Enslaved: Odyssey to the West
Monkey see, Monkey do!
Iedereen kent ongetwijfeld King Kong wel, en zelfs al mocht je de gelijknamige film nog nooit gezien hebben, dan ken je zeker die ene scène wel waarin de gigantische gorilla aan het Empire State Building hangt met in zijn immense vuist een knappe dame terwijl hij vliegtuigjes van zich afslaat. Een sterke aap, een mooie vrouw en mechanische tegenstanders...potverdorie, dat zijn ook de drie voornaamste elementen binnen het verhaal van Enslaved: Odyssey to the West! Toch baseerde ontwikkelaar Ninja Theory zich tijdens het uitwerken van het plot niet op de in 1933 uitgebrachte prent van Cooper en Schoedsack, maar op een nog veel ouder verhaal dat zijn oorsprong kent in China.
Het bronmateriaal van Enslaved is het literaire werk 'Journey to the West', een meer dan vierhonderd jaar oude saga waarin pelgrims richting India trekken om eens aangekomen verlost te zijn van al het lijden. Ninja Theory heeft dit eeuwenoude vertelsel echter aangepast om de huidige doelgroep wat meer aan te spreken. Vervang de pelgrims door de twee hoofdpersonages Monkey en Trip (King Kong en actrice Fay Wray), terwijl je een mentale nota moet maken dat India deze keer Amerika (of beter gezegd: het Westen) geworden is. Ben je mee? Goed, dan weet je meteen ook zowat de hele bulk van het verhaal dat je in Enslaved voor de kiezen krijgt.
In tegenstelling tot wat Ninja Theory ons in de aanloop naar de release van hun game deed geloven omvat het plot van Odyssey to the West namelijk niet zo heel veel. Alles gaat van start op het moment waarop Monkey, het personage dat je doorheen heel het spel zal besturen, en Trip, het mooie meisje dat goed overweg kan met techniek, ontsnappen uit een vliegend slavenschip dat hen gevangen genomen heeft en naar een nog onbekende plek zal brengen. Al vanaf het eerste moment merk je dat deze twee personen niet bepaald met elkaar overweg gaan komen. Trip weigert namelijk om Monkey te helpen ontsnappen, wat natuurlijk niet in goede aarde valt bij onze spierbundel. Uiteindelijk weten ze toch samen aan de hand van een escape pod het slavenschip achter zich te laten, maar Monkey is door het toedoen van een zware landing bewusteloos geslagen.
Trip ziet haar kans en plaatst een mechanische kroon op het hoofd van Monkey waardoor ze hem kan controleren. We geven het grut groot gelijk gezien Monkey na het ontwaken meteen aangeeft dat hij Trip haar nek gaat breken omdat ze hem tijdens de ontspanning niet wou helpen. De hoofdband belet hem echter om zijn vrouwelijke metgezel pijn te doen. Sterft Trip, en geeft de kroon een dodelijke elektrische schok en legt ook Monkey het loodje. Een recept voor een prachtig verhaal vol met haat, liefde en andere diepzinnige thema's zou je dan denken. Niets is echter minder waar.
De relatie tussen Monkey en Trip krijgt nagenoeg nooit de uitdieping die je zou verwachten na het lezen van de bovenstaande twee alinea's. Toegegeven, gedurende de acht uur die je met Enslaved gaat doorbrengen merkt je zeker een evolutie in hun karakters op, maar er blijven heel wat interessante thema's (zoals vrije wil) grotendeels onaangeraakt. Vreemd genoeg krijg je ook pas helemaal op het einde van het spel inzicht in het Matrix-achtige achtergrondverhaal van Enslaved. De laatste scène is werkelijk een openbaring die ons meteen deed denken aan het wow-effect dat opdook toen Assassin's Creed II ten einde kwam, maar Ubisoft wist de aanloop naar de onthulling wat meer omkadering te geven met de avonturen van Ezio.
Neen, de allergrootste troef die Enslaved in huis heeft is sfeer. Monkey en Trip hun reis neemt je mee doorheen een post-apocalyptische versie van Amerika, maar in tegenstelling tot wat je je daarbij voorstelt na het zien van bijvoorbeeld Fallout 3 zijn de omgevingen helemaal niet grijs, dor en vlak. De ontwikkelaar koos zelfs voor het compleet tegenovergestelde. De ondergang van het machtige continent zorgde ervoor dat wolkenkrabbers overgenomen werden door weelderige natuur. Op de vroeger ongetwijfeld drukke straten van New York groeien er nu kleurrijke bloemen en struiken, terwijl je hier en daar nog overblijfselen kunt zien van een kapitalistische samenleving in de vorm van de typische reclameborden. Enslaved deed ons op sommige momenten dan ook wat denken aan de atmosfeer die rondhangt in Rapture, de onderwaterstad uit BioShock. Een straffe vergelijking, we weten het, maar met Enslaved maakt Ninja Theory duidelijk dat ze tijdens hun kort bestaan uitgegroeid zijn tot een van de beste sfeerscheppers binnen de industrie.
Ook de voice acting en de waarheidsgetrouwe gedragingen van de personages dragen bij aan het gevoel van immersie dat je over je voelt komen tijdens het spelen. Net zoals in Heavenly Sword – het eerste spel van Ninja Theory dat we voor de gelegenheid nog eens van onder het stof gehaald hebben – neemt Andy Serkis de rol van Monkey voor zijn rekening. Kroop diezelfde acteur ook niet in de wollige huid van de door Peter Jackson gemaakte remake van King Kong? Ach, dat zal wel toeval zijn zeker! Belangrijker is dat Serkis er in zijn eentje voor zorgt dat je als speler sympathie krijgt voor Monkey, en dat terwijl hij zeker in het begin van Enslaved niet bepaald sympathiek overkomt. De voice acting, de gezichtsuitdrukkingen en de houding van Monkey kloppen helemaal tijdens de (volledig ingame opgenomen) tussenfilmpjes, en ook de actrice die Trip voor haar rekening nam levert een puike prestatie.