Boom Street Review
Monopoly-variant met klassieke gamepersonages.
Party games doen vaak het koude zweet uitbreken bij elke reviewer die er één spelen. De meeste zijn dan ook redelijk slecht. Af en toe zit er echter een pareltje tussen. Hoort Boom Street bij de eerste of de tweede categorie? Tijd om dat te ontdekken.
Boom Street profileert zichzelf als een boardgame voor de hele familie. Het spel is eigenlijk een variant op de klassieker Monopoly. Je speelt met je Mii-personage tegen tientallen klassieke gamepersonages zoals Mario of Donkey Kong op enkele heel vreemd gevormde spelborden. De personages komen allen uit de Mario-games van Nintendo en de klassieke RPG-franchise Dragon Quest van Square-Enix. Buiten de personages wordt er niets anders met deze licenties gedaan, op enkele achtergronden na. Hier had men toch wat meer mee kunnen aanvangen.
Op zich verschilt de formule niet zo heel veel van Monopoly. Het doel is om zoveel mogelijk in waarde te stijgen tot aan een bepaalde limiet. De eerste die de limiet bereikt en terugkeert naar het start-vakje wint. In waarde stijgen doe je door verschillende winkels op te kopen als je erop landt na je worp met de dobbelsteen. De winkels doen je geld verdienen telkens een tegenstander er op landt. Leuk is dat je kunt investeren in je winkels, waardoor ze in waarde stijgen. Ook het overkopen van winkels van tegenstanders kan, mits je er vijfmaal de originele waarde voor wil neertellen.
De gameplay is dus vooral een mix van slim investeren en geduld uitoefenen. Een groot minpunt is alvast de snelheid van de game, waarbij het vaak net iets te lang duurt voor je de waardelimiet bereikt. De beste strategie is immers vaak wachten op geld in plaats van te investeren. De trage gameplay kan enigszins verholpen worden door alle dialogen uit te zetten en de gamespeed op "fast" te plaatsen, maar dat kan niet verhelpen dat de game vaak simpelweg saai wordt.
Het spelbord kent ook nog wat nieuwe elementen. Zo zijn er vier bonusvakjes per bord die je een speciaal tekentje geven. Verzamel je alle vier deze tekens en keer je terug naar start dan stijg je een "level" en krijg je een salaris. Er zijn ook vakjes waar er kanskaarten worden getrokken - die kunnen winst (zoals een teleport naar welk vakje je maar wil) of verlies (zoals het verplicht verkopen van een winkel) veroorzaken. Als laatste is er ook nog een vakje waar er enkele minigames worden gespeeld om extra geld te winnen, zoals een slotmachine of een soort rad van fortuin. Op de hogere moeilijkheidsgraden is het mogelijk om aandelen te kopen in bepaalde districten, waardoor je een procentje krijgt telkens iemand er moet betalen. Echt diepgaand wordt dit echter nooit. Het zijn leuke extraatjes, maar in se voegen ze weinig toe aan de spelformule.
En daarmee is eigenlijk alles gezegd over Boom Street. De game voegt enkele leuke innovaties toe aan de Monopoly formule, zoals het overkopen van winkels en de assymetrische speelborden. Boom Street vergt echter een enorm geduld, gezien de beurten en de spellen enorm lang duren. Daarom wordt het al vlug saai. Een spelletje ouderwets Monopoly blijft veel leuker en gezelliger. Een goede poging, maar Boom Street stijgt nooit boven de middelmaat uit.
De review van Boom Street doorgenomen, en je hebt wel zin om het spel in huis te halen? Dat kan want hij is nu verkrijgbaar op de Wii!