Doom is gedoemd te slagen
Hands-on met de multiplayer bèta.
De multiplayer shooters van dit moment lijken in de verste verte niet op die van twintig jaar geleden. Door de jaren heen is er namelijk ontzettend veel aan toegevoegd. Zo heb je nu te maken met progressiesystemen, wapens die je moet vrijspelen, regenererende gezondheid, killcams en ga zo maar door. Ontwikkelaar id Software trekt zich daar echter niets van aan en keert terug naar de basis. Naar een tijd waarin alles simpeler was. Oftewel, zonder poespas en met een hoog tempo eindeloos op elkaar knallen terwijl de omgeving in een bloedbad verandert.
Het eerste wat aan de reboot opvalt, is de muziek. Het klinkt en voelt meteen als Doom. Onheilspellend, duister en vol met heavy metal-invloeden. Als je goed oplet, hoor je zelfs stukjes muziek terug uit de originele Doom. Ook de geluidseffecten zijn van hoog niveau. Wapens, explosies en de Revenant (de enige speelbare demoon in de bèta) klinken allemaal overtuigend. Alleen de omroeper mist de authentieke, demonische passie in zijn stem en klinkt daardoor alsof hij een boodschappenlijstje voorleest, maar toch komt de rauwe sound uit de oude tijden duidelijk naar voren.
De omgevingen zelf ademen ook de typische Doom-sfeer uit. Zo speelt de map Heatwave zich af in een militaire installatie met demonische invloeden. De map Infernal bevindt zich letterlijk in de hel. Lava, rotsen, kettingen en duivelse symbolen sieren de omgeving. De graphics zijn goed ondanks de laag ingestelde grafische opties van de bèta. Dankzij de toevoeging van een double jump en de mogelijkheid jezelf aan randen op te trekken, ben je een stuk mobieler. Beide maps zijn daarom redelijk verticaal opgebouwd, wat je bewegingsvrijheid en strategische opties ten goede komt. Combineer dat met de terugkeer van teleports en jump pads, en je hebt een game die een stuk sneller speelt dan de gemiddelde shooter.
Daarnaast liggen de maps bezaaid met munitie, gezondheid, pantsers en power-ups. Reguliere wapens ontbreken omdat Doom loadouts gebruikt. Je kiest uit drie bestaande loadouts of stelt er zelf een samen. Daardoor heb je altijd maar twee wapens ter beschikking. Het is aparte keuze om een systeem als dit in een game te verwerken die juist naar zijn roots wil terugkeren. In arenashooters draait het traditioneel gezien namelijk om mapcontrole zodat je de beste wapens en pantsers kunt oppakken. Wel is er de mogelijkheid om tussendoor van loadout te wisselen, maar het ziet ernaar uit dat dit afwijkende systeem in de definitieve versie van Doom gehandhaafd blijft.
Het ontbreken van mapcontrole wordt gedeeltelijk opgevangen door de toevoeging van Power Weapons en Demon Runes. Power Weapons zoals de klassieke BFG-9000 en de kettingzaag verschijnen willekeurig tijdens een online gevecht en hebben beperkte ammunitie. Zodra de kogels op zijn, verdwijnt het wapen. Mocht je sterven zonder alle munitie te verbruiken, dan kan een tegenstander het wapen oppakken en met de resterende kogels verder gaan. Door een Demon Rune op te pakken, verander je tijdelijk in een van de iconische Doom-monsters. Dat maakt je niet alleen veel sterker, maar geeft je ook nieuwe aanvalsmogelijkheden. Het nadeel is alleen dat de Demon Rune in Team Deathmatch altijd op dezelfde plek verschijnt. Spelers blijven daardoor op die locatie hangen en verpesten zo het speelplezier.
Hoe meer je speelt, hoe hoger je in rang stijgt. Iedere rang levert nieuwe Hack Modules en cosmetische items op. Hack Modules zijn eenmalig te gebruiken en bieden extra informatie over de omgeving. Zo tonen ze bijvoorbeeld van hoelang het duurt voordat items weer verschijnen. Door de hectiek vergeet je ze echter regelmatig te gebruiken waardoor ze niet helemaal uit de verf komen. Verder is het mogelijk om je personage met cosmetische items uniek te maken. Dat simpele systeem van verschillende stukken uitrusting, kleuren en patronen is effectief, omdat niemand hetzelfde eruit ziet. De game bevat ook taunts zoals de Carlton-dance uit de Fresh Prince of Bel Air, die je tijdens een gevecht kunt gebruiken. Maar daar gaat het allemaal veel te snel voor. Als je het toch probeert, ga je vrijwel altijd dood.
Verder draait de bèta soepel en is er geen sprake van technische mankementen. De laadtijd tussen rondes is wel wat aan de lange kant. Alt-Tab biedt daarbij uitkomst zodat je in de tussentijd wat anders kunt doen. Qua gameplay zijn er wel wat oneffenheden. Doom legt veel nadruk op snelheid, maar voor je gevoel kan het toch allemaal net even wat sneller. Daarnaast is het vaak niet duidelijk dat je van achteren wordt aangevallen en missen sommige wapens zoals de Rocket Launcher de nodige impact.
Al met al weet de multiplayer van Doom te overtuigen. Er is genoeg variatie en een goede balans tussen oud en nieuw. Het geheel speelt vlot en de besturing staat op punt. Geen van de verbeterpunten doet echt afbreuk aan de ervaring, maar er is voor id Software nog wel werk aan de winkel voor de release volgende maand. In combinatie met SnapMap heeft de multiplayer een echte kans op een lange levensduur. Of de koning van de shooters terug is, hangt af van het totaalpakket. Maar de multiplayer staat in de bèta in ieder geval als een huis.
Doom is vanaf 13 mei verkrijgbaar voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One. Lees hier alles wat je moet weten over Doom.