Eurogamer Benelux blikt terug op de 8ste generatie
Acht jaar gamegeschiedenis.
Met de PlayStation 5 release en Xbox Series X release komt de achtste generatie officieel tot een einde. Het was in ieder geval een generatie vol interessante gamereeksen, trends en controverses. Genoeg redenen om met de redactie terug te blikken op de hoogte- en dieptepunten die de achtste generatie consoles kenmerken. Tegelijkertijd zetten we alvast een stap in de negende generatie.
Heropleving van oude Nintendo-reeksen
Ik wens Sony en Microsoft in de komende generatie het allerbeste toe, maar mijn hart ligt voor eeuwig en drie dagen bij Nintendo. Voor mij is er geen enkele uitgever-ontwikkelaar die de essentie van plezier zo goed vat als mijn Japanse vrienden. Toch valt het op dat de AAA-output uit Nintendo's eigen stal sinds de lancering van de Switch gestaag afneemt, met 2020 als een pijnlijk dieptepunt. Ik hoop dan ook dat de loerende concurrentie van de PlayStation 5 en de Xbox Series X en S alarmbellen doet afgaan in het hoofkantoor in Kyoto, en dat Nintendo zich herpakt. Met Metroid Prime 4 en The Legend of Zelda: Breath of the Wild 2 liggen alvast twee kleppers in het verschiet, maar ik brand ook een kaarsje voor de heropleving van oude reeksen als Advance Wars, Golden Sun en Boktai. Nintendo heeft met de comeback van Fire Emblem alvast bewezen dat dat mogelijk is.
- Bert Van der Hoogerstraete
De inhoud van Loot boxes
Misschien speel ik zo een beetje vals, maar als er één trend is die ik liever niet wil terugzien, dan zijn dat wel de loot boxes - of in ieder geval hoe ze de afgelopen jaren in games zijn geïmplementeerd. Er zijn enkele ontwikkelaars die het namelijk wel goed aanpakken. Aan het eind van de dag wil ik voor mijn progressie niet afhankelijk zijn van een kansberekening. Dus geen Genshin Impact- of Star Wars: Battlefront 2-praktijken, maar eerder hoe Overwatch het momenteel aanpakt: enkel cosmetische voorwerpen als beloning wanneer je de hendel van de slotmachine overhaalt. Ik hoop dan ook dat we met de PlayStation 5 en Xbox Series X en S gewoon volwaardige, complete ervaringen krijgen en niet dat we voor elk wissewasje de portemonnee moeten trekken.
- Marcel de Jong
Meer games zoals die van Insomniac Games
Als ze mij zouden vragen wie mijn favoriete ontwikkelaar is, dan moet ik meteen denken aan Insomniac Games. Die ontwikkelaar was onder andere verantwoordelijk voor Ratchet and Clank en Marvel's Spider-Man. Die games bleven mij vooral bij omdat de controls ervan snel aan te leren zijn, de moeilijkheidsgraad niet te hoog ligt en de games de typische humor bevatten. Die zaken vind ik erg belangrijk in een game, en om die reden kijk ik erg uit naar Spider-Man: Miles Morales. Ten slotte hoop ik dat Insomniac Games of een andere ontwikkelaar meer van zulke games maakt in de volgende generatie.
- Glenn Nouws
Groot, groter, grootst
Als er wel één trend was deze afgelopen generatie, dan was het de obsessie met open werelden en de wapenwedloop naar de allergrootste spelomgeving. Kijk, er is niks mis met een open wereld als dat de game ten goede komt. Arkham Knight of Metal Gear Solid 5 gebruiken het framework van een open wereld om unieke mechanics in de verf te zetten. Maar al te vaak is een open wereld een excuus om een flinterdunne gameplayervaring over 30 uur of meer uit te smeren, in de hoop om zowel de consument als de uitgever 'waar voor zijn geld' te geven. Het breekpunt is ondertussen echter bereikt en ondertussen valt een game net op wanneer het afstapt van die vermoeide formule die amper gegroeid is sinds de release van Grand Theft Auto 3 twintig jaar geleden. Titanfall 2, Bloodborne, SOMA en Resident Evil 7… Dit waren voor mij de topgames van deze generatie: lineaire, goed ontworpen games waar ontwikkelaars duidelijk over elk uur gameplay hebben nagedacht. More killer, less filler; mocht elke ontwikkelaar maar dat credo nastreven.
- Carl Vander Maelen
Meer remakes, minder remasters
Retro beperkt zich niet langer tot arcadekasten en 16-bitgames. Afgelopen consolegeneratie was ongetwijfeld het decennium van de remake, en daar lijkt met Demon's Souls als vlaggenschip voor de PlayStation 5 weinig verandering in te komen. Hoewel sommigen remakes als een vorm van creatieve armoe beschouwen, verwelkomen anderen de revisies van hun geliefde klassiekers met open armen. Toegegeven, de ene remake heeft meer bestaansrecht dan de andere. Vijf jaar oude games verdienen bezwaarlijk een remake - om van sommige ronduit luie HD-remasters nog maar te zwijgen. Een degelijke remake is naar mijn mening een moderne herinterpretatie die de fundamenten van het origineel respecteert, maar niet voor verandering terugschrikt. Daar komt soms heel wat lef en creativiteit bij kijken - getuige de horden fans die het ontwikkelingsproces met argusogen bekijken. Zelf vind ik deze vertaalslag naar moderne standaarden hoe dan ook uitermate boeiend. Want hoe geavanceerder games worden, hoe aantrekkelijker het kan zijn om een nostalgische blik terug te werpen.
- Maarten Denoo