De eerste keer: Syndicate (1993)
Generatiekloof.
Syndicate is zo'n game waar je vaak iets over hoort, maar nooit hebt gespeeld. De game van wijlen ontwikkelaar Bullfrog Productions gooide vroeger hoge ogen en is voor velen nog steeds een game die hun harten sneller doet slaan. Nu is 'ie gratis op Origin beschikbaar. En dus doet een mooie kans zich voor om alsnog dit stukje gamegeschiedenis te spelen.
Syndicate is een RPG waarin je je team zonder kleerscheuren door een tiental missies loodst. Om je bij de queeste te helpen, upgrade je je manschappen en doe je geregeld onderzoek naar nieuwe wapens. De upgrades en gadgets betaal je met valuta die je verdient door verschillende missies te voltooien. Als je eenheden onverhoopt sneuvelen, verlies je hun uitrusting en zijn deze soldaten niet voor toekomstige missies beschikbaar. De Syndicate serie heeft kortgeleden nog een reboot gehad, maar die bekoorde niet alle fans. De game zou te veel op de shooteractie leunen en te weinig RPG-elementen uit de originele game behouden.
De originele Syndicate kwam dan ook uit in de tijd van de Amiga, de pixels en de 8-bit tunes. De game werd in 1993 uitgegeven in de Verenigde Staten maar was in Europa pas vanaf 1995 te koop. Critici waren niet unaniem lovend: enkelen vonden de game niet vooruitstrevend genoeg, anderen bewonderden de dappere poging om een nieuwe standaard neer te zetten. De game veroverde door de uitgebreide RPG-elementen en boeiende wereld echter al snel een speciaal plekje in het hart van het publiek. Later kwamen de uitbreidingspakketen American Revolt en de opvolger Syndicate Wars nog uit. Daarna heeft Bullfrog Productions nog de Theme Park en Dungeon Keeper series ontwikkeld, tot de studio in 2001 zijn deuren sloot.
Het originele Syndicate speelt zich anno 2096 af in een neonpunkachtige wereld, waarin cyborgs een eeuwige strijd voeren tegen een onbekende vijand. Het plot wordt in enkele korte zinnen uitgelegd en al snel word je in het diepe gemieterd. Het verhaal is flinterdun, net zoals de briefing die je aan het begin van elke missie ontvangt. Voor de missie stel je een team samen dat je met verschillende wapens en gadgets uitrust. Ik stuur mijn team direct met de beste loadout op pad en doop dit zooitje ongeregeld om tot 'FC badschobbers.' Daarmee hoop ik de juiste toon te zetten.
Vol verwachting start ik de eerste missie. Een kaart doemt op en de camera is op mijn grondteam gefocust, dat gelijkenissen met de Sand People uit Star Wars vertoont. Ze schieten schieten willekeurig in het rond, onderwerpen burgers en kramen onverstaanbare teksten uit. De game kent slechts enkele soorten missies en valt daardoor snel in herhaling. De voornaamste reden om te blijven spelen, is het constant upgraden van je squad.
Wanneer je Syndicate naast een hedendaagse strategiegame legt, merk je goed op welke gebieden het genre zich in de afgelopen 22 jaar heeft ontwikkeld. De AI is niet bijster intelligent, de missies zijn niet heel interessant en niemand raakt in paniek wanneer er plotseling een vuurgevecht plaatsvind. De game kraakt aan alle kanten en is ernstig gedateerd.
Dit is het beste te illustreren met het volgende voorbeeld. Je kunt namelijk NPC's in je team inlijven door ze met de Persuadertron te beschieten. De burgers in kwestie blijven je vervolgens achtervolgen, tot je ze evacueert en de missie volbrengt. Deze missie heeft twee problemen. Zo moet je af en toe wetenschappers benaderen die zich in een gebouw verschuilen. Het gebouw kan je gewoon betreden, maar het is vervolgens niet mogelijk om in het gebouw zelf te kijken. Je moet bijgevolg op zoek naar een onzichtbaar doelwit. Dat leidt regelmatig tot frustratie, omdat de wetenschapper tegelijkertijd constant heen en weer rent en dus moeilijk te selecteren is.
Wanneer je uiteindelijk je doelwit te pakken hebt, moet je hem naar een evacuatiezone brengen. Hier steekt de tweede frustratie de kop op. Zo hebben burgers regelmatig de neiging om je juist niet te achtervolgen, je bevelen niet op te volgen of eindeloos tegen een muur aan te lopen. Omdat je vaak meerdere burgers tegelijkertijd naar de evacuatiezone moet brengen, duurt het erg lang tot je al je schapen op het droge hebt. Je kunt je achtervolgers namelijk niet bij de evacuatiezone laten wachten. Wanneer je uiteindelijk persoon A weer bij je groep weet te scharen, neemt persoon B de benen. Je spelplezier wordt absoluut bedorven wanneer je de missie niet kan volbrengen omdat de NPC's structureel niet meewerken.
Syndicate was toentertijd baanbrekend vanwege de graphics en de uitgebreide RPG-elementen. Maar wie vol nostalgische gevoelens de game weer eens uit de kast pakt, komt waarschijnlijk van een kale reis terug. De game wordt door bugs geteisterd die tot een constante stroom van frustratie leiden. Spelers die met recente games zijn opgegroeid, nemen deze kleine foutjes niet voor lief. Hierdoor komt Syndicate niet meer tot zijn recht.