Detective Pikachu Returns review - Krijgt de zaak niet opgelost
Een turbulent onderzoek.
Detective Pikachu Returns geeft een aangename draai aan de Pokémon-formule, maar blijft door zijn gameplay niet lang boeiend.
Voor de Detective Pikachu Returns review gaat Menno op pad met Pikachu om een groot mysterie in Ryme City op te lossen.
In 2016 werd de eerste Detective Pikachu-game op de Nintendo 3DS uitgebracht. Zeven jaar later kent het origineel een vervolg op de Switch, genaamd Detective Pikachu Returns. In Returns gaan Pikachu en zijn partner Tim Goodman nogmaals in Ryme City op onderzoek uit om mysterieuze gebeurtenissen te onderzoeken. Hun ultieme doel is ontdekken wat er met Tims verdwenen vader Harry is gebeurd. Tegelijkertijd beginnen Pokémon stapelgek gedrag te vertonen. In deze review lees je hoe in Detective Pikachu Returns niet alleen Detective Pikachu zelf terugkeert, maar ook een aantal zwakheden van het origineel.
Tijdens het avontuur ga je samen met Pikachu op reis. Niet zomaar een Pikachu, want deze kan praten. Bovendien beschikt hij over tal van eigenzinnigheden - zoals een koffieverslaving en een nuchtere aanpak voor ieder onderzoek - die voor een komische noot zorgen. Hoewel de karaktervolle en iconische muis er door allerlei onhandigheden en impulsieve beslissingen in slaagt om je in het onderzoek mee te slepen, zijn de meeste andere Pokémon en personages die je ontmoet heel wat minder spraakmakend. Zo hebben zij amper een unieke persoonlijkheid en zijn hun animaties vaak statisch of zelfs afwezig, wat in vrij levenloze beelden resulteert. Door je magere relatie met die personages ervaar je vooruitgang boeken in een onderzoek dan ook als onbelangrijk. De overige inwoners van Ryme City laten je niet betrokken voelen bij de vele onderzoeken die je moet oplossen.
Na een vrij trage introductie komt het verhaal echter prima op gang en doen een aantal plotwendingen en actiescènes je reikhalzend uitkijken naar de conclusie. Door de actievolle cutscenes en het degelijke stemmenwerk heeft Detective Pikachu Returns hier alvast een streepje voor ten opzichte van andere Pokémon-games. Telkens weer dient een nieuw onderzoek zich op een spannende manier aan en verkrijg je na het vinden van de oplossing een waardige conclusie. Tijdens onderzoeken zelf zijn dergelijke magische momenten echter op enkele grappige confrontaties na veelal afwezig. Dat komt vooral door het gebrek aan ingesproken stemmen en cutscenes tussendoor. In de plaats daarvan voer je vooral langdurige en herhaalde gesprekken met personages. Het gebrek aan presentatie en de repetitiviteit tijdens onderzoeken moedigen met andere woorden niet aan om iedere zaak tot in de puntjes uit te spitten en doet je vooral op het hoofddoel focussen: het oplossen van de zaak rond je vader. Hoewel de puike presentatie van het verhaal dus je nieuwsgierigheid weet te prikkelen, kan het gebrek eraan tijdens onderzoeken dat gevoel niet vasthouden.
Die puzzels zijn regelmatig voorspelbaar en kun je vaak zonder veel concentratie oplossen. Veel antwoorden verkrijg je door gesprekken met anderen, vaak zelfs meermaals dezelfde persoon. Doordat een verkeerd antwoord geen negatieve gevolgen inhoudt, ervaar je bovendien nauwelijks spanning en voelt gewonnen informatie meer als een bijzaak aan. Voor de lastigste puzzels moet je je vaak herinneren waar een Pokémon of voorwerp alweer staat wanneer je een bepaalde interactie uit moet voeren. Er is namelijk geen kaart waardoor je regelmatig heen en weer loopt om locaties terug te vinden. Hier en daar bevat de gameplay weliswaar een afwisselend element, maar ook dat is vaak een veel gebruikte en ouderwets aanvoelende mechaniek. Denk bijvoorbeeld aan een stealth-stukje waarin je moet wachten tot Pokémon zich omdraaien tot je verder kunt lopen of enkele ‘quick-time events’ die nagenoeg niet te missen zijn. Door de stroeve gameplay en de repetitieve en voorspelbare puzzels verlies je dan ook al snel je interesse in de onderzoeken.
Wat de gameplay af en toe interessanter maakt in het tweede deel zijn de Pokémon die je een handje helpen. Een van de eerste hulpjes die je tegenkomt, is Growlithe. Growlithe kan dankzij zijn goede neus verschillende geuren volgen zodat je de locatie van bepaalde voorwerpen opspoort. Op een later moment kom je bijvoorbeeld langs een Darmanitan die rotsen en ijsblokken kapot slaat en een Luxray die door muren kijkt. Dat helpt je bij het oplossen van puzzels omdat je zo ziet waar personages zich bevinden. Die momenten geven de gameplay een welverdiende afwisseling zodat een onderzoek wat variatie bevat en iedere zaak een geringe eigen draai krijgt.
Detective Pikachu Returns voelt gedateerd en repetitief aan. Pikachu’s charisma en de zweem van afwisseling die de hulpjes bieden volstaan niet om de herhalende gameplay en sfeerloze personages die langdurige gesprekken met je aangaan te doen vergeten. Momenten van afwisseling bieden zeker plezier, maar zijn vaak van korte duur. Net als de cutscenes waarin Pikachu en andere Pokémon het best tot hun recht komen. Hoewel die elementen samen je uiteindelijk toch nieuwsgierig maken naar de conclusie van het verhaal en het mysterie rond Tims verdwenen vader, blijft Detective Pikachu Returns als totaalpakket vooral onopgelost.
Detective Pikachu Returns komt op vrijdag 6 oktober 2023 uit voor de Switch.