Binary Domain
Squad-based Blade Runner met voice control.
Op de E3 kwam SEGA als één van de weinige uitgevers op de proppen met iets volledig nieuw en onverwacht: Binary Domain. Op het eerste zicht lijkt deze titel op een ordinaire third-person squad-based shooter, maar als je weet dat het project onder leiding staat van Toshihiro Nagoshi wordt de lat al wat hoger gelegd. Zeker als je weet dat hij de man is achter de Super Monkey Ball- en Yakuza-serie.
Al moet ik wel bekennen dat ik niet echt onder de indruk ben van het verhaal. In het jaar 2080 zijn robots de normaalste zaak in de wereld en worden ze voor allerlei doeleinden gebruikt. Er is echter een internationale wet die voorschrijft dat ze er niet als mensen mogen uitzien. Bij een incident wordt het echter duidelijk dat iemand zich daar niet aan houdt. De wereldleiders verdenken Japan en sturen een undercover team naar het land van de Rijzende Zon om de zaak te onderzoeken.
De actie speelt zich meer bepaald af in het Tokio van de toekomst, waar de toon vooral gezet wordt door grijs beton. Je moet je door de minder interessante wijken van de Japanse hoofdstad worstelen, maar zo nu en dan passeer je wat bekende bezienswaardigheden. De grafische (arcade)stijl past lijkt echter goed te passen bij het doemscenario van een wereld die overheerst wordt door technologie.
Wat je echter vooral tegen het lijf zal lopen zijn vijandige robots met modern wapentuig, die voor maar één opdracht geprogrammeerd zijn: indringers zoals jou vernietigen zonder genade. Gelukkig zijn er diverse manieren om een vijand uit te schakelen. Schiet zijn hoofd eraf en de robot holt wat in het wilde weg, waardoor zelfs zijn metalen broers niet veilig zijn. Maal je de benen onder hun lijf vandaan, pas dan maar op want een kruipende robot is nog steeds een gevaarlijke robot.
De alledaagse actie wordt zo nu en dan onderbroken door immense baasgevechten zoals een gigantische robot met vier gepantserde poten. Beetje bij beetje moet je het pantser doorboren met raketten, om dan het mechanische beest definitief onderuit te halen. Dit is niet echt vernieuwend, maar wanneer goed uitgevoerd, blijft de actie amusant en levert het veel plezier op.
Bij elke missie beschik je over drie teamgenoten, die jou moeten helpen met alles aan gort te schieten. Deze luisteren naar jou bevelen die je geeft via een druk op de knop of via spraakherkenning. Bij de getoonde hands-off demo haperde die spraakherkenning wel eens, maar er is nog tijd genoeg om dit euvel te verhelpen. In principe is het echter mogelijk om jou team of een individu een bevel te geven via een headset.
Een teamgenoot kan echter ook aan jou hulp vragen of een bevel geven, waar je dan positief of negatief op moet antwoorden. Wees echter voorzichtig met wat je doet, want je maatjes durven een bevel in twijfel trekken als dit gekkenwerk is en verliezen dan het vertrouwen. Hoe beter de band met een persoon is, des te beter verloopt de samenwerking. Denk dus goed na over het tactische plaatje voor je besluit om je mond open te trekken.
Deze titel wist te verrassen op de E3, maar het succes zal grotendeels afhangen van een goede integratie op gebied van spraakherkenning. Als deze buggy blijkt bij de release blijft er weinig vernieuwing over en wordt de game gewoon de zoveelste squad-based shooter.
Binairy Domain verschijnt in het begin van 2012 voor de PlayStation 3 en de Xbox 360