Dirt Rally 2.0 review - Doet geen stof opwaaien
Geen vuiltje aan de lucht?
De Dirt Rally 2.0 review van Carl bekijkt of Codemasters opnieuw een legendarische rallygame heeft gemaakt. Het antwoord is niet volledig positief.
De Dirt-reeks bevindt zich op een vreemde plek. Na enkele veelbelovende maanden in Early Access verblufte het afgewerkte Dirt Rally in 2016 met waanzinnig gedetailleerd rijgedrag dat de intensiteit en complexiteit van de rallysport volledig vatte. Twee jaar later volgde echter Dirt 4, dat theoretisch gesproken een terugkeer naar de hoofdreeks vormde maar bovenal inspiratie putte uit Rally. Het resultaat was niet helemaal geslaagd, zoals je in de Dirt 4 review kon lezen. Dirt Rally 2.0 bevindt zich daardoor in een vreemde positie: het is een terugkeer naar de hyperfocus van de eerste Rally, maar tegelijk een tegenreactie op de kritiek die Dirt 4 kreeg. Rally 2.0 valt dan ook onmogelijk te bespreken zonder beide voorgangers in beschouwing te nemen. Het eindresultaat slaagt er inderdaad in om de visie weer scherp te stellen, ook al valt het te betreuren dat Rally 2.0 niks doet met de lessen die het kon leren uit Dirt 4.
De eerste tekenen zijn nochtans enorm positief. Zodra je achter het stuur kruipt, is het duidelijk dat de ziel van de eerste Rally intact is. Je moet constant spelen met het gewicht van je wagen om heelhuids door bochten te geraken en slechts één vergissing betekent dat tien minuten hard werk verloren gaan. Dat is verre van een verwijt: Dirt Rally 2.0 is racen op het scherpst van de snee en een kampioenschap winnen voelt ook echt als een triomf. In mijn oorspronkelijke Dirt Rally review noemde ik de game de Dark Souls onder de racegames en dat geldt ook zeker voor deze sequel.
Toch zorgt die veeleisendheid ervoor dat een bekend probleem opnieuw opduikt: het feit dat nieuwkomers compleet worden afgeschrikt. Waar Dirt 4 via instructiefilmpjes en vervolgens korte lessen je duidelijk de kneepjes van het vak aanleerde, keert Dirt Rally 2.0 terug naar het complete gebrek aan uitleg dat ook de eerste Dirt Rally typeerde. Zelfs het geslaagde onderscheid tussen 'Simulation' en 'Gamer' van Dirt 4 wordt niet overgenomen, hoewel dat in de praktijk ideaal was om nieuwe spelers te verwelkomen. Rally 2.0 doet alsof deel 4 nooit heeft bestaan en doet bijgevolg ook niks met de positieve aspecten die het vierde deel introduceerde. Nieuwkomers bij virtuele rally zijn daar het grootste slachtoffer van.
Dirt Rally 2.0 negeert niet alleen de lessen van deel 4, maar het knipt zelfs content weg die nochtans een meerwaarde vormde. De genietbare Joyride-modus die via Time Attack- en Smash Attack-uitdagingen je rijkunsten op de proef stelde in een gigantische omgeving is weg. Nog erger is het verdwijnen van Your Track, dat via procedurele generatie eindeloos nieuwe tracks bedacht. Hoewel de feature zeker niet perfect was, zorgde hij ervoor dat je nooit zonder nieuwe parcoursen zat - wat uiteindelijk ook het hart van rally is. Your Track schittert daardoor in afwezigheid, zeker wanneer je het magere aanbod van zes locaties in acht neemt. Codemasters strooit bovendien zout op de wonde doordat er post-launch drie locaties (Monte Carlo, Duitsland en Zweden) worden toegevoegd via de betalende Season Pass, hoewel deze locaties al in de eerste Dirt Rally zaten. Er is dus een flink gebrek aan betekenisvolle content in Dirt Rally 2.0.
Dat wordt ook pijnlijk duidelijk wanneer je merkt dat de keuzes qua structuur Dirt Rally 2.0 evenmin goed doen. De Career is het grootste slachtoffer van het nieuwe design en vormt niks anders dan een opeenvolging van standaardraces, zonder enige fanfare. Je moet ronduit je heil zoeken in de 2018 FIA World Rallycross Championship om een volwaardige carrière aangeboden te krijgen, maar rallycross is nog steeds niet de kern van de Dirt Rally-reeks. Wel een goede beslissing van Codemasters is om de extreem verslavende Daily en Weekly Challenges deze keer hun verdiende plek in het centrale menu te gunnen. Bovendien vallen er meer rewards dan ooit mee te verdienen, waardoor je de magere Career automatisch aan de kant laat liggen. Opnieuw zijn de Challenges de ideale manier om je rallykunsten te bewijzen en ze zijn veruit het hoogtepunt van wat Dirt Rally 2.0 te bieden heeft.
Ze staan in schril contrast met de Historic Championships. Die modus lijkt eerst een volwaardige vervanger voor de traditionele Career, omdat elke categorie wordt voorafgegaan door een kort historisch filmpje en het geheel je stap voor stap door de verschillende periodes van rally loodst. De modus geeft je echter geen cash of andere beloningen, waardoor het simpelweg niet de moeite waard is om jezelf een uur lang tot het uiterste te drijven. Dirt Rally 2.0 blijft dus worstelen met het aanbod aan interessante modi naast de geslaagde Challenges.
Dirt Rally 2.0 is een duidelijk teken dat Codemasters opnieuw de focus en het succes van de eerste Dirt Rally opzoekt, maar het eindresultaat is bijzonder gemengd. De spanning en het spektakel van de rallysport blijven hier behouden, maar de studio vergeet te leren uit de geslaagde toegankelijkheid van Dirt 4. Nog erger is dat de Your Track-feature uit deel vier niet wordt geperfectioneerd en dat het magere aanbod van zes locaties enkel valt uit te breiden via een betalende Season Pass die content uit de eerste Dirt Rally recycleert. De vernieuwde structuur doet de game evenmin goed: de Career is kaalgeplukt en betekenisloos, terwijl de Historic Championships je tot het uiterste drijven zonder daar ooit een beloning aan vast te hangen. De grotere focus op Challenges is uiteindelijk het enige lichtpunt in wat voorts een heel mager pakket qua content is. Dirt Rally 2.0 maakt foute designkeuzes en doet daardoor geen stof opwaaien.
Carl reviewde Dirt Rally 2.0 op de PlayStation 4.