Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past review - Epische JRPG in de slowcooker
Epische JRPG in de slowcooker.
De Dragon Quest-serie is in Europa haast een verloren onderdeel van het verleden van ontwikkelaar Square Enix. Toch heeft de game een gigantische hoeveelheid volgelingen in Japan en zelfs in de Verenigde Staten een kleine, loyale groep fans. Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past kwam aanvankelijk in 2001 uit voor de originele PlayStation. Bedenker Yuji Horii legt met die game een bijzonder concept op tafel: een JRPG waarvan het verhaal zich in één dorp en één kasteel afspeelt. Vijftien jaar later mogen de Europeanen hun tanden zetten in een remake van de game, en met Horii's unieke visie kennismaken.
Het begin van Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past zoekt gelijk de extremen van het concept op. De game start op een eiland in het midden van een lege oceaan, en de inwoners zijn er heilig van overtuigd dat hun eiland het enige is wat in de wereld bestaat. Eens het tegendeel bewezen is, is de game al ruim twee uur verder. Tot overmaat van ramp is het eiland volledig vrij van monsters, waardoor je als speler ongeduldig moet wachten tot de game het raadsel heeft opgelost waar jij het antwoord al lang op weet. Uiteindelijk blijkt dat er platen bestaan, waarop telkens een eiland afgebeeld staat. Die zijn om onverklaarbare reden gebroken en over de eilanden verspreid. Aan jou de taak om die fragmenten van een vergeten verleden te verzamelen en de eilanden te herstellen.
Nadat de eerste plaat hersteld is, komt de game gestaag op gang. Je personages worden naar het verleden gestuurd en op het afgebeelde eiland achtergelaten. Ook dat eiland bevat één stad en één kasteel, en heeft zijn eigen verhaal. Zo help je een groep pelgrims hun tocht voltooien, red je een stad van een leger op hol geslagen robots en ontdek je een mysterieuze grijze regen die iedereen in steen verandert. De verhalen zijn gevarieerd en sterk geschreven, waardoor je interesse niet afzwakt.
Nadat je het verhaal op een eiland hebt voltooid, verschijnt het eiland terug in het heden. Als je daar een kijkje neemt, zie je hoe het tientallen jaren na je eerste bezoek de tand des tijds heeft doorstaan. Zo krijg je van elk verhaal ook meteen het 'ze leefden nog lang en gelukkig' te zien. Tenzij het verhaal slecht afloopt. Het getuigt van ijzersterk schrijfwerk dat je ongeacht je relatief korte bezoek met de bewoners te doen hebt.
Toch ontbreekt er iets in het verhaal: de rode draad die het overkoepelende mysterie aan elkaar knoopt. Waarom is de wereld in stukken en wie is daar verantwoordelijk voor? De helden staan er nauwelijks bij stil en ook de andere eilanden hebben niet in de gaten dat er een kloof in het ruimte-tijdcontinuüm zit. Pas uren later beginnen kleine hints te vallen, die grotendeels worden genegeerd tot het kwaad je team recht in de ogen kijkt.
Daar is aan te merken dat Dragon Quest 7 uit een tijd komt waarin RPG's van meer dan honderd uur de normaalste zaak ter wereld waren. Het verhaal is dunnetjes over de lengte van de gehele game verspreid, waardoor de vaart er geregeld uit gaat. Horii's visie komt echter goed tot zijn recht op de Nintendo 3DS. Dat komt omdat de kortere verhalen je ook in korte spelsessies een hoop voldoening geven. Bovendien heeft deze remake de optie om het verhaal nog eens na te lezen. Dat helpt enorm als je de game even hebt weggelegd. Tot slot zijn je teamgenoten aanspreekbaar en voorzien ze je altijd van informatie waarmee je je weg kunt hervatten. Dat maakt het epos goed verteerbaar.
Toch valt het op dat één element van de game niet netjes is opgepoetst: het gevechtssysteem. De menu's zijn bot gezegd een verouderd rommeltje. Achter de menu's voor Spells en Abilities ligt een submenu voor Offensive, Defensive en Other. Pas daarachter zijn de daadwerkelijke spreuken en vaardigheden te vinden. De game communiceert ook niet waar je iets kunt vinden, waardoor je na elke level up weer door de menu's moet speuren. Je verspilt tijd met het zoeken naar gewenste spreuken, waardoor het vaak eenvoudiger lijkt om simpelweg met je wapen aan te vallen tot een van de partijen het loodje legt.
Het Vocation System zorgt voor extra afwisseling in de gevechten, door je de mogelijkheid te geven om van klasse te veranderen. Dat komt echter pas aan bod nadat je zo'n 25 uur aan speeltijd onder je gordel hebt zitten. Als je het systeem eindelijk ontgrendeld hebt, kun je aanvankelijk tien van de dertig jobs kiezen. Door je Mastery in een bepaalde job te verhogen, ontgrendel je geavanceerdere klassen. Het systeem laat je experimenteren zonder dat je teveel tijd kwijt bent aan het herorganiseren van de uitrusting van je team. Afgezien van wat een personage wel of niet kan gebruiken, zijn er geen extra beperkingen. Dat maakt het Vocation System flexibel en prettig in het gebruik, al had het eerder geïntroduceerd mogen worden.
Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past is een klassieke JRPG pur sang en grijpt terug naar een tijd waarin het verhaal de leiding heeft. De game komt traag op gang, maar weet gaandeweg je hart te veroveren met bijzondere, sterk geschreven verhaaltjes en kleurrijke personages. Ook al is niet alles gemoderniseerd, toch maakt de opzet van Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past de game uiterst geschikt voor de Nintendo 3DS.
Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past is nu verkrijgbaar voor de Nintendo 3DS.