetta 2 review (Bruce)
Bayonetta mag in haar tweede game dan wel letterlijk een deel van haar wilde haren kwijt zijn, toch blijft Bayonetta 2 een indrukwekkende sequel. In plaats van de formule helemaal op de schop te doen, wentelt het vervolg zich volop in de ridicule bombast van het origineel. Een aanzienlijke performance boost dankzij de Switch-hardware maakt deze sequel spectaculairder dan ooit.
In de kern blijft Bayonetta 2 nagenoeg dezelfde game als zijn voorganger. Het verhaal is nog steeds te gek voor woorden, het monsterdesign blijft geniaal creatief en de actie balanceert voortdurend tussen platvloers knoppen rammen en meesterlijke zelfbeheersing.
De symfonie van de combo's krijgt er in dit vervolg wel de crescendo van de Umbran Climax bij. Eens je die meter vult, beuk je voor een korte tijd engelengezichten met overpowered aanvallen in. Die Climax geeft de gevechten nog net dat extra beetje pit en brengt een aangename flow in de confrontaties. Het is heerlijk om na een lange aaneenschakeling van combo's ook nog eens op een streepje ultraviolence getrakteerd te worden, hoewel dat de game over het algemeen gemakkelijker dan zijn voorganger maakt.
De gevoeligheden van de combat komen het best tot hun recht tijdens de Witch Trials. Die vind je doorgaans op het hoofdpad tussen de levels en zijn minder goed verborgen dan in de eerste game. Dat is echter geen nadeel, want ze dienen als een goede leerschool om je vaardigheden snel en efficiënt te verbeteren. Het gevechtssysteem van Bayonetta 2 beloont verdieping en zelfs veteranen van het genre vinden hier een vette kluif om hun tanden in te zetten.
Wanneer je jezelf een combomeester waant, is het tijd om de online co-opmodus Tag Climax in te duiken. Aangezien het in deze modus allemaal om de highscore draait, leer je hier hoe de laatste puzzelstukjes van de combat in elkaar vallen. Dat je hierbij ook nog eens op jezelf met in-game currency kunt gokken, maakt de modus alleen maar verslavender. Online valt dan ook het meeste langdurige plezier uit de game halen.
Dat wil echter niet zeggen dat de singleplayer op zichzelf niet genoeg voldoening biedt, integendeel. De verhaalmodus mag dan maar ongeveer tien uur lang zijn, in die periode volgen de omgevingen en compleet over-the-top situaties zich wel in snel tempo op. PlatinumGames beheerst als geen ander de kunst om de speler bij de arm te nemen, tien uur lang door elkaar te schudden en met een grijns op het gezicht achter te laten. Bayonetta 2 is simpelweg actie-entertainment van de bovenste plank.
Van alle Wii U-games is Bayonetta 2 de game die een remake het meest verdiende. Dat dankzij deze Switch-port meer gamers dan ooit van dit spektakel kunnen genieten en dat de nieuwere console ook nog eens voor verbeterde prestaties zorgt (in zowel docked- als handheldmodus), verdient alle lof. Grijp deze tweede kans met beide handen, spring ermee op de vleugel van een straaljager en sla ze helemaal tot moes. Ahum, sorry.