Bayonetta

Het blijft telkens weer een feest om Bayonetta op eender welk evenement terug te zien. Het in latex gehulde heksje lijkt ondertussen geen geheimen meer te hebben, maar toch weet ontwikkelaar Platinum Games ons steeds weer te verrassen wanneer ze het spel weer uit de kast halen en enkele nieuwe dingen onthullen. Zo ook op de kakelverse GamesCom te Keulen, waar we op de naar pannenkoeken ruikende stand van SEGA de kans kregen om met het spel aan de slag te gaan.

In onze vorige previews hadden we het al kort over het verhaal van Bayonetta. Jij gaat aan de slag als een mysterieuze toverheks die heel wat in haar mars heeft om zowat elke tegenstander het leven zuur te maken. Hairmoves, folter-finishes en compleet doorgedraaide wapens, niets lijkt te gek te zijn voor deze sexy meid. En blijkbaar weet het team achter het spel niet van ophouden. Zo knalde onze heldin tijdens de zopas afgelopen presentatie met een paar bazooka’s - op zich al leuk - die aan haar benen bevestigd waren! Het begrip ‘legs to die for’ kreeg opeens een hele andere betekenis!

Waarover men het vooral wou hebben tijdens de GamesCom was het nieuwe personage Luka. Deze niet onknappe jongeman heeft een speciale relatie met Bayonetta en er spatten voortdurend vonken uit de gesprekken die ze samen hebben. Waarom dat precies zo is blijft nog grotendeels onduidelijk, maar het lijkt alsof Bayonetta in het verleden een kleine aanvaring heeft gehad met de vader van Luka, met zijn dood als gevolg. Logischerwijze is Luka hier niet bepaald blij om en heeft hij dus nog een eitje te pellen met het wilde heksje.

In hoeverre het verhaal van Bayonetta noemenswaardig zal worden laten we nog even in het midden. Wel moet gezegd worden dat er enkele leuke elementen aanwezig zijn die voor interessante situaties kunnen zorgen. Zo beleefd Bayonetta alles rondom haar in een andere dimensie dan Luka, waardoor beide personages elkaar niet kunnen zien. Toch kan er op bepaalde vlakken interactie plaatsvinden. Zo ruikt Luka de zoete - doch onheilspellende - geur van Bayonetta haar parfum, en kan zij op haar beurt de omgeving beïnvloeden om Luka simpelweg te pesten. Het zou ons verder niet verbazen dat er later in het spel een romance ontstaat tussen beide personages.

Het verhaal achter Bayonetta verdwijnt echter helemaal naar de achtergrond wanneer je zelf de controller in handen mag nemen en los kunt gaan. Het aantal mogelijke aanvalsbewegingen is nagenoeg eindeloos doordat zowat alles met elkaar gecombineerd kan worden. Wapens die je bezit kun je traditioneel gebruiken door ze in de hand te houden, maar je kunt ze vaak ook aan je benen bevestigen om alles extra stoer te maken. Tel daarbij op dat Bayonetta heel wat wapentuig van vijanden kan oprapen die elk ook nog eens op verschillende manieren gebruikt kunnen worden - wat dacht je bijvoorbeeld van een zwaard dat bestaat uit botten, maar dat ook dienst kan doen als een boog - en je weet wel dat je je zeker niet gaat vervelen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het wilde haar van Bayonetta waarmee ze tegenstanders kan vermorzelen, of de kracht om zichzelf te transformeren naar dingen als een zwarte panter of een schaars geklede diva.

Qua gameplay doet Bayonetta nog steeds denken aan de Devil May Cry reeks, al gaat de titel van Platinum Games duidelijk nog heel wat stappen verder op het vlak van spelontwerp. Alles ziet er lekker kleurrijk uit, maar terwijl ook erg duister. Bayonetta haar proporties zijn overdreven vrouwelijk, maar toch zou je haar nooit tegen willen komen in een donker steegje. En dan zijn er nog de gevechten tegen de eindbazen in het spel. We hebben al aardig wat van dit soort confrontaties de revue zien passeren tijdens vorige presentaties van het spel, maar deze keer mochten we een hels gevecht met een gigantisch hoofd aanschouwen.

Het stenen hoofd neemt nagenoeg het hele scherm in beslag, en onze harde Bayonetta lijkt daardoor opeens een stuk minder indrukwekkend. Gelukkig is er altijd wel een manier om zelfs de stoerste tegenstander neer te halen, en in het geval van het monsterlijke hoofd is dienst tong de zwakke plek, al lijkt dit orgaan meer op een nek waaraan een tweede hoofd hangt te bengelen. Eens Bayonetta dit ook doorheeft springt ze als een malle op het wild zwiepende ding, en moet jij helemaal richting de muil van het stenen hoofd lopen om daaraan wat rake klappen te verkopen. Enkele tellen verder loopt Bayonetta weer vrolijk schuddend met haar welgevormde kont verder, richting het volgende epische monster om te verslaan.

We hebben erg veel zin in Bayonetta en kunnen niet wachten totdat we zelf, in onze eigen luie zetel, begin 2010 met spel aan de slag mogen gaan.