Enslaved: Pigsy's Perfect 10
Parels voor de zwijnen?
Met Pigsy's Perfect 10 lanceert Ninja Theory zijn eerste DLC voor Enslaved: Odyssey to the West. Pigsy, het opvallende nevenpersonage dat in Enslaved rond het eind van het verhaal onze helden Monkey en Trip te hulp schiet, krijgt in deze DLC de hoofdrol toegewezen. En het gaat deze charismatische dikkerd best wel goed af.
In tegenstelling tot Enslaved werd voor Pigsy's verhaal niet teruggegrepen naar de Oosterse mythologie. Wat ze rookten om op dit verhaal te komen weet ik echter niet. Ik gok op potpourri. Want waar Enslaved nog wat body had, is deze bij Pigsy's Perfect 10 wel volledig zoek. Alhoewel, ... eenzaamheid is al de basis geweest van menig filmscenario. In het verhaal dat voorafgaat aan de ontmoeting tussen Pigsy en Monkey en Trip, is Pigsy in deze DLC namelijk eenzaam. Omdat hijzelf het waarschijnlijk ook niet echt zo verwonderlijk vindt dat hij niet aan een lief geraakt, beslist hij dan maar om zelf een vriendin bouwen. Hij verlaat zijn vertrouwde stulpje en stapt de wijde wereld in op zoek naar het benodigde schroot om zijn droomrobot te bouwen. Die wijde wereld interpreteer je best ook niet te ruim. De DLC speelt zich namelijk volledig af op het robotkerkhof.
Pigsy's Perfect 10 speelt zich dus af in een wereld met eenzelfde kleurenpalet en stijl als het origineel. In tegenstelling tot het origineel zijn de tussenfilmpjes wel gestileerd getekend, maar ademen ze dezelfde fantastische sfeer uit. Dat, samen met het hoofdpersonage en de vijanden, zijn dan ook de enige echte vergelijkingen die we nog kunnen maken. De gameplay is dan ook volledig anders dan wat we van het duo Monkey en Trip gewoon waren.
De mensen die Enslaved al gespeeld hebben, weten ondertussen dat Pigsy niet echt het afgetrainde lichaam van Monkey heeft. In tegendeel zelfs. Alleen dat al verklaart waarom we met Pigsy anders zullen moeten omgaan. Close combat is voor onze stevig gebouwde vriend geen optie. Daarvoor is hij te log en traag. Wat zich ook tot de controles vertaalt. Pigsy besturen is niet echt het toppunt van elegantie. Maar hij komt er mee weg. In plaats van de vuistgevechten, is de DLC volledig opgebouwd uit stealth missies en sluipschutter opdrachten. Ook springen is niet echt aan het hoofdpersonage gegeven, dus dient hij de grote kloven en niveaus te overmeesteren met zijn grijphaak.
De vijanden die Pigsy moet overwinnen, zijn dezelfde als in het hoofdverhaal. Het volledige robotkerkhof krioelt dan ook van de robotten die erop uit zijn jou en je toekomstige robotliefde te dwarsbomen. Gelukkig sta je er niet alleen voor. Enerzijds kun je gebruik maken van Pigsy's voornaamste wapen: een sluipschuttersgeweer genaamd Lola, dat van dichtbij ook als shotgun gebruikt kan worden. Je beschikt hiervoor over oneindig veel kogels en hoeft dus ook nooit te herladen. Anderzijds word je bijgestaan door een kleine vliegende computer genaamd Truffles, die je van alle komende puzzels en problemen op de hoogte zal brengen, net als enkele nieuwe gadgets die hij voor jou zal ontgrendelen.
Het gebruiken van deze nieuwe gadgets is noodzakelijk om de opdrachten tot een goed einde te brengen. Zo zijn er vier type gadgets die je op jouw weg naar het grote geluk zullen helpen. Een van de gadgets toont een hologram dat voor tijdelijke afleidingsmanoeuvres zorgt, zoals we het al kenden van Trip uit Enslaved. Alleen zul je deze keer zelf moeten beslissen waar en wanneer je het smijt. Een ander toestel zendt een EMP-pulse uit waardoor alle vijandelijke robotten in de beurt tijdelijk uitgeschakeld zijn. Zo krijg je ook de mogelijkheid om bommen te plaatsen en zaken zoals vijanden en muren op te blazen. En als laatste beschik je ook over een snufje om robotten te hacken en ze tijdelijk als bondgenoten voor jou te laten vechten. Deze snufjes zullen gaandeweg doorheen het verhaal beschikbaar worden en zijn combineerbaar met elkaar om een nog betere strategie toe te passen. Maar pas op, want eens je een gadget gebruikt hebt, moet het eerst terug opladen voordat je hetzelfde snufje opnieuw kunt gebruiken.
Om alles nog wat duidelijker te maken krijgt Pigsy een speciale bril, waarmee hij de omgeving veel duidelijker ziet. Een gimmick die we ook al zagen in onder andere Wolverine en Batman: Arkham Asylum. Bij het inschakelen van deze bril schakel je over op een groen gearceerde beeldweergave van de omgeving. Hierin zie je duidelijk de vijanden achter de muren en deuren staan, of waar de plaatsen zijn waar je met jouw grijphaak naartoe kunt. Ook de verborgen voedseldozen en de pin-up affiches worden erg duidelijk weergegeven. Het wordt dan ook erg verleidelijk om doorheen het ganse spel zo rond te lopen. Maar dan mis je natuurlijk veel van de kleurenpracht en sfeer die dit spel zo uniek maken.
Maar hoe vallen de opdrachten zelf mee? Wel, in het begin merk je duidelijk de introductie periode waarin de uitleg van alles wat Pigsy kan doen uit de doeken wordt gedaan. Die simpele en makke introductieopdrachten loop je telkens je een nieuwe gadget krijgt tegen het lijf. Maar echt storen doet het niet. Het zijn de simpelere momenten van het spel waar je doorheen moet. Voor de rest zijn de opdrachten een stuk taaier en zullen ze je vaak doen tandenknarsen. Kom ook maar een millimeter te dicht bij een robot, of sta een milliseconde in zijn gezichtsveld en het kan al gedaan zijn. Zoals dat typisch is bij stealthgames, zul je behoorlijk wat momenten moeten spelen en herspelen. Tot je de goede wapencombinatie en correcte robot-afmaak-volgorde gevonden hebt.
Wanneer een robot op je afkomt, zijn er dankzij de gadgets nog voldoende mogelijkheden om je uit die benarde situatie te redden. Maar dan zorgen net de knoppencombinaties voor het spreekwoordelijke roet in het eten. Een gadget moet namelijk eerst worden geselecteerd en dan met de juiste knop aangezet worden. In de stress om van de op jou afrazende robot te vlug af te zijn, durf je wel eens een verkeerde toets in te drukken. Deze kleine fout zal je onmiddellijk met de dood en een herlaadscherm bekopen. En dat zal toch wel enkele keren aanzetten tot luid gevloek.
Wat we spijtig vinden, is de korte speelduur. Het verhaal neemt een viertal uurtjes in beslag en afhankelijk van de hoeveelheid Trail and Error, zul je iets vroeger of later de credits zien voorbij rollen. Maar het zijn wel een fijne vier uur voor een kleine 10 euro die je mag doorbrengen met Pigsy en Truffles. De nodige stress en uitdagingen zijn verzekerd en de sfeer en humor slepen je volledig mee in het verder infantiele verhaaltje. Dat de DLC als extraatje ook in 3D te spelen is en ook een 3D-upgrade voor het hoofdverhaal met zich meebrengt, is mooi meegenomen voor de fans van de extra dimensie.
Alles opgeteld is Pigsy's Perfect 10 zeker de moeite. Het heeft een volledig andere speelstijl dan Enslaved. Of je fan van dit spel wordt, zal dus afhangen van welk soort spel je het liefst speelt. Enslaved werd ondanks het potentieel geen topper omwille van de vele mankementen. Ook aan deze DLC short nog wel wat. Maar het kan bezwaarlijk slechter genoemd worden dan Enslaved. Ik heb dan ook lang getwijfeld om toch niet net dat iets meer te geven aan de avonturen van Pigsy. Maar met een korte speelduur en soms frustrerende toetsencombinaties als voornaamste minpunten, was het evenzeer niet zo gemakkelijk was om het spel beter dan Enslaved te noemen. Daarom ben ik op hetzelfde puntenaantal als het hoofdverhaal Enslaved blijven steken.
Pigsy's Perfect 10 is via PlayStation Network en Xbox Live te downloaden voor 800 MS Points/ 9.30 euro. Om de Pigsy's Perfect 10 DLC te kunnen spelen heb je het originele Enslaved: Odyssey to the West nodig. Wat we van die game vonden kun je hier hier nalezen.