F.E.A.R. 3

Een derde telg in het F.E.A.R. franchise, het moest er ooit van komen. Liefhebbers van shooters, horror en de tegenwoordig haast retro 'slow motion'-mogelijkheden hebben weer een reden om enthousiast te zijn. Voor we verder gaan, nog even dit: ja, de officiële naam is F.3.A.R. en ja, we weten allemaal dat dit niet bijdraagt aan de 'coolness'-factor. Of hoe je het ook noemt. Maar nu ter zake. Het verhaal loopt nog altijd rechtlijnig mee met dat uit de vorige delen. Om precies te zijn speelt deeltje drie zich negen maanden af na de miserie uit F.E.A.R. 2. Mensen die de game gespeeld hebben, zouden nu een kleine openbaring moeten krijgen. En mensen die de game niet gespeeld hebben eigenlijk ook, want zeg nu zelf, er is toch maar één gebeurtenis dat immer met 'negen maanden' geassocieerd wordt?

Juist ja, zwangerschap. F.E.A.R. gaat opnieuw een stapje verder in de richting van taboe taferelen, maar later meer daarover. De eerste indrukken van de game? Wel, bij het zien van de grimmige kamers, bloederige explosies en angstaanjagende visioenen van Alma, werd ik verwelkomd door een warm en aangenaam gevoel. De kalmerende gloed van vertrouwdheid. Alles ziet er wat scherper uit, de omgevingen laten het lineaire nog een beetje verder achter zich en zowel vijanden als wapentuig krijgen een aandikking. De funderingen voor een generiek vervolg zijn dus al gelegd. Unieke feature voor dit deel? Co-op, hetgeen de laatste tijd steeds vaker de kop opduikt. Als ik me niet vergis begon de hele heropleving van de co-op ergens rond Left 4 Dead. Persoonlijk vind ik het een trend die best mag blijven doorgaan - zolang de rest van de game niet kwalitatief minderwaardig wordt.

Voor we overgaan op de gameplaymechanieken binnen de co-op, gaan we eerst het geheugen opfrissen. Mensen die niet van spoilers houden, gaan dus beter onmiddellijk door naar de volgende paragraaf. Goed, hier gaan we. Aangezien protagonist Michael Becket uit deeltje twee te druk bezig is met het seksslaafje van Alma te zijn, kan hij dit derde deel zijn rol niet herpakken. Plaatsvervanger van dienst is Point Man uit de allereerste F.E.A.R. Dus hoe zit dat met de co-op? Simpel, de tweede speler is zijn broer. Twee broers, zij aan zij, vechten tegen het kwade… Klinkt logisch. Nu ja, buiten het feit dat zijn broer Paxton Fettel is, de man die hij op het einde van deel één in koelen bloede, point blank, een kogel door zijn kop jaagde! Zoiets noemt men een oncomfortabele situatie. En het wordt er enkel erger op. Mensen die het plot van F.E.A.R. hebben gevolgd, weten namelijk dat Alma de moeder van de twee broers is. Dus wat is je hoofddoel in deze game precies? Samen met je dooie broer een abortus plegen op je hoogzwangere moeder. O ja, dat is fout, heel fout.

Laten we nu even de oedipuscomplexen achterwege laten en eens kijken hoe die co-op precies te werk gaat. Als Point Man wordt je onmiddellijk in de traditionele F.E.A.R.-mechaniek gedropt. Je bent een gewone sterveling met een ruim assortiment aan schietgerij, van handgeweren tot shotguns en van machinegeweren tot dubbele uzi's. Natuurlijk is er opnieuw de mogelijkheid om het aloude Matrix-truckje boven te halen en zo de klok van vadertje tijd wat achterstand te geven. De enige echte nieuwigheid zit hem in het cover-systeem. Als je dekking zoekt, schakelt de game over naar een derde persoonsperspectief - nog zoiets dat we steeds vaker zien opduiken. Een variatie hierop is de '180º spin' beweging waarbij je karakter zich in één vlotte beweging omdraait en dekking zoekt. Toch wel een manoeuvre met potentieel, lijkt me. Voor de rest valt er eigenlijk niet veel meer te zeggen, wat zijn broertje des te interessanter maakt.

Paxton Fettel is dood, min of meer. Hij is een soort geest die geen wapens of slow motion kan gebruiken, wat niet betekent dat hij weerloos is. Als Fettel beschik je over een vreemde soort rode energie, denk aan 'kwaadaardige elektriciteit met meerdere doeleinden'. Zo zagen we Fettel energieballen afschieten, schokgolven creëren en mensen met een soort Ghostbuster-achtige energielasso in de lucht houden. Dat laatste geeft je de mogelijkheid om het lichaam van je vijand over te nemen, een concept dat we een half decennium terug al eens zagen in de GameCube titel Geist. Op deze manier kun je dus onrechtstreeks een wapen in handen krijgen. Hoe dan ook, Fettels krachten hebben natuurlijk beperkingen, zo kan je enkel mensen overnemen, geen Paranormals. Verder beschikt ook elk lichaam over een timer in de vorm van een klein, leeglopend balkje - eenmaal leeg stoot het lichaam Fettels ziel af. Ook leuk is dat je op elk moment je gastlichaam kan laten exploderen. Dat doet er mij trouwens aan denken: wederom zijn de animaties van vliegende brokjes vlees een streling voor het oog.

Ondanks de gespannen relatie tussen de broers, werden wel maatregelen genomen om de co-op zo georganiseerd mogelijk te houden. Net zoals in pakweg Left 4 Dead, zie je het silhouet van je partner - in de vorm van een witte omlijning - doorheen muren heen, zodat je elkaar altijd weet te vinden. Er is ook een revive-systeem voorzien dat er voor zorgt dat de dood van één persoon niet onmiddellijk een Game Over oplevert. Je leven hangt trouwens niet meer af van EHBO-doosjes die je moet hamsteren. De weerstand van je lichaam werkt nu via een regeneratiesysteem zoals Halo, Call Of Duty of elke andere dertien in een dozijn shooter. Of je bent er voor, of je bent er tegen, of het laat je volledig Siberisch. Aan jouw de keus.

Wat mij het meeste aansprak, waren de mogelijkheden die twee sterk verschillende personages konden bieden op tactisch vlak. Beeld je in: een kleine kamer vol bezeten mensen en ze hebben je nog niet opgemerkt. De beste tactiek: de slow motion activeren zodat je broertje Fettel vlug naar binnen kan lopen en een schokgolf loslaten. Of nog beter, je stapt een gebouw vol agenten binnen - terwijl Point Man de mannen op de eerste rij neermaait, kan Fettel vlug een agent op de achterste rij bodyjacken en de hele groep klem zetten!

De co-op laat de spelers wel volledig de keuze of ze al dan niet willen samenwerken. Zo kan Fettel met zijn krachten bepaalde doorgangen zien en gebruiken die aan Point Man voorbij gaan. De egotripper uithangen is dus zeker een optie, hoewel de game er niet gemakkelijker op wordt. Niet alleen bepaalde doorgangen, maar ook gebeurtenissen in de omgevingen worden door de broers anders bekeken. Zo zal Alma doorheen het verloop van de game last krijgen van weeën. Deze kunnen vergeleken worden met gigantische EMP-inslagen die bij elke wee erger worden (je moet er maar opkomen). De energie die dan vrijkomt zorgt voor kleine storingen in tijd en ruimte die door beide broers anders aanvaard worden. Voorlopig leken de verschillen vooral betrekking te hebben op het kleurenpallet, misschien dat dit later in de game meer uitgewerkt wordt?

Tot slot misschien nog een woordje over het knalvoer. De sessie die we mochten bijwonen begon de game vanaf het begin. Zoals altijd bestaan de vijanden op dit punt voornamelijk uit het generieke gespuis: bezeten mensen en gewapende recon soldaten. De eerste paranormal die opduikt, gaat onder de naam 'Creep' door het leven. Naast het klassieke gevecht op leven en dood zal de Creep je ook soms meesleuren in je eigen herinneringen. Een leuk excuus om nog meer geflipte taferelen op je netvlies te branden en enkele extra kronkels is de rode draad van het plot te draaien. De meeste van deze 'tijdreizen in het onderbewuste' zullen meer uitleg geven over de gebeurtenissen nog vóór de eerste F.E.A.R. - in de veronderstelling dat je wegwijs geraakt in de herinneringen. Op het einde van de sessie zagen we ook nog één of andere paranormal die druk bezig was de elektriciteitsrekening te laten oplopen. Eén van de ontwikkelaars wist ons te zeggen dat het gepolariseerde gedrocht allerlei andere vijanden kan oproepen die op willekeurige locaties tevoorschijn komen. Gezellig.

Over de gewone singleplayer is er nog niets bekend, hoewel het hoogstwaarschijnlijk meer zal zijn dan gewoon 'co-op in je eentje'. Een lid van het ontwikkelingsteam liet alvast weten dat Fettel niet door een vriendelijke A.I. zal overgenomen worden. Het wordt dus solo met de Point Man, maar het lag er vingerdik op dat er nog heel wat achtergehouden wordt. Misschien wordt Point Man bezeten door zijn eigen broer en krijg je een twee-in-één kracht? Waarschijnlijk niet, maar het is een leuk idee. Naast de singleplayer werd er over de multiplayer trouwens geen woord gerept.

Om af te ronden: de co-op ziet er verdomd goed uit en zal hoogstwaarschijnlijk niet teleurstellen. Het plot wordt mooi verder gezet en zowat alles heeft de standaard vervolg updates gehad. De trouwe fans kunnen dus al op beide oren slapen. Het is nu nog te hopen dat alle geheimhouding rond de single- en multiplayer de moeite waard is. Het hele Geist-concept van Fettel zit in ieder geval al goed, het is dan ook te hopen dat ze er iets interessants mee doen in de multiplayer. F.3.A.R. komt uit in 2011 voor PC, PS3 en X360.