De beste PlayStation 4 (Pro) games

Gamers met een PlayStation 4 (Pro) mogen niet klagen, want het aanbod aan goede games is behoorlijk groot. Dat is mede te danken aan de sterke exclusives die je alleen op de PS4 kunt spelen, maar ook andere noemenswaardige AAA-games weten doorgaans hun weg naar Sony's console te vinden. Van intense shooters tot razendsnelle racers, en van epische RPG's tot verslavende platformers: een overzicht met de beste PlayStation 4 games vind je hier.

God of War

Na zeven delen zet ontwikkelaar Santa Monica Studio de schop in de serie. Zo wordt om te beginnen de Griekse mythologie ingeruild voor de noordse. Het snoeiharde hack-and-slashen met je vlijmscherpe Blades of Fury maakt daarnaast plaats voor meer Dark Souls-eske gevechten waarbij je een bijl en schild hanteert. Kratos keert wel terug, maar dit keer met de hulp van zijn zoon Atreus. Met puzzels oplossen, wapens craften en werelden verkennen heeft creatief directeur Cory Balrog zich duidelijk door Tomb Raider laten inspireren. Toch behoudt de game in dit meeslepende avontuur zijn eigen smoel. Het roer gaat drastisch om, maar God of War is helemaal terug van weggeweest.

Lees hier de God of War review.

Bloodborne

Bloodborne rekent af met de voorzichtige speelstijl van de Souls-games en maakt combat sneller en dynamischer, zonder aan moeilijkheid in te boeten. Tactiek en brutaliteit worden in deze brawler stijlvol gecombineerd. Het verhaal heeft een echte H.P. Lovecraft-vibe, maar je moet diep graven om betekenis te vinden. Minder subtiel zijn echter de wapens waarmee je uitpakt. Onze favoriet is de Kirkhammer: op het eerste zicht is het een gewoon zwaard, tot je hem in een gigantische hamer verandert. Houd je van tactische actie, mysterie en een gezonde dosis brutaliteit? Dan mag je Bloodborne absoluut niet missen.

Lees hier de Bloodborne review.

Wolfenstein 2: The New Colossus

Over bikkels gesproken… William 'BJ' Blazkowicz is een bonk testosteron die niet opkijkt van een nazilijk meer of minder. Wolfenstein 2: The New Colossus trekt de lijn van The New Order door. Ja, nog meer nazilijken dus. Toch schuilt er achter de gewelddadige façade een meeslepend verhaal. Dat krijgt door ruim drie uur aan cinematics boordevol sterk acteerwerk en absurde dialogen meer diepgang dan je van de gemiddelde shooter gewend bent. Humor en drama gaan prima hand in hand. En laten we eerlijk zijn: Frau Irene Engel is de meest gestoorde slechterik sinds jaren.

Lees hier de Wolfenstein 2 review.

Grand Theft Auto 5

Of Grand Theft Auto 5 de beste GTA in de serie is, laten we achterwege. Maar wat wel vaststaat, is dat deze game zeker niet in je collectie mag ontbreken. Rockstars game stuitte op de PlayStation 3 en Xbox 360 tegen technische beperkingen van de consoles, maar komt op de huidige generatie consoles helemaal tot zijn recht. San Andreas is een omvangrijke, enerverende en levendige wereld, die je op de PlayStation 4 ook in first-person kunt bewonderen. Met dit keer drie hoofdpersonen - waaronder de idioot Trevor - is vervelen vrijwel onmogelijk.

Lees hier de GTA 5 review en GTA 5 cheats.

The Last Guardian

Geduld is een schone zaak. Als er een game is die dat bevestigt, dan is het wel The Last Guardian. Hij is zeker op technisch gebied verre van vlekkeloos, maar de gebreken worden op tal van andere vlakken meer dan goedgemaakt. De gameplay bestaat hoofdzakelijk uit klimmen, klauteren en springen waarbij je de nodige uitdagende platformpuzzels moet overwinnen. Toch is het de bijzondere band tussen de twee eigenaardige hoofdpersonages die in deze game de show steelt. Laat emotie dan ook maar aan (voormalig) Team Ico over. The Last Guardian is het tien jaar wachten meer dan waard geweest is.

Lees hier The Last Guardian review.

The Witcher 3: Wild Hunt

Het is pas met The Witcher 3: Wild Hunt dat de Poolse fantasy-games ook het grote commerciële succes kenden. In deze Game of Thrones van de videogamewereld volg je de professionele monsterdoder Geralt of Rivia tijdens zijn epische queeste op zoek naar zijn geliefde Yennefer en zijn quasi-dochter Ciri. Ondertussen reken je afmet corrupte koningen, verknipte onderwereldbazen en meer bloeddorstige wezens dan je kunt tellen. De prachtige open wereld met tientallen quests tilt The Witcher 3 naar een nieuw niveau. Koppel daaraan een diep gevechtssysteem, heel uitgebreide loot- en levelling-mogelijkheden en fantastische uitbreidingen en je krijgt een game waarin je met plezier bijna tweehonderd uur in verdwaalt.

Lees hier The Witcher 3 review.

NieR: Automata

NieR: Automata is een vreemde eend in de bijt. Bayonetta-ontwikkelaar Platinum Games mixt op aangename wijze diverse genres waardoor sleur vrijwel onmogelijk is. Naast filosofische onderwerpen over androïdes in een postapocalyptische wereld is er ruimte voor een verhaal met diepgang. Maar wachten even, na vijftien uur al uitgespeeld? Treur niet, want NieR: Automata speel je gerust nog een keer, en nog een keer, en… Elke playthrough ontdek je namelijk weer nieuwe dingen. De Japanse game spreekt ongetwijfeld niet iedereen aan, maar overdondert je wel wanneer je ervoor openstaat. Een beetje vreemd, maar wel lekker.

Lees hier de NieR: Automata review.

The Last of Us: Remastered

The Last of Us is een van de beste games op de PlayStation 3, dus er is geen enkel excuus om deze klassieker niet naar de PlayStation 4 te halen. The Last of Us wordt vooral geroemd voor zijn aangrijpende verhaal over de norse smokkelaar Joel en de bijdehante puber Ellie die hem bijstaat, waarbij de emotionele band tussen de twee steeds sterker wordt. Begeleid door een sterke soundtrack krijgt de game dan ook een behoorlijk filmisch karakter. Toch is de pittige gameplay waarbij je met gecrafte wapens Infected te lijf gaat ook een eervolle vermelding waard. Een waar meesterwerk van Uncharted-ontwikkelaar Naughty Dog.

Lees hier de The Last of Us review.

Darkest Dungeon

Darkest Dungeon is niet bepaald voor watjes weggelegd. Je bouwt namelijk al snel een haat-liefdeverhouding met deze bloedstollende dungeon crawler op. Je neemt in de dodelijkste Lovecraftiaanse krochten een groep helden aan de hand en gaat intense turn-basedgevechten aan. Maar je grootste vijand is misschien wel het moreel van je manschappen die met hevige stress kampen - met soms de dood tot gevolg. Er is echter niks zo bevredigend als een dungeon van monsters leegvegen. Sfeervol, intens en meedogenloos.

Lees hier de Darkest Dungeon review.

Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain

Het vijfde deel in de Metal Gear Solid-reeks is tegelijk ook de laatste game van Hideo Kojima bij uitgever Konami. Maar treur niet, want het resultaat is misschien wel zijn beste werk tot nu toe. In de gigantische open wereld onderneem je missies, waaronder het infiltreren van vijandelijke basissen, het saboteren van voertuigen en het bevrijden van bevriende gijzelaars. Liever vanop een afstand met een sniper rifle, of van dichtbij met een gedempt pistool? Of misschien kies je net voor keiharde actie door in een mech door een vijandelijk kamp te razen? Alles is mogelijk.

Lees hier de Metal Gear Solid 5 review.

Tomb Raider: Definitive Edition

Miss Croft gaat al een poosje mee, en dat is niet zonder reden. Tomb Raider staat namelijk al sinds het eerste deel in 1996 garant voor de nodige avonturen. Toch was de magie er op een bepaald moment wel een beetje uit, dus besloten de makers om voor een reboot van de serie te gaan. Het resultaat? Een van de meest succesvolle reboots van het afgelopen decennium. Tomb Raider brengt gevechten, platforming, verhaal en exploren allemaal perfect in balans. Daarnaast speel je nu als de jonge, kwetsbare Lara, wat voor de nodige elan zorgt ten opzichte van de verkapte superheldin die ze in de voorgaande games was. Zeker op de opgepoetste PlayStation 4-versie komt de visuele presentatie van de game nog beter uit de verf.

Lees hier de Tomb Raider review.

Titanfall 2

Een van de meest ondergewaarde shooters van de laatste jaren is Titanfall 2. De verkoopcijfers bleven achter, maar dat staat in contrast met de kwaliteit van de game. Respawn Entertainment pakt alle knelpunten van het eerste deel aan en maakt in het vervolg het potentieel volledig waar. De multiplayer is een ware adrenalinerush die je alleen met klotsende oksels en een bovenmaatse hartslag kunt spelen. Daarnaast vind je in het tweede deel een singleplayer. Geen verkapte tutorial, maar een volwaardige campaign die met de nodige creativiteit ontwikkeld is. Georganiseerde chaos was nog nooit zo mooi.

Lees hier de Titanfall 2 review.

Uncharted 4: A Thief's End

Voor iedereen die ooit een PlayStation heeft gehad, is Nathan Drake natuurlijk een bekend gezicht. Nathan is enkele jaren ouder en leeft ondertussen een normaal leven. Wanneer zijn doodgewaande broer opduikt, stort hij zich nog een laatste keer in het avontuur. Het is een persoonlijker en donkerder avontuur dan in de vorige games, maar de typische humor is nog steeds aanwezig. De spectaculaire set-pieces zijn ook wat teruggeschroefd en maken plaats voor een grotere vrijheid. De wereld is opener en je hebt zelfs voertuigen nodig om alles te verkennen. Tel daarbij nog verbeterde platforming en vuurgevechten, en Uncharted 4 is een schattenjacht die geen enkele PlayStation 4-bezitter mag missen.

Lees hier de Uncharted 4 review.

Dark Souls 3

De Dark Souls-reeks is ondertussen uitgegroeid tot een icoon. Het zijn bij wijlen tergend moeilijke, maar wel eerlijke en pure games die weigeren je hand vast te houden in een bloedmooie maar dodelijke wereld. Dit derde deel vormt het slotstuk in de trilogie en is zonder twijfel het meest epische. In het koninkrijk Lothric verken je als vanouds burchten, moerassen, paleizen en nog veel meer, terwijl je het tegen weerzinwekkende monsters of snelle ridders opneemt. Opnieuw en opnieuw proberen, tot je eindelijk leert wanneer die verdomde Pontiff Sulyvahn een gaatje in zijn verdediging laat.

Lees hier de Dark Souls 3 review.

Until Dawn

Until Dawn kun je nog het beste omschrijven als een horrorversie van Heavy Rain. De game draait om een groep arrogante tieners in een pikdonkere chalet en een ronddwalende moordenaar. Je bestuurt een van de acht personages en maakt daarbij subtiele keuzes die een gigantische impact hebben op de rest van het verhaal. Tussendoor val je ook bijna voortdurend uit je stoel door de vele geslaagde jump scares. De kracht van Until Dawn schuilt in de enorme herspeelbaarheid. Elk personage kan op elk moment sterven en het verhaal kan dramatisch wijzigen naargelang de keuzes die je maakt. Wie overleeft de nacht? Dat ligt volledig in jouw handen.

Lees hier de Until Dawn review.

Monster Hunter World: Iceborne

Monster Hunter World is Capcoms bestverkochte game ooit. Dat is natuurlijk niet zonder reden, want de populaire JRPG is simpelweg monsterlijk goed. De MHW-serie heeft een reputatie als 'hardcoregame' en is daardoor niet voor iedereen weggelegd. De ontwikkelaar weet door gebruiksvriendelijke aanpassingen dit keer toch ook het brede publiek aan te spreken. Het semivervolg en/of expansie Monster Hunter World: Iceborne gooit daar een schepje bovenop. Simpelweg, er zijn meer en moeilijkere monsters. Toch blijft ook in dit deel het verslavende basisprincipe 'zoek, bestudeer en versla monster' fier overeind. Voor je het weet, verlies je jezelf volledig in levendige werelden met intimiderende monsters en ben je al snel meer dan honderd uur verder. Weet dus waar je aan begint.

Lees hier de Monster Hunter World: Iceborne review.

Doom

In Doom ben je als vanouds afhankelijk van rondslingerende munitie, health packs en powerups. Het draait weer volledig om snelheid en agressieve aanvalstactieken. Kortom, Doom is een old-school shooter die de klassieke elementen in stand houdt. Toch is de reboot geen ordinair knip- en plakwerk. Dankzij Glory Kills maak je je tegenstanders op de meest brute wijzen af en wapens kun je upgraden. Wil je een rauwe shooter die volledig om guns, gore en demonen draait? En een die ook op het gebied van multiplayer en modding het nodige te bieden heeft? Dan mag Doom niet in je collectie ontbreken.

Lees hier de Doom review.

Dirt Rally

Met het steeds toegankelijker worden leek het er even naar dat de Dirt-reeks in het stof ging bijten. En dan kwam daar plots Dirt Rally, de extreme tegenreactie. De game heeft een sterke visie, maar biedt tegelijk wat hardcore racefans al jaren vroegen: een realistisch schademodel, enorm gedetailleerd rijgedrag en het opbergen van het flashback-systeem. Dirt Rally is als gevolg een heel erg pure racegame die elke gram vet heeft weggesneden. Wat overblijft is een bikkelharde game die je regelmatig met een zweterige handen en een hart in overdrive achterlaat. Niet te missen voor iedereen die van racen houdt.

Lees hier de Dirt Rally review.

Resident Evil 7 (PlayStation VR)

Ok, eerlijk is eerlijk. Capcom melkt met talloze HD-versies, remasters, re-releases, enzovoort de serie compleet uit. Toch voorziet de studio Resident Evil 7 van een nieuw elan. Het neemt de beklemmende sfeer uit de eerdere games mee, waarbij vooral het nieuwe eerstepersoonsperspectief voor een claustrofobisch effect zorgt dat je doet griezelen. Als je overigens echt over stalen zenuwen beschikt: speel de game dan met een PlayStation VR-headset op je hoofd. Virtual reality zorgt namelijk voor een diepgaande immersie. Kortom, Resident Evil 7 is een goede samensmelting van oud en nieuw. Een niet te missen horrorgame, die de aanschaf van een PlayStation VR ook nog eens rechtvaardigt.

Lees hier de Resident Evil 7 review en Resident Evil 7 PSVR review.

Dragon Ball FighterZ

Onder de beste PlayStation 4-games mag een fighter zeker niet ontbreken. Vergeet echter Tekken 7, Mortal Kombat X en Street Fighter 5. Prima games, maar ze verbleken tegenover Dragon Ball FighterZ. Guilty Gear-ontwikkelaar Arc System Works weet duidelijk van wanten, want deze fighter doet eigenlijk alles goed. Dragon Ball FighterZ speelt als een interactieve anime die werkelijk van je beeldscherm af spat. Toch blijft ondanks de krankzinnige snelheid alles onder controle. Toegankelijk voor nieuwkomers, maar zeker uitdagend voor diehardfans. Een absolute musthave voor zowel liefhebbers van de DBZ-serie als vechtersbazen die graag een pak rammel uitdelen.

Lees hier de Dragon Ball FighterZ review.

Overwatch

Met gevestigde namen als Call of Duty en Battlefield is de concurrentie op de shootermarkt moordend. Blizzards team-based shooter Overwatch valt vooral op door het net even anders te doen. Zo staan staan de Heroes en hun vaardigheden centraal - een knipoog naar het MOBA-genre dus. Je speelt in twee teams van zes tegen elkaar waarbij vooral nauwe samenwerking cruciaal is. Soms is dat frustrerend, maar met de juiste synergie tussen spelers levert het de leukste multiplayer shooter-ervaring sinds jaren op. Overwatch is uiteindelijk een gewaagd maar geslaagd genre-uitstapje. Met de beloofde gratis aanvoer van personages, maps en modi is het een game die je wellicht jaren later nog steeds speelt.

Lees hier de Overwatch review.

Alienation

Knallen, looten, knallen, looten, knallen... Daar draait het om in Alienation. Ontwikkelaar Housemarque noemt de game zelf "Diablo with guns". Een betere beschrijving voor deze co-op twin-stick shooter kunnen we zelf niet bedenken. Alienation is het leukst met drie vrienden. Door slim jullie vaardigheden te combineren en vooral raak te schieten, baan je je een weg langs hordes aliens en baasgevechten. Die uitdagingen zijn vaak moeilijk, maar dankzij goede besturing ook steeds fair. Onderweg raap je een heel arsenaal aan wapens op. De jacht op steeds betere loot werkt verslavend. Reken daar nog een visueel spektakel bij en je hebt een cocktail die je hartslag ongetwijfeld de hoogte in stuwt.

Lees hier de Alienation review.

Shadow of the Colossus

Shadow of the Colossus is een PlayStation 2-klassieker die van voren af aan opgebouwd is. Geen remaster zoals de PlayStation 3-versie, maar een volwaardige remake dus. In het relatief korte, sprookjesachtige avontuur ga je in de Forbidden Lands de strijd met zestien intimiderende colossi aan. Elke colossus is een puzzel waarbij je op zoek gaat naar zijn zwakke plekken. De epische soundtrack en adembenemende graphics komen zeker op de PlayStation 4 (Pro) volledig tot hun recht. Het eindresultaat is een tijdloos meesterwerk van de makers van The Last Guardian. Zo zie je maar weer: oude liefde roest niet.

Lees hier de Shadow of the Colossus review.

SOMA

Op de bodem van de zee verken je de verlaten onderzoeksfaciliteit Pathos-II. Je leert het lugubere verhaal achter de plaats en je eigen donkere verleden kennen. Om nog maar te zwijgen over de huiveringwekkende metalen monsters die door de gangen waren en je nek willen omwringen zodra ze je zien. Terwijl de horrorkant van de game je adrenaline de hoogte in stuwt, leer je tegelijk filosofische concepten over het bewustzijn en de vrije wil kennen. Daardoor is SOMA meer dan gewoon een horrorgame die je angst wil aanjagen. Het wordt iets veel, véél verontrustender: een horrorgame die je doet nadenken en twijfelen.

Lees hier de SOMA review.

Fallout 4

De Fallout-serie gaat nu al bijna twintig jaar mee, maar de post-apocalyptische setting blijft tot de verbeelding spreken. De streek rond Boston is een open wereld vol stropers, gemuteerde wezens en verschillende facties. Je pad en de connecties die je aangaat, kies je helemaal zelf. De typische open world gameplay van Fallout 3 is behouden, maar wordt met een grotere focus op crafting uitgebreid. Elk stuk rommel dat je in de verlaten stad vindt, gebruik je om je wapens, uitrusting en zelfs vestigingen te bouwen. Ondanks enkele technische onzuiverheden levert Fallout 4 een van de meest overtuigende werelden om jezelf met controller in de hand in te verliezen.

Lees hier de Fallout 4 review.

Persona 5

Wie denkt dat de traditionele JRPG op z'n retour is, hoeft alleen maar een blik op Persona 5 te werpen. Een diepgaand verhaal over identiteit, waanzinnig creatieve monsters en een stortvloed aan uitgebreide maar toegankelijke game mechanics. Een in het oog springende artstijl en een soundtrack die je nog jaren bijblijft, maken het plaatje compleet, en voor je het weet ben je honderd uur verder en een unieke ervaring rijker. Persona 5 is een echte hartendief.

Lees hier de Persona 5 review.

Hitman: The Complete First Season

Na het ietwat tegenvallende Hitman: Absolution gooide IO Interactive het roer om. De ontwikkelaar draaide de impopulaire lineariteit de nek om en zet in op creatieve vrijheid en herspeelbaarheid. Hitman kent namelijk los van enkele introductiemissies 'slechts' zes levels. Dat zijn echter stuk voor stuk levendige sandboxes die je net als huurmoordenaar Agent 47 direct bij de strot grijpen. Elke playthrough biedt je namelijk weer nieuwe manieren om je doelwitten uit te schakelen. Met talloze Challenges, Contracts, Escalations en Elusive Targets is dit de beste Hitman-game tot nu toe.

Lees hier de Hitman review.

Death Stranding

Na de aankondiging van de samenwerking tussen Hideo Kojima en Sony wachtten gamers alom smachtend op wat uit die verbintenis zou komen. Een aantal jaren later kwamen Kojima en zijn team met een game die bedoeld was om gamers bij elkaar te brengen en verbintenis te bewerkstelligen. Met betoverende landschappen en de memorabele soundtrack van onder meer Low Roar weet Kojima ons in zijn unieke fantasie onder te dompelen. Death Stranding verliest, ondanks Kojima's stijl, nooit uit het oog dat het alsnog een game is. De gameplayloop, die uit het bezorgen en ophalen van pakketjes bestaat, heeft een verslavingsfactor die menig game kan opwekken.

Lees hier de Death Stranding review.

Resident Evil 2

De remake van Resident Evil 2 van Capcom wil de ambiance van het origineel behouden en eigentijdse verbeteringen implementeren. De ontwikkelaar slaagt hier dubbel en dwars in. Zo maakt de RE-engine de omgevingen levendiger en daardoor ook beangstigender dan het origineel. De lichteffecten van Leons zaklamp tegen de smoel van de ondode is een verschijning die je zeker bijblijft. Helemaal gezien het feit dat ingewanden nu in al hun glorie te bezien zijn. Daarnaast is Mr. X nog nooit zo eng en onverbiddelijk geweest. Zijn gezelschap gaat dan ook zeker niet opgemerkt en verhoogt de spanning aanzienlijk door je onaangekondigd door een muur te smijten en je te achtervolgen.

Lees hier de Resident Evil 2 review.

Wargroove

Met Wargrove profileert Chucklefish zichzelf als een van de beste in het turn-basedstrategiegenre. Dankzij de vrolijke presentatie en duidelijke handleidingen begin je zo aan een potje en voordat je het weet heb je de regels je eigen gemaakt. Maar laat je niet voor de gek houden met de mooie kleurtjes en vrolijke deuntjes. Onder deze warme deken schuilt een diepgang aan gameplaymechanieken en strategieën die naar het moderne equivalent van schaken neigen. Daarnaast is er een map editor waarmee je je creativiteit de vrije loop kunt laten gaan of - als je jezelf wil uitdagen - een van de vele complexe en uitdagende maps van de community kunt aangaan.

Lees hier de Wargroove review.

Guacamelee! 2

Terwijl het leek alsof het metroidvania-genre een tijd geleden zijn laatste adem had uitgeblazen, lijkt de pendel nu de andere kant op geslingerd. Guacemelee! 2 verbetert op zowat elk vlak ten opzichte van zijn voorganger. De game is uitvergroot en verder verdiept. Er zijn meer combo's, meer variatie aan platform-puzzels en een dieper verhaal dan het eerste deel. Hoewel het verhaal in de opzet simplistisch is, is het niet simpel. Het verhaal slaagt er namelijk in empathie te creëren voor je personage Juan. Vooral het einde is hier heel effectief in en zorgt ervoor dat de game zich staande houdt naast Ori and the Blind Forest en Hollow Knight.

Lees hier de Guacamelee! 2 review.

Dead Cells

Ontwikkelaar Motion Twins nam een grote risico. Dead Cells stuurt je namelijk naar het begin van de game als je het onderspit delft. Maar, door middel van ingenieus gamedesign wordt je nooit ontmoedigt en drijft de game de speler immer voorwaarts. Motion Studios doet dat door je bijvoorbeeld te belonen als je agressief je vijanden te lijf gaat én wanneer je het momentum erin houdt. Daarmee heeft Motion Studios iets heel paradoxaals uitgevonden: een manier om gamers risico te doen nemen, dood te laten gaan, opnieuw te laten beginnen en toch doen uitkijken naar meer.

Lees hier de Dead Cells review.

Doom Eternal

Een van de manieren waarop Doom Eternal innoveert op zijn voorganger is middels de platforming. Die is nu dynamischer en biedt de speler meer opties dan ooit tevoren. Hoewel platform-secties deze beweeglijkheid goed benadrukken, komt deze écht tot zijn recht in de gevechten tegen het gedrocht uit de Hel. Het leveldesign leent zich daar ook nu aan. Id Software wilt zo dat je altijd in beweging bent en het tempo erin houdt, want je vijanden zijn nu meedogenlozer en strategischer. Neem daarbij dat de strategie ook om de hoek komt kijken met de verschillende vijanden alsook verschillende soorten wapens die je moet gebruiken, en je hebt een game die je beloont met brute Glory Kills, naadloze mobiliteit en bombastische gevechtsscenario's.

Lees hier de Doom Eternal review.