Dead To Rights: Retribution
Op z’n hondjes.
Wie herinnert zich de Dead to Rights-reeks nog? De eerste game was een third person shooter uit 2002 en werd zeker niet slecht ontvangen, maar bleek toch niet zo goed te zijn als Max Payne, een game waarmee Dead to Rights enkele grote gelijkenissen vertoonde. Deel 2 werd echter een pak minder goed ontvangen, en Volatile Games is momenteel vastberaden om de plooi in het imago van de serie glad te strijken. Eind deze maand verschijnt namelijk een current-gen heropleving van de reeks in de vorm van Dead to Rights: Retribution, en het lijkt ons dan ook een uitgelezen moment om de titel nog eens van naderbij te bekijken.
De politieman Jack Slate – quasi een synoniem van melige actieheld – heeft een gevaarlijke politiehond genaamd Shadow als trouwe metgezel. Als de nieuwe Dead to Rights aanvangt, vinden we Jack terug als zijnde een wrak. Hij werd verraden en wordt gezocht, maar toch is hij vastberaden om samen met z’n hond al het gespuis uit de straten van Grant City te verwijderen, deze keer door gebruik te maken van de grove middelen.
De eens bloeiende metropool heeft namelijk te kampen met een hoger misdaadgehalte dan ooit tevoren, en de onderwereld (die heel wat onwettigs van plan is) laat niet zomaar in z’n kaarten kijken… De game werd opgedeeld in verschillende levels, en aanvankelijk is Shadow nog de hond van iemand anders. Eens daar verandering in komt zal de steeds groeiende band tussen Shadow en Jack een rode draad doorheen het verhaal vormen.
De game lijkt fast-paced te worden met de nodige dosis zware actie. Het uitgebreide mêleesysteem laat toe om wapens van de tegenstander af te nemen en een vuist- of trapgevecht aan te gaan met meerdere criminelen op hetzelfde moment. Bovendien behoren heel wat dodelijke combo’s, counters en uiteindelijk takedowns tot de mogelijkheden. Takedowns zijn krachtige en brutale eindmoves, zoals het breken van iemands arm om vervolgens op de grond enkele rake en dodelijke klappen uit te delen.
Maar daarnaast is Dead to Rights ook een schietgame, en het is afhankelijk van de situatie of je best de blote vuist of het stalen geweer bovenhaalt. Wat dat laatste betreft kan je kiezen tussen enkele standaard vuurwapens zoals een machinegeweer en een shotgun. Cover en al lopend schieten moet afwisselend worden gebruikt om de levels heelhuids door te komen. Je kunt vanuit cover zelfs blind vuren om op die manier uit de vuurlinie te blijven, maar uiteraard is die methode alles behalve accuraat. Als er zich een nietsvermoedende vijand achter de plaats bevindt waar jij je schuilhoudt, kan je met één druk op de knop over het obstakel heen springen en hem tegen de grond werpen. Er lijken trouwens wel meer van die leuke vlotte bewegingen in de game te zitten, die je soms heel nauwkeurig zult kunnen bestuderen aangezien de game bullet time zal bevatten. Daardoor zal alles zich in slow motion afspelen terwijl je ruim de tijd hebt om enkele slechteriken hun vet te geven.
Het ziet ernaar uit dat we een actietitel mogen verwachten die verschillende succesvolle elementen van andere games in dat genre combineert. Gelukkig is er ook een nieuwe feature aanwezig, waardoor de game zich kan onderscheiden van anderen: de mogelijkheid om Jacks trouwe viervoeter te besturen en zo de enkels van menig tegenstander te terroriseren. Laat je niet misleiden: de hond kan soms schattig uit de hoek komen, maar dat is slechts 5% van zijn karakter. Als Shadow ben je hoofdzakelijk op stealth aangewezen om missies tot een goed einde te brengen, maar dat betekent niet dat je minder gore moet verwachten. De hond kan de vijand misleiden of hem langs achter besluipen, om hem vervolgens tegen de grond te gooien en zijn mond te bedekken terwijl hij langzaam maar zeker stikt. Meestal aanziet hij de tegenstand echter gewoon als een lekker hapje vlees waar hij zich aan te goed kan doen – enig dilemma is welk ledemaat er het eerst aan moet geloven.
Als je als Jack speelt is de hond (of beter gezegd: zijn AI) alles behalve dom. Door de bewegingen van Jack te analyseren zal hij in staat zijn om zijn eigen handelingen daarop af te stemmen. Als Jack bijvoorbeeld naar de vijand toe rent, zal Shadow voorop lopen om al enkele tegenstanders onschadelijk te maken. Bovendien is het mogelijk om de hond te bevelen om een specifieke vijand aan te vallen, moet je hem healen als hij zwaargewond is geraakt en kan hij munitie voor je gaan zoeken.
De talloze duistere stadsomgevingen en vooral de clichématige personages die zich in de game bevinden zien er niet bijzonder gedetailleerd uit, maar toch straalt de game HD uit door het feit dat alles een beetje lijkt te blinken en de knappe lichteffecten. Bovendien lijken de bewegingen van de personages nogal ruw en onrealistisch te zijn. Aan de gelaatsuitdrukkingen van de hond is wel heel wat aandacht besteed, en dat valt ook op te merken. Hoe dan ook, verwacht levels gevuld met genoeg baddies om pakweg 20 kills per minuut te kunnen maken, dus het tempo van de game ligt zeker en vast hoog genoeg.
De makers van Dead to Rights: Retribution proberen een gamegenre dat momenteel niet zo populair meer is nieuw leven in te blazen, en het wordt afwachten tot de release of men daar effectief in geslaagd is. Een absolute topper zal de game echter in ieder geval niet worden. Ondanks de ietwat gedateerde look en physics, zou het vechtsysteem in combinatie met het snelle tempo en de bloederige uitwerking toch nog garant kunnen staan voor heel wat spelplezier. En dan is er natuurlijk nog de hond, die ik uitdrukkelijk vermeld als positieve eigenschap van de game – al is het maar om niet als deze man te eindigen.