Captain Toad: Treasure Tracker review
Waar een wil is...
Captain Toad heet in het Nederlands Toad-baas en dat is een treffende naam. Want als een baas stapt de kleine man vastberaden door levensgevaarlijke situaties. Zelfs een simpele Goomba lijkt een onoverkomelijk obstakel voor een ventje dat niet kan springen. Maar waar een wil is, is een weg. In Captain Toad: Treasure Tracker help je Toad-baas zijn Toadette te bevrijden en onderweg zoveel mogelijk sterren en diamanten te verzamelen. Creatief denken is daarbij noodzakelijk.
Datzelfde gold ook voor Nintendo bij de ontwikkeling van de game. Het bedrijf dat zijn succes aan een springende platformheld te danken heeft, daagt zichzelf uit levels te ontwerpen waarbij juist die vaardigheid je wordt afgenomen. Zo krijgen bekende Mario-elementen ineens een andere draai. Vijanden zijn niet te verslaan door op ze te springen, dus hoe dan wel? Het resultaat is een puzzelgame die je vaak op het verkeerde been zet en daardoor juist erg fris is.
Zo draag je Piranha-planten rond om andere tegenstanders mee op te slokken of bekogel je ze met knolrapen die je uit de grond trekt. Soms heb je geluk en kun je van bovenaf op een Shy Guy vallen, op andere momenten lok je ze juist precies onder een vliegende vijand die van bovenaf aanvalt. Elk van de meer dan 70 levels is zo anders dan zijn voorganger, met een heel gevarieerde game als resultaat.
Inmiddels mag ook niet anders verwacht worden van het team dat je eerder Super Mario Galaxy 2 en Super Mario 3D World gaf, de game waar Captain Toad: Treasure Tracker overigens een spin-off van is. Het is gemakkelijk deze titel als een simpel puzzelspelletje af te wimpelen, maar daar zou je 'm tekort mee doen.
Het idee achter Treasure Tracker is dat ieder level een wereld op zich huisvest. Daarbij staat telkens één gameplay-element centraal. Het ene moment sluip je langs Shy Guys om bij de gouden ster aan het einde van het level te komen. Het andere zit je in een on-rails mijnwagentje en schiet je vanuit first-person knolrapen op alles wat beweegt. Later neem je het tegen spannende en spectaculaire eindbazen op of stuiter je ineens door een flipperkast. Daardoor blijf je maar spelen. Je bent telkens nieuwsgierig naar hoe het volgende level je uitdaagt.
Een belangrijk element waar je echter altijd rekening mee moet houden, is dat je de levels kan draaien om beter zicht te krijgen op de paden die voor je open zijn. Als je Super Mario 3D World niet hebt gespeeld, vergelijk het dan met de mobiele titel Monument Valley. Je verandert voortdurend je perspectief, om zo ieder hoekje en gaatje uit te pluizen. Het is daardoor net alsof je een snowglobe vast hebt. Een miniatuurwereld in je handen, waar je als een grote reus op neerkijkt en waar allerlei dingen gebeuren zodra je ermee gaat draaien en keren.
Minder geslaagd is de designkeuze om dit kantelen van de camera aan de motion controls van de GamePad te koppelen. Je kan er de sticks voor gebruiken, maar je kan de bewegingsgevoelige controls niet uitzetten. In hectische situaties raak je daardoor nog wel eens het overzicht kwijt. Zeker wanneer je blokken gaat verplaatsen door er via het touchscreen op te tikken, vliegt de camera alle kanten op. Koppel dat aan een camerastandpunt dat net iets te ver uitgezoomd staat en je merkt dat bij lange speelsessies de vermoeidheid toeslaat.
Daarbij heeft Nintendo ervoor gekozen om optionele doelen pas te tonen zodra je een level hebt uitgespeeld. Soms moet je alle muntjes verzamelen, niet door vijanden gezien worden of ze juist allemaal verslaan. Dan weer moet je een verborgen 1-Up of een ander item vinden. Omdat je het van tevoren niet weet, word je gedwongen de meeste levels twee keer te spelen. Daardoor wordt de speeltijd op een vervelende manier uitgerekt. Zeker omdat er geen retry-optie beschikbaar is en je voor sommige doelen maar één kans krijgt ze te halen. Je moet dan eerst helemaal uit het level en hem opnieuw laden. Dat had vlotter gekund.
Grafisch is Captain Toad: Treasure Tracker wel een constant genoegen. Naast de felle kleuren maken vooral de licht- en schaduweffecten indruk. Klotsende lava kleurt rotswanden oranje en vuurvliegjes baden donkere grotten in een spookachtig blauw. In deze warme en kleurrijke wereld kom je nog geen kartelrandje tegen en heb je nooit last van framedrops.
Je kan er van op aan dat de performance direct dik in orde is, en dat is tegenwoordig veel waard. In een tijd waarin AAA-games vaak na de lancering nog door allerlei patches gered moeten worden, kan Nintendo er niet genoeg voor geprezen worden.
Het zijn daarbij de details die het geheel naar een hoger niveau tillen, zoals het een Nintendo-game betaamt. Het deinende rugzakje van Toad-baas of de manier waarop hij zijn mondje onder water stijf dichtgeklemd houdt, geven de charmante game net dat beetje extra. Ook al wil je hem af en toe wel eens wurgen, want van z'n schelle stemmetje gaan je haren recht overeind staan.
Zo flikt Nintendo het met Captain Toad: Treasure Tracker weer een game af te leveren die door zijn diversiteit en strakke afwerking een genot is om te spelen. Hoewel bepaalde GamePad-gimmicks niet altijd goed uit de verf komen, houdt deze alternatieve kijk op het Mario-universum je alsmaar bezig. Ieder level is een cadeautje, van de eerste ster tot de allerlaatste... baas!
Captain Toad: Treasure Tracker is vanaf 2 januari te koop, exclusief voor de Wii U.