Skip to main content

Command & Conquer 4: Tiberian Twilight

Slotstuk vol verandering.

Het finale deel in de legendarische Command & Conquer-reeks is de derde RTS-game die ik de voorbije week onder de loep nam, en ongetwijfeld degene waar ik het meeste van verwachtte. De geslaagde formule van oorspronkelijke ontwikkelaar Westwood heeft zich al meermaals bewezen, maar dat is nu juist waar het schoentje knelt… Want de geslaagde formule is er deze keer niet meer. Is het slotstuk in de verhaallijn rond Kane een gewaagd meesterwerkje of eerder teleurstellende ketterij? Ik zocht het voor jullie uit.

Alvorens daar verder op in te gaan nog even uiteenzetten waar het allemaal precies weer om draait. We schrijven het jaar 2062. Tiberium, het mysterieuze en gevaarlijke groene mineraal dat aan de basis ligt van een heleboel conflicten, is over de hele wereld verspreid geraakt. Kane, de machtige goeroe van de Brotherhood of NOD, is bang dat de mensheid binnenkort zal vergaan en sluit een overeenkomst met zijn vroegere aartsvijanden: het Global Defense Initiative. Samen ontwikkelen ze een technologie die het Tiberium in bedwang kan houden: het Tiberium Control Network. In 2077, wanneer de campagne van Command & Conquer 4 echt van start gaat, staat de wereld alweer aan de rand van een oorlog op gigantische schaal. Verschillende rebellengroepen die protesteren tegen de alliantie scheuren zich af van beide partijen en veroorzaken heel wat tumult, terwijl Kane en het GDI opnieuw verder uit elkaar beginnen te groeien…

Er komt een moment waarop je als uitgever voor een bijzonder moeilijke keuze staat: gaan we op zeker spelen en onze oude vertrouwde formule als basis voor de game nemen, of komen we met iets volledig nieuws zodat de reputatie van de reeks en de trouwe fans op het spel staan? EA koos wat Command & Conquer 4 betreft voor het laatste. Vergeet Tiberium ontginnen om je legers en structuren te financieren, vergeet rekening houden met stroom, en vergeet langzaamaan een basis opbouwen. Het is allemaal weg. Weg, en vervangen door 'Crawlers'.

Crawlers zijn slome maar zwaar bepantserde basissen op poten. Er bestaan drie klassen die elk in totaal ongeveer vijftien gebouwen en evenveel verschillende eenheden kunnen produceren. Elk spel begin je in een Deploy Zone, waar je eerst een klasse moet kiezen voor je Crawler. Offensive Crawlers brengen vooral sterke units met voldoende vuurkracht met zich mee, Defensive Crawlers bevatten daarnaast nog enkele verdedigingsgebouwen, en Support Crawlers hebben voornamelijk vliegende units, waarmee je onder andere kompanen kunt healen en hulp kunt inroepen. Als je van Crawler wilt veranderen kan je dat door je huidige simpelweg te vernietigen en een nieuwe op te roepen in een Deploy Zone. Let wel: in de campagne kun je daar slechts een aantal keer gebruik van maken.

Elke generaal beschikt over één Crawler. Units en gebouwen kunnen geconstrueerd worden als het grote mechanische beest in beweging is, maar kunnen het voertuig enkel verlaten als het in uitgepakte toestand is. Maar goed ook dat je al enkele dingen tijdens het transport kunt doen, want het ding gaat tergend traag vooruit. Op papier lijkt de snelle gameplay die dat alles met zich meebrengt misschien een mooi en vernieuwend concept, maar als je als C&C-fan aan het spelen bent zal je al snel heimwee krijgen naar de vertrouwde diepgang die het langzaam opbouwen van een uitgebreide stilstaande basis met zich meebracht. Gelukkig is niet alles aangepast. Zowel de bouwruimte als de automatische reparatieruimte is beperkt tot een cirkel rondom de uitgepakte Crawler. Aangezien er niet met geld wordt gewerkt, heb je een bepaalde limiet wat units en gebouwen betreft. Op die manier blijf je echter vaak bezig met units aanmaken wanneer er anderen gestorven zijn, om toch maar te voorkomen dat je Crawler vernietigd wordt, en geloof me: dat kan lang duren en al snel saai worden. Je kunt trouwens nog steeds een rally point voor je zopas geconstrueerde units neerpoten.

Een ander nieuwtje is dat experience points geïntroduceerd worden in de game. Units van de tegenstander doden, bevriende units healen, achievements unlocken (waarvan er trouwens een heleboel aanwezig zijn),… Het levert allemaal ervaringspunten op waardoor je in level kunt stijgen. Wanneer dat gebeurt speel je telkens enkele nieuwe units, gebouwen en upgrades vrij. Je kunt XP zowel in de multiplayer als in de singleplayer verdienen. Een groot nadeel is dus dat je tijdens de eerste spelsessies slechts een vijftal verschillende units in kunt zetten, waardoor de campagne saai, moeilijk en frustrerend is, zeker in combinatie met het beperkte aantal units dat je kunt produceren.

Op die manier zal je al snel niet meer opgewassen zijn tegen de vijand, want terwijl jij maximum tien units tegelijk op het scherm kunt toveren komt de tegenstander al snel met een pak meer aandraven. Soms heb je wel enkele andere Crawlers die aan je zijde staan tijdens de campagne, maar dat is eerder uitzonderlijk. Bovendien verbetert het probleem naargelang je een hoger level bereikt, maar verdwijnen doet het helaas nooit. Toch zijn er enkele heel leuke units aanwezig in de game, met verschillende zwaktes en sterktes. Zo is er bijvoorbeeld de Scorpion aan NOD-zijde, die zich onder de grond kan verstoppen en met z’n klauwen een vijand kan vastgrijpen om hem langzaam maar zeker de vernieling in te helpen.

Na enkele inleidende missies die qua tempo niet representatief zijn voor de rest van de campagne, zal je traditiegetrouw moeten kiezen tussen de GDI en de NOD, waarna je een 7-tal frustrerende missies (tenzij je konvooien beschermen en basissen innemen origineel vindt) per factie kunt uitvoeren, die een heleboel snel in elkaar gestoken (optionele) opdrachten omvatten. Yup, je hebt het goed gelezen. De campagne is kort, en er zijn zelfs maar twee rassen meer speelbaar, terwijl de vorige game er nog drie had. Ook anders is de toevoeging van een aantal verschillende structuren die je langzaam kunt veroveren door in de buurt ervan met meer units aanwezig te zijn dan de tegenstander. Op die manier krijg je bijvoorbeeld een Deploy Zone, een omheining met laserstralen of een grote turret tot je beschikking. Dit is wel een leuke toevoeging, en gelukkig is het ook nog steeds mogelijk om met je units gebouwen binnen te gaan om als beschutting te gebruiken