Bloodborne review
Bloedserieus.
De gigantische weerwolf zakt eindelijk in elkaar. Met bevende handen kijk ik naar het lijk. Het heeft me meer dan een minuut gekost om dit schepsel uit de weg te ruimen. Nee, het was geen baasgevecht, maar wel één van de vele 'gewone vijanden' die ronddwalen in Yarnham. In Bloodborne moet je je zeges namelijk verdienen. Want de overwinning smaakt des te zoeter als je er een inspanning voor moet verrichten.
Dat is het credo van bedenker Hidetaka Miyazaki. Wie een beetje bekend is met zijn oeuvre en dat van zijn studio From Software, weet dat dit ook geldt voor zijn vorige twee projecten Demon's Souls en Dark Souls. Bloodborne lijkt dan ook erg hard op die games. En dat heeft voor het grootste deel positieve gevolgen.
Zo zijn de gevechten ook hier op het scherpst van de snee. Je moet steeds gefocust blijven en rekening houden met het gedrag van je gevaarlijke tegenstanders. Als grote verschil telt hier dat alles om het offensief draait. Je verstoppen achter een schild is geen optie meer: dat maakt From je duidelijk via het Regain-systeem. Verwond je snel genoeg je tegenstrever, dan win je een beetje verloren health terug. Het geeft de combat een andere dynamiek: één van behendig heen en weer bewegen, terwijl je af en toe je vijand met een korte combo schade toebrengt. Alles is sneller en actievoller geworden. Maar doordat je nog steeds over elke beweging moet nadenken, blijven de gevechten intelligent en uitdagend. Zelfs na vele uren spelen raak je het vechtsysteem niet beu.
De intelligente, labyrintische opbouw van de spelwereld is eveneens een terugkerend element. De steegjes, boulevards en bruggen van het gotische Yarnham vormen een groot spinnenweb waarin je constant nieuwe shortcuts vrijspeelt. Zo navigeer je net dat beetje sneller door de wereld. Daarbij blinkt het briljante leveldesign steeds uit. Wanneer je na een vijftiental uur te midden van een donker bos een grot vindt met daarin een ladder die helemaal naar de startlocatie van de game leidt, valt je mond open van verbazing.
Een geheel eigen prestatie is echter de schoonheid van Bloodborne. Gedaan met die typische fantasy-locaties: Yarnham is een gigantische stad met gargantueske kathedralen en rijkelijk versierde locaties. Marmeren trappen wentelen langzaam omhoog, terwijl je langs tientallen standbeelden loopt die hun ogen met hun handen afdekken. Ze kunnen de horror in deze straten misschien niet meer verdragen, maar voor jou is het de uitgelezen kans om een fascinerend macabere stad te verkennen en het tegen gruwelijke en uitdagende wezens op te nemen.
Weerwolven, woedende stadsbewoners en gigantische ratten: het zijn maar enkele van de vijanden die je bloed willen drinken. Bijna elk gebied introduceert nieuwe verschrikkingen en dus ook nieuwe uitdagingen. Zo blijf je steeds geconcentreerd, want elk steegje of gebouw kan een hinderlaag bevatten. Misschien springen er wel drie weerwolven door de dikke mist waarin je wandelt. Of begint een machinegeweer vanop een toren plots op je te schieten.
Die uitdagende gevechten bereiken net als in de Souls-games hun hoogtepunt tijdens de vele baasgevechten die je op je tocht onderneemt. Elke baas is een levensgevaarlijk wezen dat een specifieke strategie nodig heeft om te verslaan. Ze verplichten je om alle spelmechanismen te leren. Zo ben je haast kansloos tegen de snelle Father Gascoigne, tot je leert counteren door een welgemikte dosis hagel af te vuren. Als gevolg ben je er soms meer dan een uur mee bezig om de nuances van het vechtsysteem te leren en een baas te verslaan. Maar nadien ben je weer wat slimmer en ken je nieuwe tactische opties. Enkel het uiterlijk van deze bazen wordt wat monotoon, gezien de meeste een variant zijn op het weerwolventhema.
Nog andere elementen van de Souls-reeks keren terug, maar dan met een unieke twist. Denk aan Insight, dat je in het begin sterk doet denken aan Humanity uit Dark Souls. Tot je beseft dat Insight invloed heeft op de hele wereld rond je. Verzamel je bijvoorbeeld tien Insight, dan verschijnt er opeens een nieuwe koopman. Ook de Blood Echoes (zeg maar: de Bloodborne-versie van Souls) krijgen een eigen karakter. Vaak laat je na je dood nog steeds een bloedplas na, waardoor je je verloren Echoes terug kunt pakken. Maar het komt ook voor dat een naburige vijand een gloed afgeeft. Dan moet je hem doden om je zuurverdiende Echoes terug te krijgen. From Software blijft dus experimenteren met de bekende elementen en weet je op die manier telkens te verrassen.
Doordat Bloodborne zo dicht bij de Souls-games ligt, erft het echter exact dezelfde minpunten. Zo is de vaagheid van de systemen een element dat het mysterie verhoogt, maar anderzijds zorgt het voor frustraties. Want waarvoor dient de 'frenzy' statistiek precies? En wat zijn de precieze voorwaarden om met anderen in co-op te spelen? Het zijn vragen waarop je enkel een antwoord vindt door zelf urenlang te experimenteren of online de raad van anderen te raadplegen. Uiteraard houdt From Software vele elementen bewust vaag om een community te creëren, maar wanneer je frenzy-schade oploopt wil je graag weten hoe je dat kan verhelpen.
Ook op technisch vlak ligt Bloodborne in de lijn van zijn voorgangers. De framerate duikt regelmatig de dieperik in, waardoor je soms onterecht gewond raakt omdat de game het tempo niet aankan. Deze keer is er een extra irritatie: lange laadtijden. In een game waar de dood steeds om de hoek loert, is het bijzonder frustrerend om elke keer veertig seconden te moeten wachten tot je respawnt.
De verdwijning van de Estus Flasks en de herintrede van gelimiteerde helende voorwerpen (Blood Vials) is een stap achteruit. Doordat je sommige baasgevechten vaak opnieuw moet proberen, zit je na enkele keren zonder Blood Vials en moet je gebieden opnieuw uitkammen om je voorraad weer bij te vullen.
Dit zijn echter kleine minpunten bij een game die zo ontzettend veel goed doet. From Software levert een game af die een briljant ontworpen en bloedmooie wereld combineert met snelle en tactische gevechten. Daarbij word je steeds uitgedaagd door verrassende en creatieve situaties. Bloodborne neemt je hand niet vast, maar gaat ervan uit dat je intelligent genoeg bent om zijn mysteries zelf te doorgronden. Elke overwinning is dan ook jouw eigen, persoonlijke overwinning.
Bloodborne is nu verkrijgbaar, exclusief op de PlayStation 4.