De 10 bizarste Japanse games ooit
Daten met duiven, een menselijke vis en vliegende bodybuilders.
Takeshi Challenge
De titels tot hiertoe waren allemaal, ondanks een aantal heel specifieke eigenschappen en aparte presentatie, games die heel speelbaar waren. Ze waren bizar, maar uiteindelijk ook best leuk. Takeshi Challenge (originele titel: Takeshi no Chōsenjō) daarentegen, deed er alles aan om je speelervaring zo vreselijk mogelijk te maken.
Takeshi Challenge werd uitgebracht voor de NES in 1986 en komt voort uit het creatieve brein van bekend Japans stand-up comedian, acteur en regisseur Takeshi Kitano. Hij wou een spel maken dat veel te moeilijk was en onlogisch in elkaar zat. Het verhaal volgt een kantoormedewerker die een verloren schat probeert te vinden. Een verhaal waar Kitano zelf mee kwam na een nachtje goed doordrinken.
Om het spel uit te spelen moet de speler een reeks taken uitvoeren die het gezond verstand te boven gaan. Je moet gebruik maken van een microfoon om tegen een pachinko-automaat te schreeuwen en een karaoke-wedstrijd te winnen. Je moet scheiden van je in-game vrouw en alimentatiegeld betalen. Op een bepaald moment is de enige manier om vooruit te geraken de game opzetten en vervolgens een uur lang de controller niet aan te raken. Op geen enkel moment geeft de game ook maar één hint van wat je precies moest doen.
En het spel was ook ongelooflijk moeilijk. Bij elke verkeerde stap die je zet, sterft het hoofdpersonage en moet je het spel helemaal opnieuw beginnen. Nooit weet je wat je precies moet doen. Je kan met elk personage in het spel praten, items en geld geven en zelfs tegen ze vechten. Maar nooit weet je of wat je doet je vooruit zal helpen of een Game Over-scherm betekent.
Als je dan al voldoende doorzettingsvermogen had om de game op één of andere mysterieuze manier uit te spelen, was je enige beloning voor je bloed, zweet en tranen een scherm met de simpele boodschap “Good job. The End.” Nou dan. Je hoeft trouwens niet per se het hele spel uit te spelen om dat scherm te zien. Je krijgt het ook te zien als je op het titelscherm 30.720 keer op de aanvalsknop duwt. Logisch toch?
Takeshi Kitano is zelf absoluut geen fan van videogames en maakte deze game als een satire op het medium. De game werd echter vooral gekocht door een jonger publiek die fan waren van Kitano's fysieke stand-up shows en daar ging de boodschap volledig aan voorbij.
- Ga verder naar de volgende bizarre Japanse game.
- Of ga naar een willekeurige pagina.