Far Cry 5 heeft ballen aan het lijf
Religekkies.
Far Cry 5 speelt het op veel vlakken safe. Je verkent een bloedmooie en gigantische open wereld, jaagt op vijanden en dieren, krijgt een gigantisch arsenaal aan wapens, en bovendien zijn er dozijnen icoontjes die allemaal je aandacht stelen. So far, so Ubisoft. Maar Far Cry 5 heeft ook ballen aan het lijf. Gedaan met uitstapjes naar Thailand, Bolivia of andere exotische locaties waar je zonder veel scrupules als zwaar bewapende westerling even komt ingrijpen. Dit vijfde deel speelt zich namelijk in het Amerikaanse heartland af, en toont dat je niet buiten het Westen moet reizen om te vrezen voor je leven.
Als naamloze 'rookie' land je namelijk samen met twee ervaren US Marshalls in Hope County, Montana om een aanhoudingsbevel uit te voeren. De lokale sheriff van een nabijgelegen county voelt zich zichtbaar ongemakkelijk terwijl je helikopter zich een weg door het laatste avondlicht baant. Voor hem is Hope County een no-gozone door de leden van Project at Eden's Gate (ook wel Peggies genoemd). Je teamgenoten reageren schamper.
Zodra je landt, slaat die arrogantie echter om in extreem onbehagen. Tot de tanden bewapende mannen en vrouwen met vettig haar en sjofele kleren gaan neus aan neus met je staan, en je voelt dat de situatie op elk moment kan ontploffen. Wanneer je eindelijk de prachtige kleine kerk bereikt waar je doelwit zich bevindt, loopt de tastbare spanning nóg verder op.
In pure Far Cry-traditie heeft ook deel vijf immers een charismatische en dreigende antagonist, en Ubisoft lijkt goed op weg om zichzelf op dat vlak te overtreffen. De eerste preek van Joseph Seed (ook wel The Father genoemd) is verdomd memorabel, en stukken beter en volwassener geschreven dan in de meeste Ubisoft-games van de afgelopen jaren. De haat voor een federale overheid en het linken van geloof aan wapenbezit laten de haren op je arm rechtstaan omdat je maar al te goed weet dat diezelfde uitspraken meer feit dan fictie zijn.
Wanneer alles misloopt en je uiteindelijk wordt gedropt in het open Hope County, vervalt Far Cry 5 wel in het bekende patroon. Je ontdekt zwaarbewapende locaties, schakelt vijanden uit met stealthy takedowns en gebruikt uiteindelijk een arsenaal aan aangepaste wapens wanneer je ontdekt wordt. Zo bevrijd je regio na regio, en ontdek je steeds meer van de wereld.
De gameplayverschillen met Far Cry 3 en 4 zijn dus miniem. Het grootste onderscheid is dat je niet langer een minimap hebt, noch radiotorens moet beklimmen. Ubisoft stelt zichzelf namelijk als doel om de hele beleving organischer te maken. Via je verrekijker duid je nu ook locaties aan, en door met NPC's te spreken krijg je hints naar interessante locaties, zoals schuilkelders waarin je loot vindt.
Het is ondertussen een traditie dat Ubisoft gigantische en bloedmooie open werelden aflevert, en Hope County lijkt daarop geen uitzondering te vormen. Het landschap van Montana biedt bosrijke gebieden, enorme bergen en idyllische landbouwvelden. Tegelijk is er ook een stevige, grauwe ondertoon. De dorpjes die je tegenkomt hebben dan wel rurale charme, maar de roestige generatoren en afgebladderde metalen platen doen je er meteen aan herinneren dat het platteland net zo goed met bittere armoede te kampen heeft. De wanhoop en het fanatisme van de Peggies worden zo bijna vanzelfsprekend.
Ten slotte verdient de soundtrack van Far Cry 5 een aparte vermelding. Tijdens het verkennen geven bluegrassinstrumenten zoals de banjo en fiddle een heerlijke twang aan je verkenningstochten, maar het is tijdens de gevechten dat je je oren spitst voor de achtergrondmuziek. Bluegrass wordt plots gemengd met distortion en stevige elektronische beats, en dat levert een zeer intrigerend resultaat op. Alsof Sixteen Horsepower en Radiohead anno Kid A samen een plaat maken.
Qua gameplay volgt Far Cry 5 trouw de gevestigde formule. Je verkent een grote, open wereld en bevrijdt sectie per sectie met een combinatie van stealth en zwaar wapentuig. Dozijnen icoontjes proberen je daarbij zoveel mogelijk af te leiden. Met de sfeerschepping lijkt Ubisoft het verschil maken, zowel tegenover zijn voorgangers als tegenover andere openwereldgames. Het bergrijke westen van de VS is sowieso een unieke setting binnen het gamelandschap, en in combinatie met de donderpreken van Joseph Seed laat de game een indruk na. Met het dreigende en brandend actuele verhaal over ruraal geloof en armoede is Far Cry 5 goed op weg om een zeer memorabel deel in de reeks te vormen.
Far Cry 5 komt op 27 maart uit. Wil je zeker zijn van een kopie van de game op dag van release, dan kun je hier Far Cry 5 pre-orderen: