Destiny 2 - Curse of Osiris DLC review - Vervloekt
Vervloekt.
Vlak na de lancering van Destiny 2 leek het duidelijk dat Bungie heeft geleerd uit de misstappen die in Destiny 1 zijn gemaakt. Meer verhaal, veel meer content en slimme gameplayverbeteringen maakten een genietbare shared-world shooter die een lang leven lijkt beschoren. Dat momentum heeft Bungie echter niet vastgehouden en al snel regende het opnieuw klachten vanuit de community. Met de downloadbare uitbreiding Curse of Osiris belooft Bungie een nadruk op actie en verhaal, en een volledig nieuwe planeet om te ontdekken. Tegelijkertijd heeft Bungie gewaarschuwd dat de eerste DLC voor Destiny 2 niet de oplossing is waar gefrustreerde spelers naar op zoek zijn, en dat is na een paar uurtjes spelen al pijnlijk duidelijk.
Curse of Osiris biedt een nieuwe planeet, maar die is niet van dezelfde kwaliteit als de andere. Mercury is piepklein, waardoor het gevoel van ontdekking helemaal verloren gaat. Het merendeel van de missies vindt plaats in The Infinite Forest, een willekeurig gegenereerde dungeon. Dat lijkt op een goed alternatief voor een grote planeet. De willekeurige blokken herhalen zich echter al snel en naast een paar unieke locaties die noodzakelijk zijn voor het verhaal duurt het niet lang voordat je alles al gezien hebt. Bovendien gaat het gevoel van een gedeelde wereld verloren, want in The Infinite Forest kom je geen andere spelers tegen. Mercury mag dan wel een nieuwe planeet zijn, het design staat haaks op wat Destiny 2 te bieden heeft.
Het verhaal in de drie uur durende campaign gaat over Osiris, Ikora's leermeester. Hij is op Mercury om een plan van de Vex te verijdelen, maar heeft daarbij jouw hulp nodig. Wat volgt zijn ritjes door de tijd via The Infinite Forest terwijl je op Panoptes jaagt, een gigantische hive-mind van de Vex. Het verhaal is kort en richt zich alleen op Osiris, terwijl de losse eindjes van de hoofdgame nog altijd onopgelost zijn. Dat moet kunnen, maar het verhaal in Curse of Osiris is simpelweg niet interessant genoeg om je aandacht vast te houden. Het is een simpele tocht van A naar B, die vooralsnog geen impact heeft op de grotere plotpunten.
Met de rest van de content is het niet veel beter gesteld. Er zijn twee nieuwe Strikes, maar die zijn herhalingen van missies uit de campaign. De Heroic Adventures zijn uitdagendere herhalingen van de reguliere Adventures, die te langdradig zijn om te vaak opnieuw te spelen. De Crucible heeft wel nieuwe interessante arena's, en de Raid Lair geeft je een nieuwe reden om met je Fireteam opnieuw de Leviathan in te duiken. De Raid Lair is echter kort en biedt niet dezelfde uitdaging als de reguliere Raid. In een weekendje heb je alles gezien wat Curse of Osiris te bieden heeft, en vanaf dat moment moet je grinden.
Dat grinden komt in de vorm van de Weapon Forge, waarin je krachtige wapens kunt maken. Je krijgt blauwdrukken tot je beschikking, en tenzij je op het internet zoekt, weet je niet wat voor wapen je ervan kunt maken. Om een wapen te maken ben je afhankelijk van items waarvan de drop rate nét te laag is. Bovendien krijg je de items van bestaande Public Events en Strikes, waaronder degenen die je in de hoofdgame al grijs hebt gespeeld. De endgame van Curse of Osiris is dus een ellenlange grind door versleten content, voor een beloning die de game zelf geheim houdt. De wapens mogen dan wel nuttig zijn, maar de weg ernaartoe is vreselijk saai.
Saai is dan ook het sleutelwoord van Curse of Osiris. De campaign is kort en mist impact, en de andere toevoegingen zijn eveneens niet interessant genoeg om lang mee bezig te zijn. Curse of Osiris is een stap terug na de sterke lancering van Destiny 2 en kan zich ook niet meten met de meeste uitbreidingen van Destiny 1. Zoek je een reden om Destiny 2 verder te spelen, dan kun je beter wachten tot Bungie échte veranderingen heeft doorgevoerd.
Destiny 2 - Curse of Osiris is nu verkrijgbaar voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One.