E3 2016 - Top of flop
Onze toppers...
De E3 2016 is inmiddels alweer achter de rug. De redactie van Eurogamer Benelux blikt terug op deze editie van de gamesbeurs. Wat zijn hun favorieten en teleurstellingen? Hier vind je een overzicht van de toppers. Alle E3 2016 flops lees je op de volgende pagina.
Ghost Recon: Wildlands
Bruce:
Hoewel de gameplaybeelden van Ghost Recon: Wildlands bol staan van de geforceerde multiplayer communicatie, word ik onzettend enthousiast van deze shooter. Dit is de game die ik na mijn teleurstelling in The Division wil spelen. Tactische co-op multiplayer met voldoende actie en geen complexe systemen. Niet de gesloten straten van New York, maar de open Narco-State waar ik met vrienden samenwerk of gewoon wat in het rond lummel. Ghost Recon: Wildlands heeft het potentieel om de leukste multiplayer open world na GTA Online te worden.
God of War
Johnny:
Al jaren heb ik stiekem een man crush op antiheld Kratos. Maar ondanks die liefde, merkte je wel dat de serie piekte met God of War 3. Het bevalt mij daarom ook prima dat Sony het over een andere boeg gooit. Kratos heeft nu een zoon en het verhaal richt zich op de relatie tussen deze twee personages. Wellicht komt het omdat ik zelf een vader ben, maar het concept spreekt me erg aan. De nieuwe setting in de Noorse mythologie maakt mij al helemaal enthousiast. Ik ben alvast begonnen met een Spartaans trainingsschema zodat ik in een gevecht met de rest van de redactie gegarandeerd de review weet te bemachtigen.
FIFA 17
Carl:
Voetbal interesseert me niet. Voor geen bal zelfs. Maar wanneer Electronic Arts The Journey voor FIFA 17 onthulde, sloeg mijn fantasie toch even op hol. Je stapt niet in de spikes van een generisch, zelfgemaakt, onbeschreven blad, maar wel in die van Alex Hunter. Daarbij volg je zijn carrière op en naast het veld. Het vergt ballen van de uitgever om zoveel geld, tijd en energie te pompen in wat neerkomt op een experiment. Wie weet draait The Journey uit op een oppervlakkige flop, maar dan heeft EA op z'n minst laten zien dat het dùrft om grootste dingen te proberen met een reeks die zichzelf al lang niet meer hoeft te bewijzen.
Dishonored 2
Mathijs:
Dishonored is een van mijn favoriete games aller tijden, dus alleen al het bestaan van Dishonored 2 is reden genoeg voor mij om de game als hoogtepunt van de E3-beurs te bekronen. De eerste gameplaybeelden van Dishonored 2 hebben mij eigenlijk alleen maar enthousiaster gemaakt. De nadruk op verticaliteit, de vreemde krachten van tweede protagonist Emily Caldwin en de uitstraling van nieuwe omgeving Karnaca maken van Dishonored 2 een van mijn meest geanticipeerde games van het jaar. Ik kan niet wachten om elk level volledig uit te kammen, zonder daarbij ook maar iemand te vermoorden.
Resident Evil 7
Randolf:
Wie had van tevoren gedacht dat Resident Evil deze kant op zou gaan? De onthulling van het zevende deel is precies zo verlopen als je het op een E3 wil. Tot het allerlaatste moment in de aankondigingsvideo blijf je gissen over wat je ziet. Is het bijvoorbeeld Rush of Blood, de vr-spinoff van Until Dawn? Zelfs toen 'VII' in beeld verscheen, viel bij mij het kwartje nog niet. Maar dan is het er ineens, een verrassende nieuwe richting voor een van m'n favoriete series. Met een demo die direct is te downloaden en naar meer smaakt. Benieuwd hoe dit afloopt.
The Legend of Zelda: Breath of the Wild
Sander:
Ik ben klaar om weer lief te hebben. De afgelopen paar Zelda games konden mij niet bekoren, al is het maar omdat ik het zat ben om voor de zoveelste keer te horen dat een blauwe rupee meer waard is dan een groene. Maar dit? Naast een prachtige subtitel die tot de verbeelding spreekt, krijg ik eindelijk dat gevoel van avontuur weer dat ik al jaren mis in de serie. De game ziet er uit als een gigantische zandbak, met alle middelen om te doen wat je maar wilt. Dit is voor mij nu al een system-seller. De NX, dan.
Battlefield 1
Marcel:
Vergeet de knullige presentatie met Jamie Foxx en Zac Efron. Of de onrealistische snelheden van de voertuigen. Battlefield 1 poogt niet om realistisch te zijn. Dat is namelijk niet het aard van het beestje. De Battlefield-serie is gewoon een waar knalfestijn en Battlefield 1 zet dit hoogstwaarschijnlijk voort. Dankzij het dynamische weersysteem en het thema krijg ik nu al zin om met een schep iemand zijn hoofd in te slaan. Had ik trouwens als gezegd dat die neerstortende zeppelin er tof uit zag? Nu maar hopen dat EA het spel niet kapot maakt door rare verdienmodellen.
Kojima's onthaal en zijn aanhoudende glimlach
Dirk:
Goed, Hideo Kojima en Sony onthullen Death Stranding en ik kijk uit naar een nieuwe IP van de creatieveling. Toch waardeer ik vooral Kojima's opkomst en aanwezigheid op het podium. “Hello, everyone. I'm back!” Daar staat hij, eindelijk een vrij man. De blijdschap straalt van zijn gezicht, eindelijk alle negativiteit achter hem. Natúúrlijk lepelt Sony de aandacht op en natúúrlijk pikt het bedrijf een graantje mee. Maar wat geeft het? Kojima's inspiratie lijkt ontketend en de teaser smaakt naar meer. Spannend!
Dishonored 2
Derek:
Wederom The Last Guardian verkiezen, begint een tikkeltje voorspelbaar te worden. Dishonored 2 is het vervolg op een van de grootste verrassingen van de vorige generatie. Een fantastische stealth-game met een unieke visuele esthetiek en een sterke setting. Het feit dat ik zoveel bijzondere krachten onder mijn duimen had en er toch voor koos om ongezien door de hele game te sluipen, zegt eigenlijk al genoeg. Of dat mij een tweede keer gaat lukken, is echter nog te vraag. De nieuwe krachten van Emily Caldwin verleiden mij namelijk om als een moordend schaduwmonster door Karnaca te trekken.
We Happy Few
Yvo:
We Happy Few kwam als een duveltje uit een doosje. Een game die blijkbaar al anderhalf jaar volledig onder mijn radar is gebleven. Maar in tegenstelling tot het gros van de trailers die ik tijdens deze E3-editie de revue heb zien passeren, wist deze mij wel enigszins te verrassen. Overleven in een gedrogeerde maatschappij waarin iedereen naargeestige maskers draagt, overgoten met een retro-futuristisch sausje. Een kruisbestuiving tussen A Clockwork Orange en Fallout dus. Of het eindproduct wat wordt, valt nog te bezien - maar We Happy Few heeft in ieder geval mijn volledige aandacht.
Benieuwd naar de teleurstellingen? Alle E3 2016 flops lees je hier.