Destiny 2: The Witch Queen review - Bungie houdt een heksenjacht op eigen content
Koninginnenrit?
De Destiny 2: The Witch Queen review van Carl kijkt of Savathûn's Throne World een reisje waard is.
In belangrijke wielertoernooien spreek je soms over de Koninginnenrit. Het duidt een belangrijke, zware etappe aan die een grote invloed kan hebben op het klassement. The Witch Queen voelt als zo'n etappe aan. Ontwikkelaar Bungie promoot het nog maar eens als een grote ommezwaai voor Destiny 2. Ergens klopt dat ook: de campaign en setting van de expansion zijn namelijk uiterst genietbaar, met vooral een verhaal dat de algemene plot vooruitdrijft. Daartegenover staat dat Bungie over zijn eigen voeten blijft struikelen qua nieuwe systemen en het beleid tegenover oudere content.
Het verhaal draait rond de gelijknamige Witch Queen: de mysterieuze Savathûn. Als je ietwat bekend bent met de lore van Destiny, dan weet je dat zij de zus van Oryx is en de oorsprong van de Hive vormt. In de uitbreiding steelt ze de show omdat zij en haar leger net als Guardians over een Ghost en de mogelijkheid tot respawnen beschikken. Heeft Savathûn het ondenkbare gedaan en het Light gestolen? Het verhaal is hier niet alleen intrigerend, maar het stuwt het algemene narratief van Destiny ook eindelijk vooruit. Het lost zelfs enkele van de vele vragen na de Beyond Light DLC op. Een schot in de roos.
Je wordt ook getrakteerd op een nieuwe setting: Savathun's Throne World, dat qua esthetiek nauw aansluit bij de Hive-architectuur van het schip in The Taken King en de cryptes in de Maan. Met zijn witte pigment zet Savathûn's Throne World echter een unieke visuele stijl neer. Bovendien zijn er nieuwe variaties op de welbekende Hive-vijanden. Zo hebben bepaalde sterke vijanden hun eigen Ghost die je na het uitschakelen meteen moet verwijderen met R3 om te voorkomen dat ze respawnen. Daarnaast zie je Light dat over het slagveld rondvliegt en bepaalde vijanden een buff geeft. De combinatie van een mooie nieuwe setting en pittige strategieën voor vijanden zorgt voor een unieke dynamiek.
Ook uniek is de nieuwe categorie wapens die The Witch Queen toevoegt: Glaives. Dit zijn bijzonder coole en veelzijdige toevoegingen aan je arsenaal die je zowel 'ranged' als 'melee' kunt gebruiken. Vooral tegen de Hive is het fantastisch om met een enkel wapen zowel de 'melee'-gerichte Thrall als de gepantserde Knights te lijf te kunnen gaan. De Glaives zijn een geweldig toevoeging en smaken naar meer.
Naar goede gewoonte introduceert een Destiny 2-uitbreiding ook nieuwe systemen. Weapon Shaping is deze keer de grote aandachtstrekker. In de hub op Mars kun je vanaf nul een wapen maken of een bestaand wapen aanpassen. Het systeem is an sich flexibel en zorgt ervoor dat je niet langer moet vertrouwen op de willekeur van drops om het wapen van je dromen te bemachtigen. Toch lijdt het onder zeer bekende Destiny-problemen: een gebrek aan uitleg, een slechte interface, en een chaotisch overzicht van verschillende 'resources' en 'currencies'. Bovendien vergt het een flinke tijdsinvestering om wapens te levelen, hun aspecten te extraheren, de juiste resources te verzamelen, en tot slot een wapen te bouwen of om te vormen. Daardoor zijn het enkel de hardcorespelers die baat hebben bij dit systeem.
Tot slot blijft het beleid van Bungie tegenover oude content onaanvaardbaar. Sinds de release van de vorige expansion verwijdert de studio namelijk oudere content bij de intrede van een nieuwe uitbreiding - naar eigen zeggen om de bestandsgrootte van Destiny 2 behapbaar te houden. Deze keer moet de geliefde Forsaken campaign eraan geloven. Het is werkelijk onacceptabel dat de vele spelers die indertijd geld hebben betaald voor Forsaken hun aankoop nu voor onbepaalde tijd in een 'kluis' zien verdwijnen. Bungie belooft dat de oude content ooit terugkeert, maar zonder enige transparantie is dat een holle belofte. Bovendien worstelde Destiny altijd al met een gebrek aan content en de situatie is nu erger dan ooit. Vooral free-to-playspelers worden simpelweg gedwongen om geld uit te geven als ze ook maar iets beduidends willen spelen. Bungie houdt simpelweg een heksenjacht op zijn eigen werk.
Destiny 2: The Witch Queen gooit hoge ogen met Savathûn's Throne World als memorabele setting, uitdagende nieuwe variaties voor de Hive-vijanden, en de fijne Glaive-wapens. Het Weapon Shaping systeem mist echter voor het merendeel doel vanwege de gigantische tijdsinvestering en slechte uitleg. Het verwijderen van de Forsaken campaign is dan weer een waanzinnige beslissing en een symptoom van een groter probleem. Als je gekochte content over enkele jaren onspeelbaar wordt, waarom zou je dan überhaupt The Witch Queen kopen? Bungie zet een sterke tijd neer in zijn eigen Koninginnenrit, maar het is markant hoe vaak de ontwikkelaar uit de bocht blijft gaan.
De Destiny 2: The Witch Queen review vond plaats op de Xbox Series X.