de Blob 2
Graffiti vandalisme voor kinderen.
Qua detaillering heb ik wel enkele opmerkingen. Ja, alles glimt en blinkt en is volledig HD, maar dat wil niet per se zeggen dat het detail van hoog niveau is. De game koos voor een gestileerd uiterlijk, wat natuurlijk als bedoeling heeft om 'onnodige' informatie weg te filteren. Het is een beetje zoals een Mario of Sonic game - je kan de texturen van alle 3D-titels samentellen op één hand! Zolang het werkt, geen probleem. Bij gebouwen en voertuigen heb ik dan ook niets op te merken, maar de fauna en flora zag er met momenten toch net iets TE simpel uit. Ik gok dat dit vooral ligt aan het feit dat er één en dezelfde versie is voor zowel de Wii als de PS3 en X360. Ze kunnen het geheel wel gemakkelijker oppoetsen en patronen van hogere kwaliteit gebruiken, maar het aantal polygonen per object veranderen is natuurlijk wat anders...
Vanzelfsprekend houdt dit minpunt geen stand op de Wii-versie.
De speelse animatie zit dan wel weer goed. De kindvriendelijke stijl en cartooneske manoeuvres zorgen voor een speelse sfeer. De humor omvat vooral slapstick: weinig woorden, veel onnozele daden. Het is trouwens niet alsof ze een keuze hebben, het stemmenwerk is namelijk volledig opgetrokken uit onverstaanbaar geprevel. Je kan het vergelijken met WALL-E of Okami. Vóór elk nieuw gebied wordt je ook op een introductiefilmpje getrakteerd. Altijd leuk.
Het stemmenwerk kunnen we dan niet echt toelichten, we hebben nog steeds de muziek. Met de grote hippie-mentaliteit en alle Fight The Power-boodschappen die in de game zitten, zou je misschien stoner rock en brit-pop verwachten. Niets is minder waar, de hoofdgedachte ligt vooral bij lounge en disco. Afhankelijk van je schilderkunsten, zal de muziek ook aangevuld worden met allerhande audiolagen. Een extra kwakje verf tegen een flatgebouw kegelen heeft dus zowel een auditief en visueel nut. En dan zeggen dat games zoals Call of Duty de jeugd van tegenwoordig verkeerd gedrag aanleren...
Over gebouwen gesproken, over het leveldesign valt er ook niet te klagen. Denk aan grote open omgevingen, meestal verstedelijkt, met een goed uitgedachte structuur. Er wordt in de hoogte gewerkt en als speler krijg je heel wat bewegingsvrijheid. Dit is ook wel nodig, want indien de opzet minder geslaagd was, zou de constante stadsomgeving wel eens heel repetitief kunnen worden.
Ten slotte is er nog een multiplayer die in twee vormen aanwezig is. De eerste optie is te vinden in de gewone solo mode: speler twee neemt dan controle over Pinky, het vliegende stukje abstracte kunst die Blob ten allen tijde vergezeld. En wat kan speler twee precies doen? Schieten. Ja, dat is het, je krijgt gewoon een extra cursor op het scherm en dan kan je met kleurstof beginnen schieten. De Wii-fans onder jullie hebben natuurlijk onmiddellijk al in de mot dat dit verdacht goed lijkt op de 'tweede speler'-functie van Mario Galaxy. Gelijk heb je - en net zoals daar is die optie gewoon niet boeiend genoeg voor de tweede speler.
De tweede variant is een pak interessanter. In de Party Mode kan je een versus match houden via split-screen. Er zijn in totaal negen unieke stages (die je moet vrijspelen) met elk hun eigen doelstellingen, meestal varianten op de solo missies. De scores worden apart opgeteld, maar echt competitief is het niet. Voor sommige opdrachten moet je trouwens sowieso samenwerken. Een speelmode al even onschuldig als al de rest, niet iets wat je uren aan het scherm gekluisterd zal houden, wel een leuke extra.
Wie een uitdaging zoekt, zal deze in de Blob 2 niet vinden. Zij die echter op zoek zijn naar een goed uitgewerkt avontuur dat eenvoud en toegankelijk voorop stelt, hebben bij deze hun doel bereikt. Ik zat nog te twijfelen tussen een acht of een zeven - altijd weer die cijfertjes - en ben uiteindelijk toch voor de acht gegaan. De hoofdreden hiervoor is dat er gewoon geen concurrentie is voor de titel. Sony heeft nog Ratchet & Clank en LittleBigPlanet, maar heb je recentelijk nog een platformer gespeeld op de X360? Ik dacht het niet, vandaar een extra tip voor liefhebbers van het genre. Toegeven: de game is eerder voor een jonger publiek, dus waarschijnlijk eerder een aanrader voor zoonlief of je kleine neefje. Alleen opletten wanneer ze neigingen vertonen om graffiti te gaan spuiten...