Disciples III: Resurrection

Disciples is nooit echt groot geweest, toch niet mainstream 'groot'. Het succes was lang niet van het niveau van Heroes of Might & Magic (HoMM) of Age of Wonders. Daar waren zeker enkele redenen voor te vinden. Disciples III nam een niche-aanpak met minder features dan bovengenoemde titels en straalde een heel andere atmosfeer uit. Dit spel was de duistere hardcore variant, terwijl HoMM de lichte mainstream weg uitsloeg.

Disciples III kwam vorig jaar uit, maar brak geen turn-based strategy potten. Integendeel, de game werd matig onthaald en de oude gameplay was toe aan vernieuwing. Zet deze uitbreiding dan alles recht? Nee, maar ze toont wel dat Disciples op haar eigen elan wil doorgaan...en in deze versie consistent bij haar eigen strategie blijft. Disciples III is in essentie een turn-based game waarin je een held bestuurt die zijn eigen klein legertje bij zich heeft. Je verkent de wereld, gaat gevechten aan met vijanden die je tegenkomt en verovert uiteindelijk de stad van de tegenstander. In dit opzicht is het volledig gelijk aan HoMM, AoW of Kings Bounty.

De eerste ervaring doet wel meteen koude rillingen over m'n rug lopen. Kenners van de serie zullen de verteller vast herkennen, persoonlijk vinden wij dat deze brave man echt geen talenten heeft om stemmen in te spreken. Nu goed, dit is persoonlijke smaak en doet in principe niks af aan de gameplay. De achtergrond van het verhaal wordt uitbundig voorgesteld, en er kruipt best veel tijd en aandacht in de details. Jammer dat het wel nergens echt tastbaar wordt gemaakt. Veel lore is uitgewerkt, maar wordt slechts heel vaag in de game zelf behandeld. Toch moet ons van het hart dat de gotische atmosfeer die de game overal opwerpt volledig tot haar recht komt in deze expansie die in het teken van de Undead staat.

1 of 11

Beschrijving

Attribution

Disciples III: Resurrection weet zeer goed hoe het duistere verhalen moet combineren met een spannende wereld en coole gevechten. Ja, je start met een held en je leger maar eerlijk gezegd ben je enorm zwak. Je leger bestaat ook niet uit een eindeloze stack aan units (geen 300 boogschutters die dezelfde ruimte innemen als één scherpschutter), want één unit is één unit. Dit heeft aangename gevolgen voor de combat waarin je duidelijke keuzes moet maken tussen die ene extra mêlee fighter, een magiër die iedereen tegelijk kan raken of een healer. Normaal neem je tussen de drie en acht eenheden mee (drie is voor een low-level held, des te hoger je level des te meer eenheden kan je meenemen). Drie eenheden is echt zwak en de schade die je oploopt tijdens je gevechten blijft ook achteraf actief. Dit zorgt ervoor dat je met low-level helden heel veel heen en weer loopt naar je steden waar je tegen betaling terug volledig iedereen kan genezen. Of je gebruikt eenheden zoals de weerwolf die immuun zijn voor fysieke wapens...een enorm sterke eenheid voor de Undead.

Disciples III is ook erg hard qua moeilijkheidsgraad, daarom dat we zo fel op die weerwolf unit zijn gesprongen en hem de basis van heel ons leger hebben gemaakt. Zoals gezegd blijft de schade die je opgelopen hebt tijdens combat ook achteraf doortellen. Dit heeft nefaste gevolgen als je maar nipt een gevecht kan winnen en keer op keer moet terugtrekken. Daarnaast zijn er ook spreuken die plotsklaps veel schade doen en units voor een gevecht kunnen doden. Healing items en ressurection potions zijn duur en dus geen fool-proof oplossing. Het verschil tussen het makkelijke en reguliere moeilijkheidsniveau is echter wel voldoende. Als speler zal je op easy nooit echt vastzitten, terwijl je op normal flink aan de spreekwoordelijke tand wordt gevoeld. Spelers die dus afknappen op het gemak waardoor je doorheen de laatste Might & Magic kon wandelen, kunnen hier wel hun gading terugvinden.

De campagne is van een goed niveau hoewel er nog enkele bugs zijn die de voortgang belemmeren. We kwamen ze allemaal tegen en ze vereisten steeds dat we het level opnieuw moeten opstarten, zwak dat dit door de testing fase is geraakt. De missies zijn oplopend qua moeilijkheid en je zal toch twintig uur aan dit spel zitten waarna je het nogmaals kan proberen op een hoger niveau...dat zit dus zeker goed.

De gevechten zijn leuk, spannend (permanente schade!), maar net niet afwisselend genoeg. Hoeveel keer dat we tegen twee zombies hebben gestaan of de thug + wolf combinatie...telkens verloopt het gevecht op dezelfde manier. De gevechten tegen vijandige helden zijn uiteraard wel bijzonder spannend, hier merk je de invloed van goede beslissingen en terreinvoordelen. Na elk gevecht krijgen je eenheden trouwens ook ervaring bij waardoor ze kunnen upgraden naar verbeterde versies van zichzelf. Dit is een oud gegeven uit Disciples III maar voegt diepgang toe, vreemd dat concurrenten dit nog niet hebben overgenomen.