DiRT 2

Iedereen kan met DiRT 2 aan de slag, daar bestaat geen twijfel over. Er zijn zes moeilijkheidsgraden, en er is de mogelijkheid om de race een aantal seconden terug te draaien, tot vóór een fatale crash bijvoorbeeld. Deze interactieve replayfunctie zagen we eerder bij een andere racegame van Codemasters: Race Driver: GRID, en ook deze keer kan het weer heel wat frustratie wegnemen. Hoe hoger de moeilijkheidsgraad, hoe minder je deze optie kunt toepassen en hoe agressiever de tegenstanders worden. De A.I. van je mederacers is duidelijk op punt gesteld, soms maken ze zelfs een fatale fout waardoor ze definitief uit de race liggen. Altijd leuk om iemand anders te zien crashen en even te vergeten dat er nog een tiental andere racebolides op de loer liggen die allemaal hetzelfde winnaarsplaatsje beogen…

Een racegame staat of valt met het aantal spelmodi dat het bevat, en daaraan is gelukkig absoluut geen gebrek in DiRT 2. De belangrijkste modus is rally, waarbij elke 10 seconden een wagen vertrekt en je een race tegen te tijd aangaat. Spanning verzekerd! Rallycross draait om hetzelfde principe, maar speelt zich voor de helft off-road af. In Trail Blazer race je tenslotte – je raadt het nooit – voortdurend op zanderige weggetjes in een open woestijngebied. Tot zover de rallyvarianten, maar er is meer. Véél meer. Land Rush is een gewone race waarbij je regelmatig een heuveltje moet trachten te overwinnen, Raid daagt je uit zoveel mogelijk binnenweggetjes te vinden om in je voordeel te gebruiken en in Last Man Standing valt diegene die laatst rijdt elke 20 seconden af. In Domination is het de bedoeling om de snelste tijd neer te zetten in alle sectoren waarin het parcours is opgedeeld, en tenslotte is er Gate Crasher, waarbij je zoveel mogelijk gates moet rammen binnen de tijd. Je hebt het waarschijnlijk al gemerkt: je hoeft niet enkel een rallyfanaat te zijn om van deze game te genieten, want er zijn genoeg andere spelonderdelen die soms zelfs eerder de arcadetoer op gaan. Langs de andere kant, als enkel rallysims je kunnen bekoren zou deze titel wel eens teleurstellend kunnen zijn. Hoe dan ook, de verschillende modi komen allemaal terug in drie grote evenementen die de game rijk is. Als deze vrij zijn gespeeld kan je door ze te winnen heel wat lekkere beloningen in de wacht slepen. Ze bestaan elk uit een kwartfinale, halve finale en finale.

De grenzen van de EGO-engine (die reeds werd gebruikt in de eerste DiRT) zijn nogmaals verlegd, hetgeen resulteert in mooie graphics en tot in de puntjes uitgewerkte circuits. Deze variëren qua omgeving van woestijngebieden en tropische jungles tot iets minder tot de verbeelding sprekende geasfalteerde wegen. Als je de zon tegemoet rijdt word je verblind door de felle stralen, als je door een plas water vlamt mag je wagen op een koude douche rekenen en de schaduwen zien er levensecht uit. Dat laatste geldt ook zeker en vast voor het vernieuwde schademodel. Als je lichtjes botst verschijnt er bijvoorbeeld een informatief berichtje met ‘Minor wheel damage’. Vanaf dan ga je ook effectief voelen dat je auto een beetje afwijkt, hetgeen een extra hindernis vormt. Ook het type wegdek en de wagensoort die je kiest beïnvloeden het rijgedrag, dus elke rijervaring is compleet anders.

De soundtrack van de game bestaat uit 50 nummers die zowel rock- als technoliefhebbers kunnen bekoren. Opmerkelijk is wel dat je tijdens een race niet optimaal van de muziek kunt genieten aangezien er enkel omgevingsmuziek is voorzien (als er bijvoorbeeld langs de kant van de baan enkele speakers staan te spelen). Maar natuurlijk past dit volledig in het plaatje van een zo realistisch mogelijke racegame.

Los van de carrièremodus kun je ook alle disciplines spelen. Er is bovendien een heuse time trial aanwezig, waarbij je je niet alleen kunt meten met jezelf dankzij praktische ghosts, maar eveneens met heel de wereld dankzij leaderboards. Zoals het elke racegame betaamt is er ook een multiplayer aanwezig. Deze is minstens even fun en uitgebreid als de ervaring op je eentje, en net zoals bij de consoleversies kun je het met maximum 8 mensen tegen elkaar opnemen. Tegenwoordig is dat aantal niet meer zo spectaculair, maar het blijft dikke fun. Er is een handige onderverdeling gemaakt tussen een competitief gebeuren met apart levelsysteem en ontspannende races. Tevens wordt er elke week een toernooi met mooie prijzen georganiseerd, waarvoor je automatisch kunt kwalificeren door aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Het is enorm gemakkelijk om enkele vrienden uit te nodigen en samen of tegen elkaar te spelen. Het zal wel via het internet moeten, want een split-screenoptie is niet aanwezig.