Dragon's Dogma: Dark Arisen review

Opmerking: Dragon's Dogma: Dark Arisen bevat alle inhoud van het origineel Dragon's Dogma (mei 2012) en het nieuwe gebied Bitterblack Isle, een uitdagende uitbreiding van post-game content. Deze recensie omvat daarom het totaalpakket van Dragon's Dogma: Dark Arisen - zowel de originele game als de uitbreiding.

Vorig jaar kwam Capcom met een nieuwe titel: Dragon's Dogma. Het spel lijkt op papier gewaagd omdat het indruist tegen de huidige trends - het spel biedt een stevige uitdaging en bevat geen multiplayer. De action role-playing game (RPG) sprak de consument toch aan want het bleek de snelst verkopende nieuwe franchise van deze console generatie. Logischerwijs wil de studio en uitgever dit succes voortzetten.

Dragon's Dogma: Dark Arisen breidt de grote RPG nóg verder uit. Als de main game te pittig voor je bleek, waag je dan niet aan het nieuwe Bitterblack Isle. Als je echter smacht naar meer Dragon's Dogma - of als je het spel nog niet hebt gespeeld maar uitdagende open wereld action RPGs je aanspreken - dan moet je deze heruitgave zeker een kans geven. Het spel biedt alles wat je wil in een rollenspel: karakterontwikkeling en partysamenstelling die volledig in jouw handen liggen, een grote hoeveelheid bewapening, uitdagende vijanden, responsieve real-time combat, tientallen uren spelplezier en een New Game Plus mode om alles nog een keer te beleven.

Het verhaal begint in een klein vissersdorpje. Iedereen leidt een simpel leven. Plots verschijnt een draak op het strand bij het dorp. Soldaten vluchten maar jij pakt een gevallen zwaard en daagt het enorme beest uit. Het is een van de vele gevechten die je verliest, maar de enige waar het de bedoeling is. De draak steelt je hart en zegt dat, als je het terug wilt, je hem moet opzoeken. Het is de enige manier meester te zijn over je eigen leven. Tot die tijd is jouw lot verbonden aan het zijne.

Wat betreft kwaliteit ontstaat een dissociatie tussen het verhaal zelf en de verteltechniek. Gedurende het spel ontmoet je pawns, NPCs die de Arisen (letterlijk: de Opgerezene) volgen en helpen. Zij vormen een onderdeel van het ritueel tussen de Arisen en de draak. Gaandeweg kom je ook - gek genoeg, in eerst instantie - andere Arisen tegen. Hoe zij hun leven hebben heroverd, mag je zelf achterhalen. Het verhaal is aan de ene kant uniek en heeft zeker de potentie interessante vragen te stellen. Aan de andere kant wordt het onduidelijk verteld wat ertoe leidt dat het plot aan kracht verliest. Op verschillende momenten maakt het spel niet duidelijk wat gaande is en sommige scènes lijken daardoor verwarrend. Het vormt een betreurenswaardige smet op de anderzijds intrigerende centrale thema's. Gelukkig biedt het spel genoeg positieve aspecten om deze misstap te vergeven.

De gameplay blijft fris en tactisch waardoor je nooit het gevoel hebt dezelfde handelingen te herhalen.

Je teamgenoten verdienen verdieping. Pawns, ookwel Myrmidons genaamd, staan de Arisen bij de draak te confronteren. Je creëert in de eerste uren van het spel je main pawn. Deze Myrmidon maakt altijd deel uit van je team. Naast je main pawn kies je twee andere pawns om een kwartet te vormen. Deze lopen rond in Gransys, de wereld van Dragon's Dogma: Dark Arisen. Spreek ze aan om ze toe te voegen aan je team. Je kan ook, via speciale stenen, naar de Rift reizen, de thuiswereld van de pawns. Hier kan je zoeken naar de main pawns van je vrienden uit je PlayStation Network of Xbox Live vriendenlijst.

Het samenstellen van de groep is belangrijk. Pawns hebben namelijk verschillende klassen: fighter, strider en mage (met hogere klassen warrior, ranger en sorcerer, respectievelijk). Alle zes beroepen hebben hun voor- en nadelen. Het spel krijgt een welkome tactische insteek door de keuze van groepssamenstelling. Lukt het niet een vijand te verslaan met de huidige groep? Kies andere pawns (of kom terug met een hoger level).

Bovendien heeft de Arisen toegang tot drie hybride klassen: assassin (combinatie van warrior en ranger), magick archer (ranger en socerer) en mystic knight (sorcerer en warrior). Aan het begin van het spel kies je voor jezelf en je main pawn een beroep maar deze kan je in Gran Soren, de hoofdstad van Gransys, altijd wisselen. Verkregen vaardigheden (e.g., meer stamina) blijven beschikbaar als je wisselt van klasse. Hierdoor blijft het spel interessant om te spelen. Ten eerste omdat je tactisch te werk kan gaan en allerlei vaardigheden uit verschillende beroepen kan gebruiken om je ultieme strijder te creëren. Dit aspect zal vooral de speler aanspreken die ervan geniet extreem krachtige builds te maken. Zulke builds blijken tijdens de post-game en op Bitterblack Isle onmisbaar. Ten tweede heb je, tijdens de vele uren dat je met het spel bezig bent, altijd de keuze te experimenteren met verschillende speelstijlen. Genoeg gezwaaid met grote zwaarden? Probeer de langeafstandsaanvallen van de magick archer. De gameplay blijft door beide facetten fris en tactisch waardoor je nooit het gevoel hebt dezelfde handelingen te herhalen.

Dit doet Dragon's Dogma: Dark Arisen zo ontzettend goed: een uitdaging aanbieden die je het gevoel geeft dat je moest knokken voor een overwinning.

Gedurende je tocht begeef je je door de immense wereld van Gransys. De grote gebieden dragen bij aan de schaal van je avontuur - de game biedt vele schatkisten, grotten, optionele queestes en vijanden die vertalen naar uren speeltijd. Zo heb je verschillende mythische monsters te verslaan. Zij volgden de draak naar Gransys en verschijnen op willekeurige momenten. Het verslaan van deze monsters (e.g., chimaera's, wyverns, slangdraken) blijkt, zeker in het begin, een moeilijke opgave. Sorcerers vuren magie af op het hart van de wyvern en je strider en warrior houden vast aan en klimmen op het beest terwijl hij weg probeert te vliegen. Met man en macht vechten jij en je pawns om het imposante mythische dier neer te krijgen. Wanneer het je echter voor de eerste keer lukt hem te doden, voel je een enorm gevoel van prestatie. Dit doet Dragon's Dogma: Dark Arisen zo ontzettend goed: een uitdaging aanbieden die je het gevoel geeft dat je moest knokken voor een overwinning. Gamers die genieten van zulke spellen (e.g., Dark Souls) moeten deze game zeker een blik waardig gunnen.

De grootte van de wereld blijkt zowel een zegen als een vloek. Vooral in het begin overbrug je alle afstanden door Gransys te voet. Het kan vervelen elke keer langs hetzelfde gebied te moeten lopen, zeker als je meerdere malen naar dezelfde locatie moet. De bekende route met de bekende (terugkerende) vijanden heb je dan snel gezien. De wandelingen die je groep aflegt voelen hierdoor helaas na enige tijd als tijdverspilling. Dat gevoel wordt versterkt doordat je dezelfde groepen vijanden na elkaar tegenkomt. Soms lijkt het of je geen twintig meter kan afleggen zonder wéér een groep wolven tegen te komen. Maak zo snel mogelijk gebruik van Portcrystals en Ferrystones. Portcrystals plaats je op een locatie en met een Ferrystone kies je naar welke Portcrustal je teleporteert. Anders verdoe je je tijd met lopen en vechten. De veelvoorkomende, simpele gevechten remmen het spel significant af en dat is zonde.

Het is een jammerlijk contrast: de standaard vijanden vervelen snel maar de grote monsters en bazen zijn de reden waarom je dit spel blijft spelen. De saaie gevechten mogen zeker niet gebagatelliseerd worden maar Dragon's Dogma: Dark Arisen straalt met haar baasgevechten. De meeste RPG liefhebbers zullen hiervan smullen. Het begint met het eindgevecht - een lang, episch gevecht in verschillende fasen dat gemakkelijk een half uur duurt. De verschillende secties van het gevecht bieden, zonder ze te verklappen, goede afwisseling en brengen de game tot een fantastische climax. De post-game content en met name Bitterblack Isle, de Dark Arisen uitbreiding, bieden nóg moeilijkere bazen. Niemand zal ontkennen dat het spel bomvol inhoud zit.

Het enige minpunt dat onvermeld is, is het rare save en laad systeem. Je hebt één enkel save slot dat je handmatig gebruikt en het spel gebruikt een extra slot voor de auto-save. Auto-saves doet het spel zelf op checkpoints. Dit zijn al weinig save slots maar soms werken ze ook niet naar behoren. Het is mij twee keer overkomen dat het spel mijn handmatige save slot ongevraagd overschreef waardoor ik geen mogelijkheid had een queeste opnieuw te proberen. Ik trachtte iemands onschuld te bewijzen maar het spel sloeg mijn voortgang ongewild op nadat het vonnis (schuldig) al geveld was. Daarnaast heb je tijdens de gameplay wel de optie je laatste checkpoint te laden maar om je handmatig save te laden, moet je eerst terug naar het titelscherm. Onnodig en omslachtig.