Call of Duty: Black Ops 4 Blackout review - De beste toevoeging in jaren

In de Call of Duty: Black Ops 4 Blackout review doet Carl een parachutesprong om te landen op de battle royale map van Call of Duty. Geen singleplayer dit jaar, maar het splinternieuwe Blackout doet dat gemis helemaal vergeten.

Black Ops 4 is een gigantisch multiplayerpakket, dat bestaat uit de klassieke Multiplayer, de verslavende Zombies-modus en het nieuwe Blackout. Aangezien elke modus een game op zich is, hebben we een aparte Black Ops 4 Multiplayer en Zombies review die je meer over de traditionele modi vertelt. Deze review gaat specifiek in op de nieuwe Blackout-modus, die tien jaar na de introductie van Zombies in World at War eindelijk nog eens grote vernieuwingen aan Call of Duty aanbrengt. En wat voor vernieuwingen; Blackout is een schot in de roos dat niet zomaar Fortnite of PlayerUnknown's BattleGrounds imiteert, maar een eigen Call of Duty-interpretatie aan de formule geeft.

Er zijn nochtans weinig of geen verschillen met voornamelijk PUBG. Jij en je tegenstrevers springen uit een helikopter, landen eender waar op de map zonder wapens, verzamelen loot in de omgeving en proberen binnen een constant krimpende zone te blijven. Er gaan vaak minuten voorbij zonder dat je vijanden spot, maar doordat je maar één leven hebt en confrontaties binnen seconden beslecht zijn, blijf je constant op je hoede. De uitmuntende spanningsboog die typisch is voor battle royale, is ook hier helemaal aanwezig. Het spotten van een vijand of moeten sprinten om binnen de cirkel te blijven jaagt je hartslag keer op keer de hoogte in.

De ster van de show in battle royale-games is echter de map waar je op strijdt, en hier laat Blackout een diepe indruk na. Dichte bossen monden uit in open velden, kleine huisjes staan aan de oevers van rivieren, en in het noorden vind je indrukwekkende villa's met meerdere verdiepingen. De map biedt echter niet alleen visuele variatie aan, maar is bovendien een feest van herkenning doordat het klassieke maps zoals Firing Range uit Black Ops en Turbine uit Modern Warfare 2 moeiteloos in het geheel vermengt. Zelfs Zombies-map Asylum is aanwezig - inclusief Zombies die krachtige loot droppen. De aanwezigheid van deze geliefde maps heeft bovendien als voordeel dat vuurgevechten zich afspelen in locaties met intelligente sluiproutes en interessante vantage points. Enkel het dorre woestijngebied in het zuidoosten van de kaart is een losse flodder doordat het te uitgestrekt is en te weinig variatie bevat.

Het doordachte design van de map zet zich ook door naar de gameplay mechanics van Blackout. Healen verloopt manueel, vergt tijd en kan enkel als je first aid-materiaal ter beschikking hebt. Scopes, stocks en andere attachments voor je wapens moet je in de wereld vinden, waardoor looten een enorm verschil maakt voor hoe efficiënt je wapen is. Power-ups zoals sneller crouched lopen zijn van korte duur en kun je bovendien snel en intuïtief gebruiken via een slimme interface. Dat alles smelt samen met de typische vloeiende controls en 'feel' van Call of Duty, waardoor je als resultaat een gebalanceerde battle royale hebt die heerlijk wegspeelt.

De soepelheid en algemene kwaliteit van het eindproduct kunnen niet genoeg benadrukt worden. Hoewel Call of Duty uitvoerig steunt op het pionierswerk van PUBG, zijn de stabiliteit en afwerking van Blackout namelijk helemaal zijn eigen verdienste. De graphics lijden amper onder het feit dat er bijna 100 spelers tegelijk op een immense map spelen en de framerate zakt zo goed als nooit onder de 60fps - zelfs op de PlayStation 4 Slim en standaard Xbox One. Bovendien is er veel meer oog voor detail dan in de meeste andere battle royale-games. Naast grote eyecatchers zoals de dam en Nuketown zijn tankstations, restaurants en huizen allesbehalve copy-paste werk. Het is een schril contrast met de honderden identieke huizen van H1Z1.

Treyarch verdient bovendien lof door de open communicatie die het voert over de problemen die de playerbase aanwijst. Na feedback in de bèta is de invloed van armor getemperd. De ontwikkelaar heeft ook meteen aangegeven dat het 'emote peeking' zal patchen, waarbij spelers de third-person view van een emote gebruiken om rond hoekjes en muren te kijken. De communicatie toont respect naar de community toe en belooft goeds voor de toekomstige balans van de game, die nu sowieso al snor zit.

Het grootste minpunt aan Blackout bij launch is de progressie, of eerder het gebrek daaraan. Je krijgt maar 10 XP per kill, en 50 XP wanneer je in de top 15 eindigt. Challenges, zoals 10 mijl reizen, leveren meer experience op maar zijn niet creatief, duren lang om te voltooien en moedigen je niet aan om tijdens een potje risico's te nemen. Op dat vlak kan Treyarch nog wat leren van de creatieve wekelijkse challenges van Fortnite. Hoewel de Character Missions origineler zijn, slaagt de modus er sowieso niet in om je een sterk gevoel van progressie te geven aangezien je enkel skins unlockt die knipogen naar het rijke verleden van de Black Ops-reeks. Daardoor heb je buiten de kwaliteit van Blackout maar weinig extra incentive om de modus te spelen. Het contrast kan niet groter zijn met de typische, verslavende progressiecyclus die Black Ops 4 nochtans wel heeft in Multiplayer en Zombies.

Laat het gebrek aan een betekenisvol XP-systeem je echter niet beletten om Blackout een kans te geven. De memorabele en ijzersterk ontworpen map is een plezier om op te spelen, en de doordachte mechanics resulteren in een zeer gebalanceerde battle royale. Hoewel het onmogelijk is om te doen alsof PUBG het pad niet heeft geëffend, maakt Blackout het verschil doordat het zo'n onvoorstelbaar gelikte ervaring is. Technische problemen zijn zo goed als onbestaande en de kenmerkende Call of Duty 'feel' zorgt voor een heerlijk vlotte battle royale-ervaring. Blackout is de beste toevoeging aan Call of Duty in jaren.

Voor deze Black Ops 4 review speelde Carl op een PlayStation 4.