De Nintendo 3DS
Wij vellen ons oordeel over de nieuwe handheld.
De 3DS
Je eerste indruk van de 3DS zal ongetwijfeld afhangen van het ontwerp van de handheld. Het apparaat is ongeveer net zo groot als als de DSi, maar voelt een stuk zwaarder en daardoor ook robuuster aan. Dat komt waarschijnlijk doordat de 3DS wat hoger is dan de voorgaande modellen, en simpelweg zwaardere - zowel figuurlijk als letterlijk - hardware aan boord heeft.
De bovenkant van de 3DS is netjes afgewerkt met een blinkende, gladde verflaag. Deze zal naargelang je eigen keuze zwart, of azuurblauw zijn. Ga je voor de laatste optie, dan ziet de 3DS er speels en jeugdig uit. Kies je voor de zwarte versie, en haal je een volwassen en trendy apparaat in huis. Belangrijk om weten is dat de zwarte editie gevoeliger lijkt te zijn voor vingerafdrukken dan de azuurblauwe. Een al te groot probleem is dit echter niet gezien deze makkelijk met een vodje verwijderd kunnen worden. Zelfs je mouw of T-shirt is een goede optie om vingerafdrukken weg te vegen, want het ziet ernaar uit dat de 3DS zelfs dan relatief krasvrij blijft. Het is ons alvast nog niet gelukt om ook maar één krasje op de handheld te laten verschijnen, en dat na er een week voor het schrijven van dit artikel dagelijks aardig wat uren mee gespeeld te hebben. Verder zijn er twee camera's aan de bovenkant te vinden die minder prominent aanwezig zijn dan die op de DSi. Waarom het er twee zijn leggen we jullie wat verder in dit artikel uit.
Draai je de 3DS om, dan zie je aan de onderkant heel wat tekst staan, samen met een barcode en je persoonlijke serienummer. Niet heel interessant, dus laten we het apparaat eens van de zijkant bekijken. Vooraan is er een ingang voor een hoofdtelefoon te vinden, en deze zou zowat alle apparaten uitgerust met een pinnetje moeten ondersteunen. Verder is er een lampje te zien dat aangeeft dat je 3DS ingeschakeld is, terwijl daarnaast een lichtje laat zien wanneer je je handheld aan het opladen bent. Aan de linker zijkant is er een schuifknop aanwezig waarmee je het volume kan regelen, wat een hele vooruitgang is ten opzichte van de onhandige drukknoppen op de DSi. Daarnaast is de ingang voor SD-kaarten ook aan deze kant te vinden, netjes beschermd door een aan de 3DS verbonden dekseltje.
Aan de rechterkant van de 3DS zijn alweer twee schuifjes te vinden, en beide zijn ze erg interessant. Aan de zijkant van het bovenste scherm zit de befaamde 3D-regelaar. Hiermee kun je zelf instellen hoe intens de 3D-capaciteiten van de 3DS naar voren moeten komen. Hoe hoger het schuifje staat, hoe intenser 3D zichtbaar zal zijn. Schuif je de slider helemaal naar beneden, dan geeft je 3DS enkel en alleen 2D-beelden weer. Handig om weten is dat 3D op het maximum instellen meer energie van je handheld vraagt, en je dus sneller je batterij moet gaan opladen. Daarnaast is er aan de rechterkant een slider te vinden waarmee je de 'wireless' functionaliteit van je 3DS kunt inschakelen. Ook daarover later meer in dit artikel.
Achteraan de handheld zijn zes dingen te vinden. Allereerst heb je de L-en R-knop die gebruikt kunnen worden tijdens het spelen van games. Anderzijds worden deze twee knoppen ook gebruikt als ontspanners om foto's met je 3DS te nemen, net zoals dat bij de DSi ook het geval was. Het zijn kleine knopjes die naar onze mening zeker wat groter hadden mogen zijn, en waarschijnlijk zullen gamers met grote handen die mening delen. Jongere mensen zullen echter geen probleem hebben met het formaat. Beweeg je vanaf de L- en R-knoppen meer naar de binnenkort, dan kom je de poort tegen waarin je de adaptor kunt stoppen om je 3DS op te laden. Aan de andere kant, naast de linkerknop, zit een infrarood poort waardoor de handheld kan communiceren met andere apparaten in de omgeving.
Wanneer we helemaal in het midden kijken vinden we de cardslot terug waarin de cardridges gestopt kunnen worden. Het gleufje is een tikkeltje breder dan die op andere DS-modellen, en dat komt doordat 3DS-cardridges aan hun rechterkant een vreemd hoekje hebben dat naar buiten uitsteekt. De 3DS slikt echter ook zonder problemen alle in het verleden uitgebrachte DS-spellen, dus maak je geen zorgen over de collectie die je tot nu toe al hebt weten te verzamelen. Natuurlijk kunnen DS-games niet in 3D weergegeven worden. Direct naast het gleufje zit de stylus verborgen. Het pennetje lijkt op het eerste zicht korter dan dat van voorgaande modellen, maar het is mogelijk om de basis langer te maken door eraan te trekken (ok, dat klonk lichtjes seksueel, onze excuses). Doe je dat, dan is de stylus langer dan die van de DSi, maar nog steeds even slank. Verwacht dus geen mastodont zoals je bij de DSiXL kreeg.
Het uiterlijk van de 3DS ziet er prachtig afgewerkt uit. Het is eerst even wennen omdat het bovenste scherm een vreemd, lichtjes grotere vorm heeft dan de basis, maar uiteindelijk went dat wel. Koop je de zwarte editie, dan kun je de handheld zonder schroom op de koffietafel van je woonkamer leggen. Ga je voor de azuurblauwe, dan past de handheld meer op de kamer van je kinderen naast hun iPod Touch. Wij zijn vooral blij dat de 3DS robuust aanvoelt, wat je het idee geeft dat de handheld tegen een stootje kan. In hoeverre je ermee in het rond kan gooien moet je zelf maar eventjes testen, gezien wij dat risico liever niet nemen.
Klik je de 3DS open, dan merk je onmiddellijk dat het scherm netjes vastklikt zonder dat je daarbij een ongezond klikgeluid hoort. In tegenstelling tot de DSi voelt het aan alsof de handheld veel natuurlijker openklikt. Het is echter nog steeds mogelijk om het scherm helemaal naar achteren te plooien, waardoor je 3DS opengeklapt loodrecht is. Het bovenste scherm, waarop de 3D-beelden dus weergegeven worden, is een slordige centimeter groter dan het onderste touchscreen. Er zitten bovendien ook geen zwarte randen rond, wat de oppervlakte van de weergave nog groter doet aanvoelen. Aan de linker-en rechterkant van het scherm zitten twee luidsprekers waardoor de audio kan komen. Opnieuw zie je de 3D-slider, maar wanneer je de 3DS openklapt krijg je ook een visuele indicatie wanneer je games in 3D aan het spelen bent. Op dat moment zullen de letters '3D' namelijk groen oplichten. Bovenaan het scherm zit alweer een camera die foto's van je gezicht kan nemen.
Het onderste gedeelte van de 3DS is waar alle besturingselementen zich bevinden, net zoals dat bij elk DS-model tot nu toe het geval was. Aan de linkerkant kun je de vierpuntstoets vinden, en deze ziet er qua ontwerp nog steeds hetzelfde uit. Alleen de plaatsing is anders. Nintendo heeft de D-pad namelijk naar onder moeten schuiven om plaats te maken voor de slider toets, een van de grote nieuwigheden die op de 3DS terug te vinden zijn.
De slider toets is nog het best te vergelijken met het ronde besturingsknopje dat je op een PSP terug kunt vinden. In tegenstelling tot de handheld van Sony heeft Nintendo er echter voor gekozen om het knopje niet bol, maar als een kommetje te ontwerpen. Je duim ligt letterlijk 'in' de schuivende thumbstick, wat zorgt voor meer grip. Bovendien lijkt de slider gemaakt te zijn van materiaal dat wegglippen nagenoeg onmogelijk maakt. Je kunt de slider toets in alle mogelijke richtingen bewegen, maar wel enkel binnen de cirkel waarin de slider ligt. Het gebruik van de 3DS-thumbstick voelt zeer goed aan, en we zijn er zeker van dat deze nieuwe besturing door heel wat ontwikkelaars, én gamers, geapprecieerd zal worden.
Het touchscreen heeft nog steeds dezelfde afmetingen als vroeger, maar kan geen 3D-beelden weergeven. Voorlopig lijkt het scherm vooral gebruikt te worden om door menu's te navigeren, en we vragen ons dan ook af of het onderste beeldscherm tijdens de 3DS-generatie geen eerder secundaire rol gaat spelen. Onder het touchscreen heeft Nintendo een Select-, Start en Home-knop geplaatst, terwijl deze vroeger nog gewoon op de basis van de DS te vinden waren. Vergis je echter niet: het gaat hier nog steeds om drie knoppen, en geen touchpads zoals dat bijvoorbeeld het geval is bij de startknop van de PS3.
Om af te sluiten zijn er aan de rechterkant de bekende X-, Y-, B-, en A-knoppen te vinden, en dat met nog steeds dezelfde afmetingen en positie. Onderaan de rechterkant zit de Power knop, een toets die al op heel wat verschillende plekjes heeft gestaan tijdens de levensloop van de DS-handhelds.
Wij vinden de nieuwe lay-out van de 3DS erg degelijk. Vooral de nieuwe slider stick gaat een groot verschil maken tijdens het besturen van meer complexe games, en natuurlijk is het leuk dat het bovenste scherm weer wat groter geworden is. De optie om de sterkte van de 3D-weergave aan de hand van een slider te regelen is geniaal gevonden, en de vernieuwde plaatsing van de Select-, Start en Home-knop voelt verzorgder aan. Alleen valt het nog af te wachten wat voor toekomst het touchscreen nog zal hebben, gezien deze geen 3D-weergave kan ondersteunen.