Divinity: Dragon Commander Review
De politiek bedrijven op een draak met jetpacks, wat kan er mis gaan?
Games zijn over het algemeen niet de uitgekozen plaats om politieke vraagstukken te beslechten. We slachten trollen in zompige grotten en binden de strijd aan met mechanische reuzen in verpulverde ruïnes, maar weinig ontwikkelaars wagen hun vingers te branden aan de schermutselingen in de politieke arena. Divinity: Dragon Commander neemt een gedurfde stap en confronteert je met kwesties als euthanasie, het homohuwelijk en publieke gezondheidszorg. Tussen alle verhitte debatten door raas je als een malle met een met jetpacks-bewapende draak over het strijdveld.
Wacht, gaat dat dan samen?
Het Belgische Larian Studios snapt wel hoe je een meeslepend verhaal vertelt. In de Divinity rollenspellensaga knokken goden en draken er lustig op los en is de speler vrij het verhaal alle kanten op te laten gaan. Dezelfde vrijheid is aanwezig in het verhaal van Divinity: Dragon Commander, maar daar houdt de vergelijking dan ook direct op. Queestes en verkenningstochten hebben plaatsgemaakt voor een beurtelings strategiespel met elementen uit sim- actie- en real-time strategygames.
Deze bonte mengelmoes van invloeden wordt gebracht middels een typisch fantasy scenario: de koning van Rivellon is in ware Game of Thrones-stijl omgelegd door machtsbeluste prinsen en prinsessen. Jij bent de Dragon Commander: het schaamtevolle resultaat van een avondje rollebollen tussen de koning en zijn drakenminnares. Als enige afstammeling van de koning die het hoofd koel weet te houden is het nu aan jou om Rivellon van de ondergang te behoeden en de provincies te verenigen.
Gelukkig sta je er niet alleen voor. Een kleurrijke selectie aan moeilijk te behagen generaals en de ambassadeurs van de vijf rassen van Rivellon (hagedismensen, elven, dwergen, gnooms en ondoden) staan je bij met raad en daad. De adviseurs schuwen het niet om hun uitgesproken mening in humoristische dialogen kenbaar te maken en hebben allemaal zo hun ideeën over hoe jij te werk moet gaan.
Deze politieke discussies en het gekibbel tussen je raadsleden vormen de rode draad in Dragon Commander. Ondertussen verover je provincies, bouw je legers op en probeer je je tegenstanders het vuur aan de schenen te leggen in real-time strategy gevechten. Deze onderdelen steken echter flauwtjes af tegen het politieke gesteek en gedraai binnen je clubje adviseurs. Hoe houd je iedereen tevreden?
Het is dus knopen doorhakken geblazen in Dragon Commander. Zo zijn er veel moderne politieke trends terug te zien in de game. Is jouw natie gebaat bij een flexibel softdrugsbeleid? Is dat gelijke stemrecht voor vrouwen wel zo gewenst? Elke beslissing is van belang en heeft gevolgen op de rest van de game. Voer bijvoorbeeld de dienstplicht in en het aantal beschikbare gevechtseenheden neemt toe maar de vredelievende elfenambassadeur neemt je dit niet in dank af. Stem in met een voorstel van het progressieve hagedisvolk en de starre ondoden protesteren hevig, waardoor je technologische progressie wordt verstoord.
Helaas verliest het politieke spel zijn gewicht in de uiteindelijke strijd om de provincies van Rivellon. De scherpe discussies en verrassende plotwendingen aan boord van het vliegende slagschip de Raven maken dan plaats voor flauwe en voorspelbare gevechten op fletse en ronduit saaie kaarten. Dragon Commander wordt geplaagd door minuscule eenheden en terrein wat nauwelijks van invloed is, behalve dat het handig is als grondstof. Een flink aantal verschillende eenheden en een verzamelbaar kaartensysteem brengen daar geen verandering in. Dragon Commander ontstijgt hier maar zelden het niveau van een uit de budgetbak gegrabbelde flopper.
Dat je de droge schermutselingen niet het liefst direct overslaat is vooral te danken aan de Dragon Commander zelf. Al in Divinity II: Ego Draconis experimenteerde Larian Studios met het rondvliegen als draak. Ego Draconis bleek een teleurstellende game en ook de drakenactie was frustrerend en onoverzichtelijk maar Larian Studios heeft het concept niet losgelaten. En met succes: in Dragon Commander gaat het ze veel beter af.
Met een druk op de knop transformeer je tot kontschoppende, met jetpacks bewapende vechtmachine die hoog boven het slagveld de legers aanvoert. Je regent vuur en bliksem over je vijanden terwijl je rap en moeiteloos van flank naar flank raast. Door een scherpe en flexibele besturing en een overtuigend gevoel van gewicht speelt dit heerlijk weg en heb je ook echt het gevoel deel te zijn van een groots gevecht. Daarbij kun je je draak upgraden met onderzoekspunten en dat is ook nodig, want het vurige beestje is van zichzelf nogal fragiel.
Hoe bevredigend het echter ook is om je vijand in grote getale te doen ontvlammen, weet zelfs de Dragon Commander de real-time strategy gevechten niet te behoeden van de druilerige frustratie. Het ontbreken van tactische samenhang, de voorspelbare ontwikkeling van de gevechten en een sterk gedateerde presentatie doen de game te vaak de das om. De episch bedoelde schermutselingen voelen al snel aan als een verplichting tussen alle intrigerende ontwikkelingen aan boord van de Raven. Een gemiste kans, gezien de nadruk van alle politieke campagnes en verhaalontwikkelingen zo sterk gericht zijn op het uitvechten van de burgeroorlog.
Divinity: Dragon Commander heeft veel in huis, maar heeft moeite een sterke balans te vinden tussen alle spelelementen. De combinatie van stijlen en genres blinkt uit in het politieke gekonkel en een vrije vertelstijl. Elke beslissing heeft gevolgen en is van invloed op de oorlog. Het is onmogelijk om al je adviseurs en generaals te vriend te houden en het zoeken naar een gebalanceerde strategie is een uitdaging. Echter, na elk bevredigend overleg en iedere verrassende wending in het verhaal keer je terug naar het ontnuchterende strijdveld. Het ontbreken van heftige, betekenisvolle gevechten is een groot gemis. Een setje jetpacks op een draak redden Divinity: Dragon Commander dan ook niet van de middelmatigheid.
Divinity: Dragon Commander is sinds kort verkrijgbaar voor pc, zowel als fysieke versie als op de downloadwinkels Steam en Good Old Games.