Dishonored: The knife of Dunwall review

Je zit gehurkt achter een stenen muurtje. Ver onder je hoor je twee stadswachters plannen maken voor de komende avond. Ergens in de met pest overladen straten van Dunwall hoor je een arme ziel z'n longen uithoesten. Je schenkt er geen aandacht aan. Het enige wat telt is een man in een wit pak die op een balkonnetje aan de andere kant van het plein rustig en nietsvermoedend een sigaretje rookt. Je knijpt een oog toe, houdt je adem in en richt je wristbow op het hoofd van je doelwit. 'Sleep tight, sunshine.' Bloed spettert alle kanten op, niemand weet wat er net gebeurde. Welkom terug in de wereld van Dishonored.

Zij die ooit al het laatste spel van Arkane Studios speelden zullen niet opkijken van zulke scènes. Dishonored is met The Knife of Dunwall aan z'n tweede DLC toe. De eerste downloadbare uitbereiding van het spel dat een eigen verhaallijn bevat. In deze The Knife of Dunwall geen Corvo, geen speciale maskers die je up kan graden en geen Emily die je met haar gezelschap kan verblijden. Wel kruip je in de huid van Daud, de meester assassin die ook een rol speelde in het hoofdverhaal van Dishonored.

Moest je niet helemaal mee zijn met het hoofdverhaal, Daud is de huurmoordenaar die keizerin Jessamine Kaldwin, die Corvo moest beschermen, aan het begin van het spel met een mes doorboort. In dit zijverhaal kom je te weten dat de man moeite heeft met het verwerken van z'n daad.

Een ander personage dat in deze DLC z'n opwachting maakt is, hoe kan het ook anders, The Outsider. Deze mythische figuur is de persoon die Corvo van magische krachten voorzag en, zo blijkt nu, ook een band heeft met Daud. Na de moord op keizerin Jessamine Kaldwin verschijnt The Outsider voor Daud en zegt hij dat het einde van de moordenaar nabij is. Voor z'n dood wil hij Daud nog een ding meegeven. Een naam. Delilah.

En zo begint Daud dus aan z'n zoektocht naar een meisje genaamd Delilah. Een zoektocht die hij niet alleen moet ondergaan want hij wordt bijgestaan door z'n hele clan huurmoordenaars. Vooral z'n eigenhandig getrainde Billie Lurk vindt veel nuttige informatie.

Dat Daud ook een link heeft met The Outsider wil natuurlijk zeggen dat ook hij enkele magische krachten ter beschikking heeft. Blink, ofwel een manier om te teleporteren naar dichtbij gelegen plekjes, is weer van de partij met een kleine tweak. Zo zal de tijd vertragen wanneer je bepaalt naar waar je wil blinken. Er zijn ook enkele spreuken gesneuveld. Zo zal je geen ratten of andere mensen kunnen overnemen. Wel zijn er enkele nieuwe mogelijkheden die je in de originele game niet had.

De handigste mogelijkheid is het inzetten van een huurmoordenaar in gevechten. Met een druk op de knop kan je een hulpje oproepen die enkele wachters afleidt of zelfs helemaal uitschakelt voor jou. Om abilities als deze te kunnen vrijspelen en verbeteren zal je weer op zoek moeten gaan naar runes en bonecharms die op enkele lastig bereikbare plaatsen op de map geplaatst zijn.

Deze The Knife of Dunwall bevat (slechts?) drie missies, maar die missies zijn wel voelbaar uitdagender dan die in het originele spel. Net als in Dishonored krijg je de mogelijkheid om het spel uit te spelen zoals jij dat wil. Je kan als een ware Rambo door het spel heen walsen, al is dat niet echt aangeraden want gevechten zijn intenser dan ooit. In de eerste missie moet je een walvissenslagerij binnendringen en er zijn enkele slagers die daar ronddwalen die daar niet echt mee gediend zijn. Wanneer een van deze spierbonken je ontdekt begin je maar beter te hopen dat hij niet goed weet hoe hij met die oversized cirkelzaag moet werken. Jammer genoeg is kom je dan meestal van een kale kermis terug.

Maar voor zij die het spel ongezien willen doorkruisen is er al even slecht nieuws. De maps zijn zodanig goed ontworpen (soms zelfs nog beter dan in Dishonored zelf) dat je er een vette kluif aan hebt en veel pogingen zal mogen ondernemen om werkelijk als een geest door het spel heen te schuifelen.

Gelukkig heb je naast een hele reeks abilities ook een arsenaal aan items die je in kan zetten om jezelf uit hachelijke situaties te redden. Persoonlijke favoriet is de nieuwe arc mine. Een mijn die alle tegenstanders die te dicht in de buurt komen tot stof doet herleiden. De crossbow maakt ook weer z'n opwachting, al is die nu wel tot wristbow herleid.

Arkane heeft duidelijk z'n best gedaan om de gameplay zo fris mogelijk te houden voor deze DLC en slaagt daar zonder twijfel in. De verhaallijn is misschien niet even boeiend als het hoofdverhaal, maar details zoals de stem van Daud die het hoofdpersonage meer tot leven brengen maken de ervaring goed. Waar Corvo een immer stille protagonist was waar je als speler geen grote band mee schiep, is Daud een spraakzame huurmoordenaar die wanneer het telt in dialoog gaat met personages als Billie Lurk. Ook cutscenes die wat meer achtergrond moeten bieden worden ingesproken door het personage. Het is een goede insteek die ongetwijfeld meer mag terugkomen in een Dishonored spel.