Crysis 2
Crisis voor de concurrentie.
Al wie Crysis destijds met alle toeters en bellen kon draaien, zal dat wellicht gevoeld hebben in de portefeuille. Je moest immers beschikken over een monster van een computer om het technisch hoogstandje van Crytek te willen beleven. En wie zou het daar niet voor over hebben; dezelfde medewerkers brachten ons een zevental jaar geleden Far Cry, nog zo een prachtige game. Het ziet er naar uit dat niet iedereen zo diep in de buidel zal moeten tasten, want Crysis 2 verovert deze keer ook de consoles. Zo kunnen ook wij, fervente consolegebruikers, genieten van al dat lekkers.
De schreeuw om een port van de eerste Crysis naar spelcomputers was er al, en daarom werd er des te harder uitgekeken naar deze titel. Terecht, zo blijkt. Crytek beslist om de term "oerwoud" een meer metaforische betekenis te geven. Het New York City waarin we rondsluipen en haast verdwaald geraken, oogt op het eerste zicht zo herkenbaar doch vervormd. De hoofdrol ligt in zekere mate daarom niet enkel weggelegd voor de protagonist van de game, maar ook voor de stad zelf en de Nanosuit. Maar daarover later meer.
Van de hand van twee bekende science-fiction auteurs, Richard Morgan en Peter Watts, komt het plot van Crysis 2. Het tweede deel trapt af met de insertie van een team mariniers die de crisis in de Big Apple onder controle proberen te krijgen. Door een spontane virusuitbraak zitten de miljoenen inwoners van de metropool met een lelijke besmetting opgezadeld. De stad ligt er dus grotendeels verlaten bij en is overwoekerd door de natuurlijke gang van zaken. Alcatraz, de bijnaam van onze onfortuinlijke held, wordt samen met de rest van zijn eenheid aangevallen door een onbekende kracht en de duikboot waarin ze zich bevinden begeeft het.
Luttele minuten later spoelt de zwaargewonde soldaat aan op de oevers van de Hudson River. Een van de hoofdrolspelers uit de eerste Crysis, genaamd Prophet, vindt bij wonder Alcatraz en geeft hem het peperdure Nanosuit om zijn missie over te nemen en verder te zetten. Wat volgt, is een indrukwekkend avontuur waarin de nodige wendingen en sensatie aan bod komen. Want zoals geweten, zit een buitenaards ras verbonden aan de plotse ziekte, waardoor er heel wat meer op het spel komt te staan dan enkel New York City.
Aanvankelijk lijkt het alsof het verhaal grotendeels los hangt van het voorgaande spel, maar naarmate je verder speelt, komen er puzzelstukjes bij van Crysis en worden er vragen beantwoord. Wie nog nooit de PC-klassieker heeft gespeeld, krijgt wel een pak flashbacks te verwerken om wat achtergrond mee te krijgen. Het spreekt voor zich dat het verhaal voor de anderen meer steek zal houden en extra waarde krijgt, maar zelfs een leek zoals ik kon meteen vatten wat er in het verleden gebeurd is en wat er op het spel staat. Dat niet alleen: de singleplayer campaign zal je voor een goede tien uur zoet houden, meer zelfs indien je je tijd neemt en het maximum tracht te halen uit de ervaring.
"een indrukwekkend avontuur waarin de nodige wendingen en sensatie aan bod komen..."
Alles spreidt zich over niet minder dan negentien hoofdstukken, en alhoewel het spel traag op gang komt, zit het tweede deel boordevol epische momenten. Toen ik uiteindelijk de heerlijke cliffhanger te verteren kreeg na een climaxlevel vanjewelste, kreeg ik meteen zin om de singleplayer weer van het begin te doorkruisen. Het is een hele tijd geleden dat ik dat gevoel nog eens kreeg, en dat bewijst des te meer dat Crytek nuttig gebruik heeft gemaakt van de tijd die hen gegeven werd. Het feit dat je op verschillende manieren de game kan aanpakken, nodigt uit om opnieuw in het Nanosuit te kruipen en een andere weg te bewandelen.
De gameplay van Crysis 2 spoort je namelijk aan tot het gebruik maken van de tactische voordelen die het pak biedt. De twee voornaamste functies zijn de Stealth- en de Armor-functie. Het spreekt wellicht voor zich dat het eerste je toelaat om te sluipen voorbij vijanden en dat het laatste je pak versterkt om als een ware kamikazesoldaat de vijand te bestormen. En vijanden zijn er genoeg: je hebt de Ceph, het buitenaardse ras dat na twee miljoen jaar kunstmatige slaap van onder de aarde kruipt en zijn prijs komt opeisen. Daarnaast lopen er C.E.L.L. troepen rond die jagen op Alcatraz, aangezien deze privésoldaten onderdeel uitmaken van het bedrijf dat het pak ontworpen heeft. Prophet is immers aan de haal gegaan met het miljardendure Nanosuit waardoor de eenheden gedwongen zijn om hem op te sporen en het product terug te halen. Er zijn ook officiële ordetroepen die aan jouw kant staan, dus het principe van één versus allen is hier gelukkig niet van toepassing.