Dead Island
Zitten de machetes ook bij de all-in?
Er moet al veel gebeuren voor ik een vakantie niet meer als "goed" bestempel. Maar Deep Silver schildert toch de perfecte horrorvakantie af. Na een zware nacht feesten wordt je wakker op een eiland dat overrompeld is door zombies. De ober die je de dag ervoor nog lachend een cocktail serveerde, probeert nu je slokdarm over te bijten. Ja, gezellig hoor!
Dit is niet de eerste game die ons probeert te lokken met zombies. Of met een tropische locatie. Maar Dead Island is niet voor niets een van de meest verwachte games van het najaar. Al vanaf mijn eerste speelsessie was het duidelijk dat dit een nieuwe ervaring ging worden. Alle clichés de deur uit. Eerst kies je een personage uit een van de vier mensen die immuun zouden zijn voor het virus. Uiterlijk maakt je keuze niet zoveel uit - je ziet jezelf amper -,maar waar het vooral om gaat is wat de personages goed kunnen. Vuurwapens, scherpe wapens, botte wapens of met wapens gooien. Met een van die vier zal je het moeten doen…
Voor vuurwapens gaan lijkt me geen slimme keuze, trouwens. Want waar op een vakantieresort vind je een kast vol pistolen en shotguns? Dead Island kiest voor pijnlijk realisme, op alle vlakken. Dat wil zeggen dat je soms een kwartier moet wandelen omdat je net je auto hebt vastgereden. Dat je moet kiezen in welke gevechten je springt, want drie zombies gaat goed, maar bij vijf moet je al verdomd goed uitkijken om in leven te blijven. En als de "patiënt" in zijn vorige leven een bodybuilder was? Armen in de lucht, keelgat open en spurten.
Tenminste, dat doe je in den beginne. Daarna niet meer. Op het doosje waarin Dead Island verpakt zit staat immers de vermelding van het RPG-genre. Eens de bijhorende mechaniek in werking komt wordt het pas duidelijk hoe geniaal de gevechten zijn. Want de leercurve die je personage schijnt door te maken, die nieuwe wapens beschikbaar maakt, voel je zelf ook. Het duurt even voor je doorhebt welke wapens je echt liggen. Met scherpe wapens kan je meesterlijk te werk gaan en zelfs de meest sterke zombies hulpeloos achterlaten, zonder armen en benen. Maar er is weinig zo bevredigend als met een botte knuppel de laatste stukken schedel ver, ver weg meppen.
En nu we het toch over wapens hebben: als je niet helemaal tevreden bent met wat je vindt, kan je ze altijd wat aanpassen. Een baseballknuppel met nagels erdoor, of een machete met een batterij (voor een verlammend shock-effect) zijn slechts enkele mogelijkheden. Eens je de blauwdruk voor je ontwerp hebt gevonden, kan je bij elke werkbank die je tegenkomt een wapenkast bouwen waar een gladiator spontaan zijn leven voor zou geven. Maar daarmee komen we aan een stuk dat je meer dan eens zal dwarszitten, en dat is het onderhouden van je wapens. Het hoort erbij, en het is alleen maar goed voor het realisme. Maar dat wil niet zeggen dat je geen nieuwe niveaus van vloeken ontdekt wanneer je beste machete plots evengoed een banaan had kunnen zijn. Niet alleen kan het slecht getimed zijn, je wapens herstellen kost bar veel geld. Doodvallen omdat je geen medkit hebt, of omdat je de hitpoints er één per één hebt moeten afmeppen… geen aantrekkelijke keuze.
Nu, ze zijn bij Deep Silver niet helemaal sadistisch. Er zijn een paar hulpstukken. Eerst en vooral de fast travel. Je kan van safe-house naar safe-house flitsen zonder een stap te verzetten. Als je ergens een kaart ziet hangen, kan je die gebruiken om je te verplaatsen. Er is ook een radar, die centimeter per centimeter de beste route naar je doel laat zien. Je kan gaan en wandelen hoe je wil, maar met een gebied dat zo gigantisch is als het eiland, is het wel handig om een gps op zak te hebben.
Het beste hulpstuk? Zoek een paar vrienden uit. Online of via LAN kan je met vieren tegelijk het spel spelen. Daarmee doet Dead Island onmiddellijk wat aan Left 4 Dead denken, en dat is een duidelijk compliment. De twee games zitten overigens niet echt in elkanders vaarwater.
Wat je onmiddellijk opvalt (naast de zombies, het bloed en de ingewanden), is dat dit spel je opzuigt als geen ander. Weinig games geven zoveel sfeer en adrenaline. Je loopt wat langzamer, want je bent effectief bang om een hoek om te gaan. En wat echt aangeeft hoe de spanning langs je controller, over je armen je kamer inkruipt, is dat je bij het horen van een zombiekrijs de adrenaline voelt racen door je aders…
Dead Island levert een sfeer en immersie waar veel ontwerpers alleen maar van kunnen dromen. Vanaf het eerste moment voel je dat je terechtkomt in een nieuwe ervaring. "Expeditie Robinson" meets "Day of the Dead". Als er ooit een zombievirus uitbreekt, ga ik naast de persoon staan die een meester is in het spelen van Dead Island. Absoluut een must-buy, al was het maar voor titelsong van het spel "Who do you Voodoo, Bitch?"
Dead Island is vanaf nu verkrijgbaar voor de PC, PS3 en X360.