Call of Duty: Modern Warfare 3 review - Weinig moeite voor de volle prijs
Cynische oorlogsvoering.
De Call of Duty: Modern Warfare 3 review neemt je mee naar de slagvelden van Urzikstan.
Volgens verschillende bronnen was Call of Duty: Modern Warfare 3 helemaal niet bedoeld als een volwaardig nieuw deel in de reeks. Oorspronkelijk zou de langlopende Call of Duty-reeks voor het eerst ooit een jaartje overslaan om op adem te komen. Modern Warfare 3 was aanvankelijk bedoeld als gewoon een stuk ‘downloadable content’ (DLC). Het voelt dan ook heel cynisch aan dat Modern Warfare 3 nu toch in de schappen ligt als een nieuw deel aan de volle prijs - vooral omdat het amper kan verhullen dat dit een 'filler'-deel in de reeks is. De singleplayer is enorm inconsistent, de multiplayer voelt bijzonder snel in elkaar geflanst aan, en de grote vernieuwingen in de Zombies-modus zijn niet over de hele lijn geslaagd.
Sledgehammer Games is dit jaar verantwoordelijk voor de singleplayercampagne in Modern Warfare 3 en flatert regelmatig. De grote boosdoeners zijn de nieuwe ‘Open Combat’-missies. Daarin word je in een open omgeving gedropt en kun je Warzone-gewijs loot vinden. Het concept klinkt fijn op papier, maar in de praktijk maakt de ontwikkelaar er maar weinig van. De missies zijn namelijk enorm ongeïnspireerd, zowel qua leveldesign als objectives. Het lijkt alsof je een rechtstreekse kopie van een ‘map’ in Warzone speelt, maar dan met bots die de breindode AI van de Call of Duty-reeks pijnlijk blootstellen. Het tempo van de missies raakt bovendien kant noch wal: zo word je gedwongen om traag en stealthy te spelen, want anders worden er eindeloze golven generische vijanden op je losgelaten terwijl je naar je volgende ‘objective’ spartelt. Deze missies horen bij de slechtste die Call of Duty in zijn 20-jarig bestaan al heeft afgeleverd. ‘All filler, no killer’.
De traditionele, gescripte missies in Modern Warfare 3 zijn vaak wél uitstekend. In het memorabele Flashpoint moet je terroristen in een voetbalstadium uitschakelen én tegelijk zorgen dat je geen van de dozijnen panikerende burgers treft. Accuraat en koelbloedig blijven tussen alle chaos is een heerlijke uitdaging, vooral op de hogere moeilijkheidsgraden. De missie Frozen Tundra mag zich zelfs bij de beste Call of Duty-missies ooit rekenen, met een geweldig tempo waarbij je van grootschalige vuurgevechten naar bloedstollende shoot-outs met gecamoufleerde sluipschutters gaat. De introductie van slechterik Makarov (eindelijk!) is ook memorabel en het overtuigende acteerwerk weet deze badguy meteen op de kaart te zetten - en je enthousiast te maken voor het verhaal in Modern Warfare 4. Op zijn best weet deze campagne de übercoole technothrillerstijl van de Modern Warfare-reeks dus perfect neer te zetten. Hoge toppen en diepe dalen.
De Modern Warfare 3 Multiplayer is al even inconsistent als de singleplayer. In de basis blijft dit dezelfde fantastische Call of Duty-multiplayerervaring, met gunplay, ‘movement’ en algemene balans die nauwelijks gewijzigd zijn tegenover vorig jaar. Opnieuw loopt Activision er dit jaar echter de kantjes van af. De multiplayermaps zijn namelijk exclusief overgenomen uit de oorspronkelijke Modern Warfare 2 uit 2009. Alle maps hebben weliswaar de tand des tijds met glans doorstaan. Highrise, Scrapyard, Terminal, Favela… Het zijn stuk voor stuk klassiekers die een memorabele setting met geweldig design combineren. Elke locatie op een ‘map’ heeft unieke voor- en nadelen, en het tempo voor traditionele 6v6-partijtjes is tot in de perfectie uitgekiend. Maar opnieuw is het een voorbeeld van de weg van de minste weerstand nemen. Enkel bestaande maps recycleren en er ook nog eens de prijs van een nieuwe game voor vragen is bijzonder cynisch.
Het is niet allemaal kommer en kwel in de Modern Warfare 3 Multiplayer want qua modi is er toch nog een beetje moeite gedaan om deze game een eigen smoel te geven. War is terug van weggeweest, na een memorabel debuut in Call of Duty WW2. In deze chaotische, objective-based modus ruk je gestaag doorheen een map op. De zoete terugkeer van War smaakt echter wrang doordat er maar bij launch maar één map en één missie beschikbaar zijn. Cutthroat is een volledig nieuwe modus waarin drie teams elk drie spelers met één leven hebben en er een zeer korte klok aftelt. Als die nul bereikt, dan win je door een vlag te grijpen. Het is een zeer dynamische en competitieve opzet, en een geslaagde toevoeging aan de bekende suite opties. Tot slot is ook Ground War (32v32) dit jaar present, maar wederom zonder relevante wijzigingen tegenover de vorige Modern Warfare-games.
Tot slot is er nog Zombies. Het is hier dat Modern Warfare 3 eindelijk een eigen smoel toont. De ‘wave-based’ Zombies-formule was tot op de laatste druppel uitgemolken en het is daardoor een ware verademing wanneer je je eerste stapjes zet in de gigantische open ‘map’ waarin Modern Warfare 3 Zombies plaatsvindt. Je gaat en staat waar je wilt, er zijn geen vaste ‘golven’ aan zombies meer en je kunt eender wanneer ook de missie afronden om je vooruitgang op te slaan. Modern Warfare 3 Zombies is echter duidelijk een kruisbestuiving met Warzone: je kiest welke ‘Contracts’ je vervult, je vindt overal loot in kistjes en je gebruikt voertuigen om rond te reizen. Ondanks deze veranderingen en het hardnekkig doorschemerende Warzone, blijft de innemende aard van de Zombies-modus overeind door geweldige feedback van wapens en de bakken geheimen die als vanouds te ontdekken zijn.
Maar er zijn ook belangrijke nadelen aan de Modern Warfare 3 Zombies-modus. De userinterface is gruwelijk: er zijn gewoonweg te veel icoontjes die stuk voor stuk je aandacht opeisen, wat dit een heel vermoeiende ervaring maakt. De Zombies-campagne is daarnaast in arbitraire stukken met onzinnige doelstellingen opgedeeld (bijvoorbeeld het ‘pingen’ van bepaalde zaken). Je kunt ook maar maximum drie van die objectives per potje voltooien, waardoor het duidelijk bedoeld is om snelle vooruitgang tegen te gaan - opnieuw erg cynisch. En tot slot is de hele Warzone-ificatie van Zombies een treurige trend. Net als de Open Combat-missies in de singleplayer zorgt het ervoor dat deze modus erg hard op Warzone lijkt - waardoor Zombies zijn eigenheid verliest.
Call of Duty: Modern Warfare 3 (2023) is een van de meest inconsistente games in de langlopende reeks. De singleplayercampagne heeft enerzijds vreselijke, ongeïnspireerde Open Combat-missies, en anderzijds sublieme ‘normale’ missies die het scripten van waanzinnige actiescènes tot op de milliseconde tot een kunst verheffen. De Modern Warfare 3 Multiplayer bestaat dan weer enkel uit gerecycleerde maps en is ook qua gameplay identiek aan vorig jaar - met uitzondering van een handvol fijne nieuwe modi. Tot slot is ook Zombies wisselvallig. De co-opmodus is eindelijk grondig vernieuwd, maar wel door het volop te baseren op Warzone. Het hardnekkig doorschemeren van Warzone in zoveel elementen zorgt er in het algemeen voor dat het geheel als een monotone moes begint aan te voelen. Call of Duty: Modern Warfare 3 (2023) is zijn nieuwprijs niet waard.
De Call of Duty: Modern Warfare 3 (2023) review vond plaats op pc.