Skip to main content

Command & Conquer: Remastered Collection review - Missie voltooid

Tiberian Dawn en Red Alert in ere hersteld.

Eurogamer.nl - Aanrader badge
De Command & Conquer remaster krijgt de behandeling die het verdient en geeft de serie weer de glans van vroeger.

In de Command & Conquer: Remastered Collection review herbeleeft Yvo na 25 jaar zijn eerste stapjes in het RTS-genre.

Een van Command & Conquers blikvangers is altijd de unieke vibe geweest. De quasifuturistische 'installatieprogramma's' met oplopende progressiebalken en ronddraaiende logo's; de over the top briefings van onder meer Kane waarbij je je in een B-film waant; en de monotone stem van EVA die regelmatig de gang van zaken op het slagveld deelt. Het is allemaal cheesy, maar zet perfect de toon voor wat de games zo eigenaardig maakt. Toen, maar ook nu. Welcome back, commander.

Dat Command & Conquer: Remastered Collection verre van een halfbakken opknapbeurt is, komt in-game direct naar voren. Een druk op de spatiebalk verandert de graphics van toen naar de graphics van nu. De units en gebouwen zijn geen wazige objecten meer, maar hebben nu veel meer detail en zijn daardoor beter herkenbaar. Zo zie je de Engineer nu duidelijk een veiligheidshelm dragen, terwijl je voorheen die link aan de hand van letterlijk twee gele 2D-sprites moest leggen. In de remaster kun je de resolutie zelfs opschalen naar een 3840x2160-resolutie - alsof je na 25 jaar verziendheid voor het eerst een bril opzet.

Bekijk op YouTube

Naast de graphics is de user interface voor de remaster ook onder handen genomen. Voor zowel Tiberian Dawn als Red Alert heeft de ontwikkelaar een nieuwe sidebar gemaakt, maar wel een die old-school aanvoelt. Los van een likje verf heeft de UI ook enkele functionele tweaks gekregen. Niet meer scrollen door de lijst met soldaten, voertuigen en gebouwen, of één voor één units aanklikken (inclusief wachttijden) om te bouwen: die kleine irritaties hebben de makers volledig weggepoetst. Het lijken onbenullige randzaken, maar het verschil zit hem in de details. Het is een verademing dat Electronic Arts de feedback van de community serieus genomen heeft.

Dan zijn er natuurlijk nog de heerlijk kitscherige cutscenes. Wat doe je echter als de originele acteurs inmiddels met pensioen of overleden zijn en de originele bronbestanden van de aardbodem verdwenen zijn? Met behulp van kunstmatige intelligentie heeft het team het archiefmateriaal opgesmukt. De filmpjes met acteurs van vlees en bloed zien er weliswaar nog steeds wazig uit, maar het is desondanks een knap staaltje remasterwerk. Alleen de computergegenereerde filmpjes komen er karig vanaf, maar die kun je net als toen prima overslaan. Het is een heerlijk weerzien met deze legendarische sequenties en je verliest jezelf al gauw in een waas van nostalgie.

(Command & Conquer: Remastered Collection review) - Een duidelijk verschil tussen toen en nu.

Ook de audio in Command & Conquer: Remastered Collection heeft een opknapbeurt gekregen. Waar wapengekletter voorheen schel klonk, hebben de wapens van units nu een dieper geluid. De doorgevoerde gelaagdheid is verder vooral in de soundtrack te horen. Met zowel originele als opgepoetste versies zijn er meer dan tweehonderd tracks om te luisteren. Daarnaast zijn Frank Klepacki & The Tiberian Sons de studio ingedoken waardoor je onder meer van de iconische tracks Act of Instinct en Hell March nog een extra studioversie hebt. In de Jukebox maak je eenvoudig een playlist waardoor je als vanouds onder stampende drums en snerpende gitaren de vijandelijke basis binnen marcheert. Fanservice van de bovenste plank.

In tegenstelling tot de audiovisuele renovatie is de gameplay vrijwel intact gebleven. In een alternatieve tijdlijn van de moderne geschiedenis draait het om grondstoffen verzamelen, een basis uit de grond stampen en een leger opbouwen, net zo lang totdat de tijd rijp is om je tegenstander genadeloos van de kaart te vegen. De klassieke RTS-gameplay heeft zijn glans duidelijk nog niet verloren. Wat echter ook uit het verleden overgeheveld is, is de soms tenenkrommende kunstmatige intelligentie van de units. Denk daarbij aan logistieke dwalingen of het negeren van vijandelijke troepen die je onder vuur nemen. Het zijn kleine smetjes op verder een sterke overzetting.

(Command & Conquer: Remastered Collection review) - Je kunt de controls naar hartelust tweaken.

Wanneer je in Tiberian Dawn en Red Alert door de vijftig uur aan campaignmissies gemarcheerd bent, heeft de collectie nog meer in petto voor je. Command & Conquer: Remastered Collection bevat namelijk ook nog de uitbreidingen The Covert Operations, Counterstrike en Aftermath. Verder is er de offline Skirmish- en online Multiplayer-modus waarin je tegen respectievelijk AI en menselijke spelers nog talloze veldslagen kunt voeren. Daarbovenop krijg je een map editor en mod-ondersteuning en neem je met vier uur aan archiefmateriaal een kijkje achter de schermen. Electronic Arts bestookt je met een artillerievuur aan content en opnieuw is de aandacht voor fanservice een enorm pluspunt.

Command & Conquer: Remastered Collection is geen lui kopieer- en plakwerk, maar een volwaardige remaster. De klassieke gameplay staat grotendeels fier overeind, de audiovisuele presentatie is naar moderne maatstaven aangepast en de hoeveelheid content is een potentiële bedreiging voor je kostbare vrije tijd. De remaster is duidelijk een passieproject dat de eerste Command & Conquer-games de respectvolle behandeling geeft die ze verdienen. Tanya, Tiberium en Tesla Coils herleven als nooit tevoren. Mission accomplished.

Lees ook dit