Demon's Souls
Niet voor watjes.
Momenteel draait Robin Hood, de laatste collaboratie tussen regisseur Ridley Scott en acteur Russel Crowe, in de bioscoopzalen. Een goede spektakelfilm met een historisch tintje gaat er bij mij altijd wel in, en terwijl ik de film best het kijken waard vond, kon ik het tijdens het kijken toch niet laten om de vergelijking te maken met die andere pseudo-historische spektakelfilm van onze eerder genoemde regisseur en acteur: Gladiator.
De vele gelijkaardigheden van de films maakten voor mij duidelijk welke verschillen er waren tussen beide films. De voornaamste reden waarom Gladiator in mijn ogen een meer meeslepende film blijft, is de spanning die er hangt tijdens de talrijke man-tegen-man gevechten in de film. In de laatste jaren zijn massa-gevechten de norm geworden in films. Legers nemen het op tegen elkaar, camera’s vliegen tussen de benen van voetsoldaten door, snelle cuts naar ruiters op paarden met knuppels volgen elkaar op. Het is spektakel maar brengt nooit die adrenaline en spanning met zich mee die bijvoorbeeld Gladiator, het ‘I know kung-fu’-gevecht in The Matrix, het messengevecht in Kill Bill en de keiharde hand-to-hand gevechten in The Bourne Supremacy wel bevatten.
Hetzelfde geldt voor games. God of War, Gears of War, Uncharted, Resident Evil 4 en 5, allemaal proberen ze de speler te overrompelen met getallen in plaats van de speler oog-in-oog te brengen met een personage dat exact dezelfde mogelijkheden heeft als hem en het een ware meting van kracht, vindingrijkheid en strategie wordt om de winnaar te bepalen.
Meer dan een jaar geleden werd Demon’s Souls in Japan uitgebracht en werd daar een bescheiden hit. Tegen alle verwachtingen in weliswaar want Demon’s Souls doet exact dat wat ik eerder beschreef. Jij bent één van de weinige overblijvende mensen in de wereld van Demon’s Souls en in je eentje moet je het opnemen tegen de talrijke demonen die de wereld bevolken. Elke tegenstander die je tegenkomt, zij het boogschutters die je in een hinderlaag lokken, skeletten die met hoge snelheid rond je heen dartelen en je een zwaard in de rug trachten te steken en enorme draken die je proberen te verpletteren onder hun zware poten, kan gedood worden met de juiste strategie. Je zal gewoon zelf meerdere keren sterven voordat je die juiste strategie te pakken hebt. Demon’s Souls is dan ook één van de moeilijke spellen die de laatste jaren verschenen is.
In de wereld van Demon’s Souls schuilt de dood letterlijk achter elke hoek. Je personage kan elk wapen, spreuk of harnas dat ie vindt gebruiken in gevechten, en elke strategie is een bruikbare. Je kan ervoor kiezen om van jezelf een wandelende burcht te maken, sloom in het vooruitgaan maar optimaal verdedigd, wiens strategie het is om op een veilige afstand spreuken te casten op je vijanden. Hetzelfde personage kan met een druk op de knop een leren tenue aantrekken met een dun zwaard en pijlsnel achter de rug van een vijand terecht komen. Of je dan ook nog het risico neemt om hem neer te steken of gewoon blijft doorlopen, is geheel jouw beslissing. En als je de zwakke plek van een enorme vijand maar niet kan vinden, is het geen slecht idee om je tegenstander gewoon richting een ravijn te lokken en hem de dieperik in probeert te duwen. Dood een vijand en je verzamelt z’n ziel. Deze zielen zijn de alomgebruikte munteenheid in de wereld van Demon’s Souls. Je kan er nieuwe gear mee kopen alsook je characterstats mee upgraden.
Sterven wordt streng bestraft. Sterf één keer en je wordt terug naar het begin van het level gekatapulteerd als een geest. Als geest heb je nog maar de helft van je stamina en magie, en het is al zo’n kostbaar goed in de game. Erger nog is dat je al de zielen die je verzamelt hebt in dat level kwijtraakt. Deze krijg je pas terug wanneer je je lijk terug bereikt en weer volledig tot leven komt. Sterf je echter in geestvorm, dan gaan al de zielen voor altijd verloren en sta je weer bij af. Pijnlijk!
Belangrijk onderdeel van het spel is de mogelijkheid tot communicatie met andere spelers. Demon’s Souls blijft voornamelijk een ervaring voor één spelers maar als je verbonden bent met het internet kunnen andere spelers je spel beïnvloeden. Spelers kunnen boodschappen achterlaten, met waarschuwingen voor een aankomend gevaar of net met valse informatie om je op het verkeerde spoor te zetten. Ook kun je bloedsporen op de vloer onderzoeken om de laatste paar seconden van een andere speler te bekijken en te leren uit zijn fouten.
Nog interessanter is dat je er ook voor kan kiezen om, in de plaats van als geest in je eigen spel te blijven en je lijk terug op te halen, naar de campagne van een andere speler te reizen. Hier kun je ofwel hem helpen het level uit te spelen of kun je ervoor kiezen om de speler te vermoorden. Beide zorgen ervoor dat je terug tot leven komt in je eigen wereld maar hebben twee verschillende gevolgen. Help een andere speler en je eigen wereld wordt een beetje gemakkelijker, maar je beloning zal ook lager liggen. Neem je het tegen een andere speler op, dan worden de vijanden in je eigen wereld wat agressiever maar geven ze ook betere gear en meer zielen af als je ze kunt verslaan.
Demon’s Souls verschijnt exclusief voor de PS3 op 25 juni in Europa, een volle vijftien maanden na de Japanse release, maar deze game heeft in Japan en de Verenigde Staten al bewezen dat het een titel is die het wachten waard is. Het wordt ongetwijfeld één van de meest interessante games die dit jaar op het platforum zullen verschijnen.