Dead Space Ignition
Waste of space.
Op naar puzzel nummer twee, genaamd 'Trace Route'. Deze minigame doet wat denken aan een top down view van de racegedeeltes uit de film Tron, een vergelijking waarmee ik waarschijnlijk meteen de verwachtingen de lucht in heb laten schieten. Jij neemt de controle over een rood puntje voor je rekening dat tegen een hoge snelheid naar de rechterkant van het beeldscherm beweegt, om uiteindelijk uit te komen bij de finish waardoor je het desbetreffende apparaat gekraakt hebt. Onderweg kom je allerlei obstakels tegen in de vorm van rondzwevende energiebollen, vertragende firewalls en virussen waardoor de besturing van je rood bolletje opeens helemaal omdraait. Om het allemaal nog moeilijker te maken zal de machine die je tracht te hacken ook nog eens defensief reageren door een eigen, blauw bolletje richting de finish te sturen. Bereikt de machine voor jou de centrale kern, dan moet je opnieuw beginnen.
Wij wisten 'Trace Route' best wel te appreciëren doordat het tempo van deze minigame best hoog ligt waardoor deze bezigheid nog voor het meeste spanning zorgt binnen heel Dead Space Ignition. Het is best moeilijk om je bolletje alle obstakels te laten ontwijken, en daarbij komt nog eens kijken dat je een aantal power-ups kan gebruiken om het de tegenstand extra moeilijk te maken. Zo heb je een aantal vrij in te zetten snelheidsverhogers, een defensieve firewall die andere bolletjes tegen kan houden en een soort van scrambler die op zijn beurt de machine de controle over zijn drones doet verliezen. Aan de andere kant heeft 'Trace Route' dan weet te kampen met een slordige besturing, en dan vooral wanneer het spel beslist om de route die je moet afleggen naar links of naar rechts te kantelen. Naar links bewegen is opeens naar boven drukken op de D-pad, iets wat ons brein en onze vingers meermaals in de knoop legde. Toch is 'Trace Route' zonder enige twijfel de best ontwikkelde puzzel binnen heel Ignition, zeker vergeleken met hekkensluiter 'System Override'.
Deze laatste minigame is eigenlijk een omgekeerde Tower Defence. In plaats van ervoor te zorgen dat aanstormende tegenstanders je basis niet kunnen bereiken door verdedigingsmaatregelen te treffen, neem jij in 'System Override' de rol aan van de monsters. Visceral Games vermomt de trollen, goblins en draken als virussen, override keys en system updates (we verzinnen maar wat), maar het komt er vooral op neer dat dit een van de meest nutteloze minigames is die we ooit hebben mogen spelen. Je zou denken dat er bij een Tower Defence achtige game heel wat strategie komt kijken, maar in Ignition is het tegenovergestelde waar! Je hebt de keuze uit vier verschillende soorten tegenstanders om richting de te vernietigen basis te sturen, maar je wint het gevecht sowieso door de hele tijd één variant naar voren te sturen, en dit gewoon te herhalen totdat je uiteindelijk de verdediging met de grond gelijk gemaakt hebt. 'System Override' is op geen enkele manier leuk te noemen, eerder stompzinnig en saai.
We hebben met andere woorden een goede, een redelijk goede, en een barslechte minigame in Dead Space Ignition die steeds weer opnieuw de revue passeren. De enige andere vorm van interactiviteit die je krijgt is het af en toe uitkiezen van een te volgen pad. Ga je de weinige overlevenden redden, of repareer je eerst het licht – dat soort keuzes. De keuze die je maakt zal uiteindelijk een invloed hebben op de scènes die je te zien krijgt, en levert zo mogelijk een ander speleinde op. Mensen die van plan zijn om Dead Space 2 te kopen doen er trouwens goed aan om elk mogelijk pad te volgen, want hierdoor speel je enkele exclusieve voorwerpen vrij waarmee je Isaac Clark in deeltje twee mag uitrusten. Een mooi gebaar van Visceral Games dat wij zeker appreciëren. Bovendien zorgt dit alles ervoor dat Ignition toch nog enige vorm van herspeelbaarheid kent.
Maar dat laatste is natuurlijk vooral leuk als hetgeen je speelt ook daadwerkelijk leuk is, wat slechts voor de helft gezegd kan worden over Ignition. De optie om de drie minigames in offline multiplayer te spelen is verder ook maar half geslaagd, gezien enkel 'Trace Route' echt leuk is. 'Hardware Crack' blijft onoverzichtelijk, en 'System Override' is zelfs met een vriend erbij even saai als een competitie curling kijken. Online leaderboards zijn een leuke toevoeging, maar het lijkt me sterk dat er veel mensen echt gaan strijden om bij de minigames in Ignition de hoogste score van heel de wereld te halen.
Dead Space Ignition is een lauwe warmhouder totdat Dead Space 2 eraan komt. Niet meer, niet minder. Het verhaal voelt slapjes aan en drijft de spanning nooit de hoogte in, terwijl de graphics voor ons part ook wat levendiger mochten zijn. De gameplay binnen dit interactief stripverhaal kom je tegen in de vorm van drie steeds terugkerende minigames, waarvan er slechts eentje echt leuk is om te spelen. De tweede is onoverzichtelijk maar kent een degelijk concept, terwijl de derde echt nergens over gaat. Een weinig interessante downloadable game dus, waardoor 'ie ook aan de haal gaat met een weinig interessante score.
Dead Space Ignition is nu via Xbox Live Marketplace (400 MS Points/€4.80) en PlayStation Network (€4.99) te downloaden.