Dragon Quest 8: Journey of the Cursed King review
Ouderwetse questie.
Je zou het bijna poëtisch kunnen noemen. Nu met de komst van de Switch het einde van de Nintendo 3DS in zicht lijkt, gebruikt Nintendo het platform net om oude games nieuw leven in te blazen. Zo kwam onlangs de PlayStation-klassieker Dragon Quest 7: Fragments of the Forgotten Past op de handheld uit. Ontwikkelaar Square Enix trekt die lijn door, want Dragon Quest 8: Journey of the Cursed King is nu aan de beurt.
Dragon Quest 8 lanceerde in 2004 op de PlayStation 2 en sloeg in als een bom. Als de superlatieven druppels waren, dan kon je er een oceaan twee keer mee vullen. Maar tussen de oorspronkelijke lancering van de game en de versie op de Nintendo 3DS zit er echter twaalf jaar. In de tijdrekening van games is zo'n dozijn jaren een sprong van de middeleeuwen naar het heden. En de tand des tijds heeft de afgelopen jaren stevig aan Dragon Quest 8 geknaagd.
De game is namelijk een 'oldskool' JRPG. Dat betekent een laag tempo, een uitgestrekte, maar ook lege wereld, en veel repetitieve gevechten. Square Enix erkent dat de game op oude fundamenten gebouwd is, en heeft enkele veranderingen doorgevoerd om hem naar hedendaagse standaarden aan te passen. Zo is de wereld drukker bevolkt. De Nintendo 3DS-versie van Dragon Quest 8 heeft in tegenstelling tot het origineel geen random encounters meer, maar laat de monsters rondlopen. Het is een ware verademing dat je gevechten uit de weg kunt gaan als je er geen tijd of zin in hebt.
Want dat laatste voel je meer dan je lief is. Het gros van de gevechten in Dragon Quest 8 win je namelijk door vijanden met je gewone wapens aan te vallen. Je hebt dan wel magische spreuken en andere trucjes ter beschikking, maar die richten te weinig schade aan of zijn te situationeel om echt nuttig te zijn. Zo vervallen standaard gevechten al snel in dezelfde routine van aanvallen en achteraf genezen. Na verloop van tijd heb je het wel gezien, en klik je de 'fast'-optie aan die gevechten een tikkeltje sneller doet verlopen.
Allesbehalve snel is echter het navigeren door menu's. Dragon Quest 8 worstelt namelijk met zijn menusysteem. Zo heb je een nutteloze Talk-optie en is het Items-menu een onoverzichtelijke zooi. Als je de uitrusting van je personages wilt veranderen, sluit het Equipment-scherm automatisch als je een accessoire aan- of uittrekt. Alsof de game je berispt omdat je de stoere bandiet Yangus een paar oorbellen doet insteken. De zure kers op de taart is de nietszeggende 'Misc.'-optie, die op haar beurt een menu met tig opties opent. Bovendien zijn de menu's lelijk en moeilijk leesbaar: saai wit op zwart, met een te klein lettertype.
Los van de menu's is Dragon Quest 8 visueel erg sterk. Er zijn weliswaar een paar grafische opofferingen doorgevoerd tegenover de PlayStation 2-versie, zoals een minder gedetailleerde wereld en het verminderen van de cel shading. Toch is het een van de mooiere games die de Nintendo 3DS te bieden heeft, zonder daarbij aan frame rate in te boeten. De 3D-functie ontbreekt echter bijna volledig: alleen in het Equipment-scherm zie je je personages in 3D. Ook de audio zit goed: de voice acting in de tussenfilmpjes is behouden en prikkelt met de heerlijke, Britse accenten. De orchestrale muziek van de PlayStation 2-versie is vervangen door varianten in MIDI-formaat - niet dezelfde streling voor het oor als het origineel.
Een kanttekening bij de mooie graphics is wel dat die alleen voor dorpen, dungeons en gevechten gelden. De 'overworld' van Dragon Quest 8 ziet er namelijk allesbehalve indrukwekkend uit, met groen en bruin als hoofdkleuren. Daar komt nog eens bij dat de wereld vrij groot is, en het lang duurt om tussen locaties te reizen. Zo raak je er snel op uitgekeken. Het is dan ook een godsgeschenk dat je vroeg toegang tot teleportatie krijgt. Later kun je je ook op andere manieren verplaatsen, zoals op een sabeltandtijger, maar je zult al ettelijke paren schoenen hebben versleten voordat je dat punt bereikt.
De Nintendo 3DS-versie van Dragon Quest 8 heeft ook een paar nieuwe features. Zo toont het onderste scherm voortdurend een kaart van je locatie, en kun je met een handige hotkey snel teleporteren of het crafting-scherm openen. Het zijn kleine maar fijne toevoegingen omdat je dan niet in het menu moet rond ploeteren. Daarnaast heeft Square Enix grotere zaken toegevoegd, zoals een sidequest waarin je foto's van monsters of belangrijke plaatsen moet nemen. Ook kun je twee extra personages vrijspelen, zodat je het originele viertal kunt afwisselen.
Dragon Quest 8: Journey of the Cursed King staat met anderhalf been in het verleden, met alle plus- en minpunten van dien. Je krijgt nog steeds een solide JRPG, maar de tand des tijds heeft duidelijk zijn sporen nagelaten. Het tempo ligt erg laag, de gevechten zijn aan de saaie kant en het menusysteem is vreselijk. Square Enix' innovaties zoals hotkeys, snellere gevechten en het wegnemen van de random encounters zijn nobel, maar verhullen niet dat je een ouderwetse game aan het spelen bent.
Dragon Quest 8: Journey of the Cursed King is nu verkrijgbaar voor de Nintendo 3DS.