Dark Souls

Goed, we staan terug aan het begin van het level, specifieke acties worden wel bijgehouden zodat de game toch niet te repetitief wordt wanneer je nu eenmaal een deel hebt voltooid. We trekken terug naar de kamer waar we net gestorven zijn, we verloren een deel van onze power toen we stierven wat de game uiteraard een pak moeilijker maakt. Je krijgt je krachten terug door naar de plaats te gaan waar je net stierf. Handig, maar meestal is dit eveneens een recept voor nog meer onheil.

Ik vraag me af hoe ik voorbij deze kamer kan geraken en zoek mezelf een goede plaats in een hoekje achter enkele zuilen, veel makkelijker om zo de skeletten te ontwijken zo blijkt. Ik bemerk een trap naar boven die me naast het ijzeren beest zal leiden zodat ik ongehinderd voorbij geraak. Boven wacht me wel een skelet met speer en schild op alsook enkele boogschutters op een bruggetje.

Tactisch als ik ben storm ik voorbij het eerste skelet om de boogschutters neer te halen, uiteraard wordt mijn gevecht met het grote skelet nu beslist op een nauwe ruimte waar hij zijn schild goed gebruikt om mijn aanvallen af te slagen. Vlak onder mij bevindt zich het metalen everzwijn, reden te meer om op je tellen te passen. Na enkele goede manoeuvres trek ik verder en vind ik een item dat blijkbaar de ijzeren kolos kan aantrekken zonder dat we ons zorgen moeten maken dat hij zich tegen ons keert.

Leuk, maar wij waren zelfverzekerder en dropte ons vlak achter het gevaarte om zo snel de smalle trap naast hem door te lopen. Meer skeletten wachten ons op. Stilaan kregen we wel een goed gevoel bij de game. Ja, op een goede twintig minuten waren we vijf keer gestorven, maar keer op keer merk je wel dat je verder kan geraken mits wat volharding in je grijze hersenmassa.

Grafisch gezien is de game zeker geen hoogvlieger, het straalt allemaal een duistere en ruwe onverfraaide sfeer uit. Donkere oude kastelen, met enkele gotische elementen en enkele knappe vistas over buitenterreinen, maar je bevindt je al snel terug in de standaard gangetjes waar er weinig pracht en praal te vinden is. Het is geen Uncharted of Modern Warfare, maar de game is zeker niet lelijk te noemen. De graphics passen bij de titel, met ,licht en schaduwen, oude gebouwen, vreemde wezens, kleine kamers met verwoestbare meubels die de juiste sfeer weten neer te zetten.

De animaties zijn niet supersnel te noemen, maar zorgen ervoor dat je voldoende tijd hebt om bepaalde aanvallen te ontwijken. Je eigen held vecht iets sneller, ook afhankelijk van je klasse, maar breekt ook geen potten qua heroïsche animaties. Het geheel is eerder realistisch en eerlijk in plaats van zich te overgeven aan special moves.

Dark Souls n blijft trouw aan de formule van Demon Souls, met wat lichte adaptaties. De game is nog uitdagender op bepaalde momenten, zowel qua combat als qua leveldesign. De opsplitsing tussen verscheidene classes zorgt voor een aangename levensduur, als je uiteraard in leven kan blijven. Toch doet de game ook toegevingen naar gameplay toe met name door checkpoints toe te voegen en door veranderingen in de levels soms permanent aan te houden. We houden deze zeker in de gaten.